SHIKOKU
Shikoku to jedna z sześciu ras japońskich szpiców. Podobnie jak inny, znacznie od niego popularniejszy japoński szpic – akita, to nie pies dla każdego. Pomimo mniejszej postury jest bardzo silny, szybki i niezależny.
Charakter rasy shikoku
Na pierwszy rzut oka u shikoku zwraca uwagę jego naturalny wygląd. Bardzo interesujący jest także temperament tych psów. Różni się on zdecydowanie pod pewnymi względami od usposobienia lepiej znanych akity i shiby, choć posiada też cechy wspólne.
Shikoku są psami pełnymi energii i ciekawości świata. W ich zachowaniu widoczna jest ogromna radość życia. Bardzo inteligentne i bystre, lubią się uczyć nowych rzeczy. To właśnie chęć do współpracy z człowiekiem odróżnia je od większych i mniejszych kuzynów.
Wobec członków rodziny shikoku są niezwykle kontaktowe i czułe. Dobrze wychowany przedstawiciel tej rasy doskonale się sprawdza w roli psa do towarzystwa. Shikoku jest też wyrozumiałym kompanem do zabaw dla dzieci. Z reguły pozytywnie nastawiony do innych czworonogów pies rasy shikoku może mieszkać z innymi psami, a odpowiedni zsocjalizowany dogada się także z kotem. Trzeba jednak pamiętać, że psy te obdarzone są dość silnym instynktem łowieckim, kontakty z innymi zwierzętami powinny być więc zawsze nadzorowane.
W stosunku do obcych ludzi shikoku są przyjazne, choć bywają nieco ostrożne i zdystansowane. Zależy to od konkretnego człowieka i psa – niektórych akceptują szybko, inni zaś budzą ich nieufność. Ważna jest w wieku szczenięcym socjalizacja z nieznajomymi ludźmi.
Umiejętności
Psy rasy shikoku wyhodowane zostały pierwotnie do polowań na dużą zwierzynę, taką jak dziki i jelenie. Musiały więc wykazać się samodzielnością, wytrzymałością, odwagą i siłą. Nie powinno więc dziwić, że dzisiejsze shikoku to psy niezależne, czasem uparte i wymagające dużej dawki aktywności fizycznej. Mają też dość silnie rozwinięty instynkt łowiecki.
Dzięki swoim umiejętnościom obecne shikoku sprawdzą się nie tylko w roli towarzysza rodziny. Mogą brać udział w niektórych spotach kynologicznych, takich jak agility, rally-o czy tropienie użytkowe. Czujne, ostrożne wobec obcych osób psy rasy shikoku sprawdzą się także w roli dzwonka alarmowego.
Szkolenie i wychowanie
Psy rasy shikoku są bardziej skore do współpracy, niż akity czy shiby. Nie można jednak zapominać, że shikoku to wciąż pies pierwotny, niezależny, inteligentny i pewny siebie. Nie można więc oczekiwać od niego ślepego posłuszeństwa. Trzeba go przechytrzyć i sprawić, że sam będzie chciał robić to, czego sobie życzymy. Przyda się tu na pewno doświadczenie w szkoleniu metodami pozytywnymi. Przy wychowaniu shikoku niezmiernie ważna jest żelazna konsekwencja. Kiedy jasno ustali się zasady gry i przekona psa, że współpraca z człowiekiem jest atrakcyjna, szkolenie go staje się czystą przyjemnością.
Nieodpowiednio zsocjalizowany shikoku może wykazywać agresję wobec innych psów i niepewność w stosunku do obcych osób. Dlatego szczeniak tej rasy od małego powinien mieć kontakt ze światem zewnętrznym, różnorodnym otoczeniem, a także nawiązywać kontakty z przyjaznymi psami i różnymi ludźmi.
Dla kogo ta rasa
Shikoku wymaga opiekuna, który ma już pewne doświadczenie w wychowywaniu psów i będzie umiał zyskać u niego autorytet, a z drugiej strony uszanuje niezależność rasy pierwotnej. Pies rasy shikoku może mieszkać zarówno w domu z ogrodem, jak i w większym mieszkaniu – oczywiście pod warunkiem, że zapewni mu się dostateczną dawkę aktywności.
Wady i zalety rasy shikoku
Shikoku – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!
Wady
- niezależny i uparty
- ma silny instynkt łowiecki
- wymaga socjalizacji z innymi psami i obcymi ludźmi
Zalety
- przywiązany do rodziny
- mniej uparty i niezależny niż pozostałe rasy japońskie
- łatwy w pielęgnacji
Zdrowie rasy shikoku
Shikoku słynie z bardzo dobrego zdrowia, nie są znane szczególne problemy genetyczne trapiące tę rasę. Okazjonalnie wystąpić może dysplazja stawów biodrowych lub łokciowych. Gęsta sierść zapewnia tym psom ochronę przed zimnem i deszczem, shikoku źle za to znoszą upały.
Żywienie
Shikoku nie jest specjalnie wymagający pod względem żywienia. Psa tej rasy można karmić wysokiej jakości karmami suchymi lub mokrymi o dużej zawartości białka zwierzęcego. Psy rasy shikoku mogą dostawać także posiłki przygotowywane przez opiekuna – gotowane lub surowe. Chcąc samodzielnie układać psu jadłospis należy pamiętać o odpowiedniej suplementacji preparatami mineralno-witaminowymi.
