FIELD SPANIEL
Field spaniel w domu jest spokojny i rzadko szczeka. Należy jednak pamiętać, że to pies wymagający poświęcenia mu czasu i uwagi. Nie lubi samotności i potrzebuje ciągłego kontaktu z człowiekiem.
Charakter rasy field spaniel
Field spaniel to pies wyjątkowo łagodny wobec ludzi. Choć prezentuje wysoką aktywność, to jest też zrównoważony. Cechują go towarzyski charakter i ogromne przywiązanie do człowieka. Ten pełen entuzjazmu i radości zwierzak okazuje to, wiecznie merdając ogonem. Nie jest bojaźliwy, choć w stosunku do obcych mu osób zachowuje się z dużą rezerwą. Podobnie odnosi się do dzieci.
W domu field spaniel jest spokojny. Rzadko szczeka. Należy jednak pamiętać, że to pies wymagający poświęcenia mu czasu i uwagi. Nie lubi samotności i potrzebuje ciągłego kontaktu z człowiekiem. Nie powinien być pozostawiony sam sobie. Zbyt mała dawka ruchu i brak zainteresowania mogą sprawić, że będzie się nudził i sam znajdzie sobie zajęcie, niekoniecznie zgodne z naszymi oczekiwaniami – najczęściej w postaci istotnych zmian w wyglądzie domu. Gdy się wyszaleje, w domu będzie niekłopotliwy.
Wobec innych psów field spaniel jest przyjazny i skory do zabawy, jednak ze względu na dominujący charakter często stara się podporządkować sobie resztę stada. Akceptuje koty i gryzonie, jeśli został z nimi wychowany.
Umiejętności
Wysoka inteligencja sprawia, że field spaniel szybko się uczy, ale jako typowy pies myśliwski jest niezależny i uparty. Wykazuje też duże skłonności do dominacji w stadzie. Doskonale nadaje się do polowań w trudnych warunkach jako płochacz, tropowiec i aporter.
Szkolenie i wychowanie
Ponieważ rasa ta została stworzona do współpracy z człowiekiem, jej przedstawiciele chętnie poznają nowe komendy i sztuczki, ale tylko wtedy, gdy widzą w tym jakiś sens. Posłuszny i jednocześnie niezależny field spaniel potrzebuje więc doświadczonego przewodnika.
Dla kogo ta rasa
Field spaniele nadają się dla ludzi aktywnych. Nie są najlepszym wyborem dla rodziny z małymi dziećmi, ale sprawdzają się jako kompani starszych dzieci i młodzieży aktywnej fizycznie. Nie nadają się do roli psa stróżującego czy obronnego.
Wady i zalety rasy field spaniel
Wady
- znudzony może niszczyć
- nie znosi samotności
Zalety
- przyjazny wobec innych psów
- chętnie się uczy
Zdrowie rasy field spaniel
Psy tej rasy są zwykle zdrowe i odporne. Ich hodowcy przywiązują wagę do tego, by rozmnażane były jedynie psy całkowicie wolne od chorób genetycznych.
Najczęściej pojawiającą się dolegliwością są stany zapalne uszu, które występują u wszystkich psów zwisłouchych, z reguły w wyniku zaniedbania przez właścicieli właściwej ich pielęgnacji.
Sporadycznie field spaniele cierpią na choroby genetyczne takie jak dysplazja biodrowa, dziedziczna niewydolność nerek, choroby oczu, wady serca czy niedoczynność tarczycy.
Historia rasy field spaniel
Field spaniel stał się w XIX w. wskutek działań hodowlanych karykaturą spaniela z długim tułowiem na krótkich łapach i niezwykle mocnym kośćcem. W przeciwieństwie do innych ras miał jednak szczęście, bo ów wygląd stał się przedmiotem ostrej krytyki, co zaowocowało odnowieniem rasy – dzięki czemu powstał proporcjonalny spaniel, jakiego znamy dziś.
W XIX w. w Wielkiej Brytanii bogactwo lokalnych typów czworonogów było nieprzebrane i w oparciu o nie usiłowano wyhodować czyste rasy. Na początku nierzadko bywało tak, że rodzeństwo z jednego miotu przypisywano do różnych ras na podstawie wagi. Na przykład pies uznawany za przodka współczesnych cocker spanieli angielskich, urodzony w 1879 r. Obo, miał ojca sussex spaniela i matkę field spanielkę.
