Opiekun z dyplomem

Nagły wyjazd służbowy czy wakacje nie są już problemem dla Włochów, którzy mają psy. Nawet jeśli ukochanym czworonogiem nie może się zająć sąsiadka lub ktoś z rodziny, wystarczy zadzwonić po jednego z ogłaszających się w prasie dog sitterów (opiekunów psów do wynajęcia). Jak jednak znaleźć w pełni profesjonalnego opiekuna?

O to, czy dog sitterzy będą odpowiednio przygotowani do pełnienia tej funkcji, nie muszą się już martwić mieszkańcy Rzymu i jego okolic. Władze rzymskiej prowincji zorganizowały bowiem bezpłatne szkolenia dla osób opiekujących się cudzymi zwierzętami. Wzbudziły one tak duże zainteresowanie w środowisku rzymskich dog sitterów, że postanowiono przyjąć więcej kursantów, niż planowano.

MIŁOŚĆ NIE WYSTARCZY
Pomysłodawcami kursu dla opiekunów psów byli członkowie stowarzyszenia Amaltea zajmującego się propagowaniem praw zwierząt, organizowaniem terapii z ich udziałem i edukacją w zakresie relacji między zwierzętami a ludźmi. – O potrzebie przeprowadzenia tego rodzaju szkolenia przekonaliśmy się podczas spotkań prowadzonych przez nasze stowarzyszenie z uczniami szkół i studentami – tłumaczy Roberto Scarcella, lekarz weterynarii i zarazem jeden z wykładowców kursu.

– Zdaliśmy sobie wtedy sprawę, że wielu opiekunów psów nie ma w ogóle przygotowania do tego szczególnego zajęcia. Osoby zajmujące się dog sittingiem robią to z miłości do zwierząt, a to nie wystarczy. Trzeba bowiem jeszcze rozumieć psychikę zwierzęcia, z którym się pracuje, jego zachowania, potrafić zareagować w odpowiedni sposób w sytuacjach stresujących, a także umieć udzielić mu pierwszej pomocy – podkreśla doktor Scarcella.

Kurs trwał dwa dni, odbyło się 15 godzin zajęć teoretycznych i praktycznych. Pierwszego dnia zajęto się relacjami między człowiekiem a zwierzęciem, obowiązkami wypływającymi z jego posiadania (okazywanie uczuć, zagwarantowanie mu odpowiedniej opieki), a także wychowaniem czworonogów, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeby nagradzania i wspólnej zabawy. W drugim dniu kursu dominowała tematyka weterynaryjna i prawna. Dog sitterzy uczyli się m.in. rozpoznawania zachowań zwierząt, ich motywacji i sposobów komunikowania oraz zasad udzielania pierwszej pomocy. Kurs zakończyły zajęcia z prawa, podczas których omówiono obowiązującą we Włoszech ustawę o zwierzętach oraz niektóre aspekty odpowiedzialności cywilnej i prawnej właścicieli psów.

– Wykładowcami na kursie byli specjaliści w dziedzinie weterynarii, relacji między ludźmi a zwierzętami oraz prawa – tłumaczy Lara Cavasino, współzałożycielka stowarzyszenia Amaltea i jedna z pomysłodawczyń organizacji szkolenia dla dog sitterów. – Chcieliśmy nadać naszemu szkoleniu profesjonalny charakter.

FORMALNY ZAWÓD? 

Dotychczas odbyły się trzy edycje kursu dla dog sitterów (oprócz rzymskiej dwie w pobliskich gminach Ciampino i Anguillara), w których uczestniczyło w sumie ok. 70 osób. Warunkiem przyjęcia na szkolenie było wykonywanie pracy dog sittera i zameldowanie na terenie gminy, w której odbywały się zajęcia. Informacje o kursie można było znaleźć w lecznicach weterynaryjnych, sklepach dla zwierząt, a także w prasie i na stronach internetowych.