Pielęgnacja
Pielęgnacja shikoku nie nastręcza problemów. Wystarczy regularne szczotkowanie, które pomoże usunąć brud i martwe włosy z sierści psa. W okresie linienia shikoku wymagać będzie bardziej intensywnego czesania, najlepiej przy użyciu szczotki pudlówki. Zaniedbanie pielęgnacji skutkować może plątaniem i filcowaniem się sierści.
Psy rasy shikoku wymagają też regularnej kontroli uszu, oczu i pazurów. Warto także zwrócić uwagę na stan zębów i w razie odkładającego się kamienia nazębnego codziennie je szczotkować.
Akcesoria
Pies rasy shikoku powinien wychodzić na spacer w wygodnej obroży lub w dobrze dopasowanych szelkach typu guard i na smyczy o długości minimum 3 metrów. Ze względu na silny instynkt łowiecki i ryzyko ucieczki za zwierzyną u shikoku, podczas bardziej aktywnych spacerów przyda się długa linka treningowa, która zapewni psu bezpieczeństwo i swobodę.
Legowisko dla shikoku powinno być na tyle duże, by psiak mógł wygodnie rozciągnąć się na nim na boku. Kaganiec dla psa tej rasy powinien być fizjologiczny, czyli umożliwiający swobodne dyszenie i picie wody.
Historia rasy shikoku
Shikoku to jedna z sześciu ras szpiców japońskich uznanych przez FCI. Wraz z kishu, hokkaido i kai zalicza się do szpiców średniej wielkości. Wszystkie cztery, w odróżnieniu od dużej akity i małej shiby, są bardzo rzadkie.
Shikoku pochodzi od psów zamieszkujących Japonię już w starożytności, a trafiły tam z kontynentu azjatyckiego. Rasa ukształtowała się w górskich okręgach prefektury Kochi na wyspie Sikoku (Shikoku), w naturalnej izolacji od innych czworonogów. Były to psy myśliwskie hodowane do polowań na dziki i jelenie. Istniały dwie główne linie – wschodnia i zachodnia, a w ich obrębie pięć podlinii.
Dopiero w XX w. shikoku zostały naprawdę docenione. Japończycy zaczęli dokumentować i chronić swoje narodowe rasy. Psy z rejonów ich pierwotnego występowania umieszczono w hodowlach.
Najważniejsze były linie Hongawa i Hata. Te pierwsze odznaczały się drobniejszą budową, zwinnością i zwykle czarną sezamową maścią, drugie miały mocniejszą budowę, szerszą czaszkę, mniejsze uszy, obfitszy podszerstek i zwykle czerwone sezamowe umaszczenie. W 1937 r. rasie nadano nazwę od wyspy, z której pochodzi, i uznano za „pomnik przyrody”. W latach 50. połączono linie.
Shikoku nawet w swojej ojczyźnie jest dosyć rzadki – tamtejsza populacja liczy około 1000 psów. Poza Japonią rasa jest wręcz unikatowa, gdyż zwierzaka uznanego za skarb narodowy trudno jest wywieźć za granicę. Zaszczytu nabycia shikoku mogą dostąpić tylko te osoby, które wykażą poważne zainteresowanie rasą.
Pierwszy shikoku został sprzedany do Holandii w 1997 r. Do Ameryki pierwszy pies tej rasy trafił z hodowli holenderskiej w 2004 r. W Holandii, Kanadzie i USA jest ich kilkanaście. W Europie psy te rodzą się bardzo rzadko.
Shikoku w Polsce
Do Polski pierwszą suczkę sprowadzono w 2006 r. Kolejna przybyła rok później z Japonii i to ona została matką pierwszego polskiego miotu – przyszły wtedy na świat dwie suczki, z których jedna pozostała w hodowli, a druga wyjechała za granicę.
Wzorzec rasy shikoku
Shikoku – grupa V FCI, sekcja 5, nr wzorca 319
- Kraj pochodzenia: Japonia
- Charakter: pies bystry, energiczny, czujny, obdarzony silnym instynktem łowieckim, czuły wobec członków domowego stada; bywa konfliktowy wobec innych psów tej samej płci
- Wielkość: idealny wzrost: psy 52 cm, suki 46 cm (tolerancja +/- 3 cm)
- Waga: psy przeciętnie 19-26 kg, suki 16-19 kg
- Szata: krótka, dwuwarstwowa: włos okrywowy dosyć twardy i prosty, podszerstek miękki i gęsty; na ogonie włos tworzy szczotkę
- Maść: sezamowa – przemieszane w równych proporcjach włosy czarne i białe; czarna sezamowa – przewaga włosów czarnych; czerwona sezamowa – zamiast bieli maść podstawowa ruda, przemieszana z czarnymi włosami
- Długość życia: około 14 lat
- Odporność/podatność na choroby: rasa zdrowa i odporna
- Koszty utrzymania: od 250 zł miesięcznie
- Cena psa z rodowodem: 9000 zł
Ciekawostki o rasie shikoku
Shikoku znany jest także jako kochi-ken („ken” znaczy po japońsku pies, podobnie jak „inu”).
Oprócz shikoku sezamowych (wilczastych) rodzą się również białe i kremowe oraz z białymi znaczeniami. Są to jednak maści nieuznane przez wzorzec.