Początki field spanieli nie są znane. W XIX w. dzielono spaniele w zależności od ich przeznaczenia na lądowe zwane field spanielami i dowodne. Wśród spanieli lądowych istniało wiele odmian, które z sobą krzyżowano. Za pierwszego hodowcę fieldów uważa się T. Jacobsa (lata 80. XIX w.). Miał on w swej hodowli wiele typów tych psów i wychodząc z założenia, że wszystkie spaniele tworzą jedną rasę, krzyżował z sobą różne ich typy.
Początek field spanielom dały zapewne jego krzyżówki czarnych suk spanieli lądowych z brązowymi sussex spanielami.
Pod koniec XIX w. słynne były dwie hodowle: P. Bullocka i W. W. Boultona i to właśnie ich wymienia się jako twórców field spanieli. Hodowlę rasy ukierunkowano wtedy wyłącznie na wygląd zewnętrzny, zaś użytkowość całkowicie zaniedbano. Dla sędziów na wystawach ważna była połyskliwa czarna sierść i jak najdłuższe ciało na krótkich łapach. Dolano nawet krwi basset hounda, przez co psy stały się jeszcze cięższe. Nie cieszyły się uznaniem myśliwych, zarówno ze względu na umaszczenie (za mało maskujące), jak i budowę – krótkie łapy sprawiały, że pies mniej sprawnie przebijał się przez chaszcze.
Na początku XX w. wydawało się, że rasie grozi wyginięcie. Skończyła się moda na nią na wystawach, a psy te nie nadawały się do celów użytkowych. W latach 20. XX w. miłośnicy rasy podjęli radykalne działania w celu jej odnowienia i uzdrowienia. W 1923 r. w Wielkiej Brytanii powstał klub rasy. Jego członkowie dążyli przede wszystkim do tego, by przywrócić field spaniela łowiectwu.
Skrzyżowano więc przedstawiciela tej rasy z cocker i springer spanielami, dzięki czemu powstał sprawny spaniel o dłuższych nogach, którego znamy do dziś.
Do lat 70. XX w., kiedy to odżyło zainteresowanie rasą, klub miał niewielu członków. Obecnie liczy ich ponad 350 i zajmuje się nie tylko organizowaniem prób pracy, ale także wystaw i seminariów o charakterze edukacyjnym, prowadzi też działania na rzecz promocji zdrowia tych psów.
Field spaniel w Polsce
Pierwszy pies tej rasy Winterbourne Norwegian Wood został sprowadzony do Polski w 2009 r. i znajduje się w rękach Ewy Ostapczuk. Pierwsza suczka Winterbourne Alice in Wonderland trafiła do kraju w 2011 r. Obydwa spaniele pochodzą z renomowanej szwedzkiej hodowli Winterbourne prowadzonej przez Marię Köhström.
W Polsce trudno o szczeniaki tej rasy. Jeśli chodzi zaś o zakup szczenięcia za granicą, to jest on skomplikowany, ponieważ hodowcy wymagają przedłożenia referencji, a czas oczekiwania na szczenię wynosi nawet kilka lat.
Wzorzec rasy field spaniel
Field spaniel – grupa VIII FCI, sekcja 2, nr wzorca 123
- Pochodzenie: Wielka Brytania
- Charakter: pies łagodny, zrównoważony, aktywny, inteligentny, niezależny, uparty, wobec obcych osób zachowuje rezerwę
- Wielkość: psy 48-50 cm, suki 46-48 cm
- Waga: według wzorca 18-25 kg, w praktyce suki ważą 18-20 kg, a samce nawet do 30 kg
- Szata: średniej długości, gładka, jedwabista; gęsta i wodoodporna; na uszach,piersi, brzuchu, ogonie i tylnej stronie łap tworzy obfite pióro
- Maść: wątrobiana, czarna, dereszowata oraz każda z tych barw z podpalaniem, u psów jednomaścistych dopuszczalne są białe lub dereszowate znaczenia na piersi
- Długość życia: 8 lat
- Podatność na szkolenie: duża, bywa jednak uparty
- Aktywność: wysoka, potrzebuje dużo ruchu, ale nie jest nadaktywny
- Koszty utrzymania: od 200 zł miesięcznie; w wypadku psów wystawowych należy uwzględnić dodatkowo koszt groomingu
- Odporność/podatność na choroby: bardzo odporny; bywa jednak podatny na infekcje uszu, sporadycznie zdarzają się dysplazja biodrowa, dziedziczna niewydolność nerek i choroby oczu
- Możliwość nabycia szczeniaka: obecnie tylko za granicą
- Cena psa z rodowodem: 2000-2500 euro
Ciekawostki o rasie field spaniel
Rasa ta należy do mało znanych. Szacuje się, że na świecie żyje ok. 5 tys. jej przedstawicieli. Najliczniejsza populacja znajduje się obecnie w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i krajach skandynawskich.