FCI i ZKwP – czym te organizacje różnią się od innych?

Osoba chcąca kupić psa rasowego natrafia nieraz na ogromny problem. Z jednej strony płacenie kilku tysięcy za rasowego szczeniaka może wydawać się grubą przesadą, kiedy można kupić go za 500 zł. Z drugiej strony podobno tylko psy z ZKwP i FCI są tymi prawdziwie rasowymi… Ale to właśnie one są takie drogie! Czemu niby droższy pies to lepszy pies, skoro to dalej ta sama rasa? I czemu hodowle FCI są uważane za lepsze od innych?

Czym jest FCI?

FCI, czyli Fédération Cynologique Internationale, to międzynarodowa organizacja kynologiczna mająca swą siedzibę w Belgii. Należy do niej 99 organizacji krajowych – po jednej z każdego z 99 krajów członkowskich lub partnerskich. Jest to więc największa międzynarodowa organizacja kynologiczna. Zajmuje się ona opracowywaniem wzorców ras psów, regulaminów hodowlanych, wystawowych i szkoleniowych, a także nadzorowaniem psich wystaw i zawodów. Dzięki tej nadrzędnej organizacji wszystkie kraje i hodowle mogą wymieniać się informacjami o psach i rodowodach poszczególnych zwierząt, dbając nie tylko o odpowiedni wygląd psów rasowych, ale także o ich zdrowie, eliminując z populacji poważne choroby genetyczne.

Organizacja ta szkoli także sędziów kynologicznych, którzy na wystawach psów decydują, który z rasowych czworonogów nadaje się do dalszej hodowli. Do uczestnictwa w nadzorowanych przez FCI wystawach dopuszczane są tylko psy posiadające rodowód z hodowli tej organizacji. Tylko dzięki niemu sędzia nie ma żadnych wątpliwości, czy psiak jest rasowy, czy jest to tylko odpowiednio wyglądający kundelek. Wiadomo też dokładnie, jakiego pochodzenia jest dany psiak, jakie geny ze sobą niesie i jakie jest prawdopodobieństwo wystąpienia u jego potomstwa różnych wad.

Międzynarodowa baza rodowodów FCI pozwala hodowcom na łączenie ze sobą psów nawet z najdalszych części świata. Bez ryzyka, że jeden pies jest mieszańcem lub że ich potomstwo okaże się poważnie chore. Kupując psa z hodowli FCI mamy więc pewność, że kupujemy psa czystej rasy. Możemy go prezentować zarówno na wystawach w Polsce, jak i międzynarodowych, i to niemal w każdym innym kraju. FCI dokłada również starań, by psy w hodowlach organizacji członkowskich utrzymywane były w dobrych warunkach, by były zadbane, odpowiednio żywione i leczone. Dba także o edukację i poszerzanie wiedzy dotyczącej psów i ich zdrowia. Zarówno FCI, jak i jej członkowie, mają status organizacji non-profit.

Inne organizacje podobne do FCI

Nie wszystkie kraje zdecydowały się dołączyć do FCI. Są to między innymi Stany Zjednoczone i Wielka Brytania. Posiadają one własne organizacje kynologiczne, które rządzą się trochę innymi zasadami. Na terenie USA działa American Kennel Club (AKC), natomiast w Wielkiej Brytanii istnieje Kennel Club in the United Kingdom (KC). Obydwie te organizacje działają jednak w porozumieniu z FCI, z którym wzajemnie honorują wystawione rodowody. Oprócz tych organizacji istnieją także inne związki, które jednak nie funkcjonują na taką skalę, a ich członkowie nie podlegają tak ścisłym regulacjom.

Czym jest ZKwP?

Zgodnie z zasadami FCI, tylko jedna organizacja kynologiczna z każdego kraju może być jej członkiem. W Polsce jest to Związek Kynologiczny w Polsce (ZKwP). Wszystkie hodowle należące do tej organizacji stają się także automatycznie członkami FCI. Oznacza to, że zakup psa z polskiej hodowli ZKwP będzie dokładnie tym samym, co zakup psa z FCI.

ZKwP jest największą organizacją kynologiczną w naszym kraju. Posiada 47 oddziałów terenowych i sprawuje nadzór nad należącymi do niego hodowlami. Zajmuje się przeglądem nowo narodzonych miotów psów, wydawaniem metryk i rodowodów, organizacją wystaw i szkoleń, a także promowaniem dobrostanu psów. Zarejestrowane w ZKwP hodowle muszą spełniać odpowiednie standardy i badać psy pod kątem najczęstszych chorób występujących w rasie. Przed dopuszczeniem do rozrodu psy muszą zdobyć uprawnienia hodowlane poprzez uczestnictwo w wyznaczonej ilości wystaw i zdobycie odpowiedniej oceny u sędziego FCI. Na tych wydarzeniach oceniany jest nie tylko wygląd psa, ale także jego zachowanie – agresywne psy są dyskwalifikowane i nie otrzymują oceny.