Zdaniem uczestników, był to strzał w dziesiątkę. Większość z nich pracuje w charakterze dog sitterów od kilku czy nawet kilkunastu lat, jednak – jak przyznają – o wielu sprawach związanych z tą pracą dowiedzieli się dopiero podczas zajęć. Dotyczyło to zwłaszcza problematyki weterynaryjnej. Uczestnicy kursu mają nadzieję, że teraz łatwiej będzie im znaleźć nowych podopiecznych. – Na razie najłatwiej zostać dog sitterem, jeśli ktoś nas poleci właścicielowi psa – mówi jeden z uczestników kursu.

Pomysłodawcom kursu zależy na tym, by zwierzętami opiekowali się wyszkoleni ludzie. – Ponieważ wiemy, gdzie można takie osoby znaleźć, będziemy o tym informować – mówi Roberto Scarcella. Nazwiska i numery telefonów absolwentów kursu dog sitterów będą wkrótce dostępne w prasie, lecznicach weterynaryjnych i sklepach dla zwierząt na terenie całej rzymskiej prowincji.

19 grudnia, podczas konferencji na temat praw zwierząt, kursanci odebrali z rąk asesora do spraw ochrony środowiska dyplomy zaświadczające o uczestnictwie w kursie oraz uzyskanych przez nich kompetencjach. – Ponieważ w organizację tego przedsięwzięcia zaangażowały się rzymskie władze, można mieć nadzieję, że te dyplomy są pierwszym krokiem do uznania dog sittingu za pełnoprawny zawód – podkreśla Lara Cavasino.

CIĘŻKA PRACA FIZYCZNA

Dlaczego doświadczona dog sitterka postanowiła się dokształcić? – pytamy Barbarę Puratich, uczestniczkę kursu

Od jak dawna opiekujesz się cudzymi psami?
Od ponad 15 lat. Odkąd pamiętam, w moim domu zawsze były psy, więc rodzina i przyjaciele podrzucali mi swoje czworonogi, gdy wyjeżdżali na kilka dni. Z czasem zaczęli mnie polecać dalszym znajomym i tak zostałam dog sitterką.

Dlaczego zdecydowałaś się wziąć udział w kursie, skoro robisz to już od tylu lat?
Dog sitting wymaga ciągłego dokształcania się i chociaż zajmuję się tym od dawna, wiele rzeczy na kursie było dla mnie nowych. Na przykład ważna jest wiedza na temat odpowiedzialności prawnej przy pracy z psem, a tak naprawdę niewiele osób ma o tym pojęcie.

Iloma psami się teraz opiekujesz i jak wygląda twoja praca z nimi?
Tylko czterema, ponieważ dog sitting to moje dodatkowe zajęcie – na co dzień pracuję w biurze. Najczęstsze zlecenia dotyczą wyprowadzania psa na spacer.

Uważasz, że dog sitting powinien być uznany za zawód?
Oczywiście. Opieka nad cudzymi psami to praca w pełnym tego słowa znaczeniu, chociaż wielu osobom wydaje się, że wystarczy pasja. To błędne podejście, ale można się o tym przekonać tylko na własnej skórze. Czasami to nawet ciężka praca fizyczna, na przykład gdy wyprowadzam na spacer wiekowego rottweilera czy bardzo ruchliwego owczarka.

DOG SITTING W POLSCE
Choć w Polsce brakuje profesjonalnych firm zajmujących się opieką nad psami, takie zlecenia przyjmuje coraz więcej agencji pośrednictwa pracy dla niań i pomocy domowych. Na kilkanaście tego typu firm dwie mają w swojej ofercie opiekę nad zwierzętami, a kilka innych podejmuje się znaleźć osobę do opieki nad psem na specjalne zlecenie. Stawki wynoszą od 10 zł za dobę do 8-10 zł za godzinę. Osoby mające się zaopiekować naszym pupilem nie są specjalnie szkolone i nie mogą się pochwalić żadnymi certyfikatami – są to gosposie i opiekunki deklarujące miłość i dobre podejście do zwierząt. Największym serwisem prezentującym indywidualne oferty zwierzęcych opiekunów jest internetowy petsitter.pl – nie bierze on jednak odpowiedzialności za zamieszczane oferty i w żaden sposób ich nie weryfikuje. (KIF)