Związek Kynologiczny w Polsce dba także o zdrowie suk hodowlanych. Każda suka posiadająca uprawnienia hodowlane może rodzić szczenięta maksymalnie raz w roku. Po skończeniu ósmego roku życia przechodzi na emeryturę, a jej dalsze rozmnażanie staje się zabronione. Dzięki temu wszystkiemu, kupując szczeniaka z hodowli ZKwP wiemy, że jego rodzice byli zdrowymi, stabilnymi psychicznie i prawidłowo zbudowanymi przedstawicielami swojej rasy. Rodowód tego psiaka uznawany będzie na międzynarodowych wystawach, a my będziemy mieli pewność co do jego pochodzenia.

Co z hodowlami, które nie należą do ZKwP?

Zgodnie z Ustawą o ochronie zwierząt, rozmnażanie psów w celach handlowych dopuszczalne jest tylko w hodowlach zarejestrowanych w ogólnokrajowych organizacjach społecznych, których statutowym celem jest działalność związana z hodowlą rasowych psów. Inaczej mówiąc – sprzedawanie szczeniąt przez osoby niezarejestrowane w żadnym stowarzyszeniu jest nielegalne. Od czasu wprowadzenia tego przepisu w styczniu 2012 roku, w Polsce powstały dziesiątki organizacji, których głównym zadaniem stało się umożliwienie osobom rozmnażającym psy legalną sprzedaż szczeniąt.

Do założenia stowarzyszenia zajmującego się hodowlą psów wystarczą trzy osoby, regulamin i rejestracja u starosty. Osoby zakładające takie stowarzyszenie nie muszą posiadać żadnej wiedzy na temat psów, ich hodowli, genetyki czy zdrowia. Członkowie takiej organizacji sami ustalają zasady, na jakich będą funkcjonować, a ich hodowle nie podlegają żadnym zewnętrznym regulacjom. Często działalność tych stowarzyszeń określana jest jako „amatorska” lub „hobbystyczna”, a psy używane do hodowli nie muszą posiadać żadnych uprawnień, badań genetycznych, ocen wykwalifikowanych sędziów czy sprawdzonej, stabilnej psychiki. Większość takich organizacji nie wyznacza limitów miotów, jakie dana suka może wydać na świat. Często więc psy w hodowlach należących do tych stowarzyszeń eksploatowane są bez żadnych ograniczeń, również wiekowych. Przychodzące na świat szczenięta nie przechodzą obowiązkowych w ZKwP przeglądów. Nie sprawdza się też, w jakich warunkach trzymane są psy.

Rodowody wydawane przez takie organizacje nie są w żaden sposób weryfikowane. W części stowarzyszeń pochodzenie psów używanych w hodowli w ogóle nie jest znane – nie wiadomo więc, czy są to prawdziwie rasowe psy, czy tylko odpowiednio wyglądające kundelki. Wystawiane rodowody są nieraz niepełne… A do tego nieuznawane przez żadną międzynarodową organizację. Z punktu widzenia FCI, pies urodzony w Polsce w hodowli zarejestrowanej w innym stowarzyszeniu niż ZKwP, jest po prostu kundelkiem. Nie może też brać udziału w międzynarodowych wystawach.

Czy warto kupować szczeniaki spoza hodowli ZKwP i FCI?

Kupując szczeniaka z hodowli niezrzeszonej w ZKwP, nie mamy pewności ani co do jego pochodzenia, ani chorób genetycznych, jakie mogą się w jego życiu ujawnić. Nie wiemy również, czy jego rodzice byli rasowymi psami i czy wśród nich nie było przypadkiem zwierzaka o nieznanym pochodzeniu. A nie po to przecież kupuje się rasowego psa, by nie wiedzieć, czy na pewno jest rasowy! Kupując rasowego psa, chcielibyśmy także mieć pewność, że będzie on zdrowy i stabilny psychicznie. Często przecież wybieramy psa danej rasy ze względu na konkretne cechy charakteru i pod kątem bezpieczeństwa naszych dzieci! Chcielibyśmy także, by nasz pies był odchowany w domowym cieple, a nie w brudnej stodole. Ładnie wyglądającego, psiego „kota w worku” możemy przecież przygarnąć za darmo w schronisku!

Czy każda hodowla ZKwP i FCI jest idealna?

Przynależność hodowli do ZKwP czy FCI nie daje gwarancji, że pochodzące z niej psy żyją w dobrych warunkach i są zdrowe, choć powinny takie być. Jednak organizacje te jako nieliczne naprawdę przeprowadzają wizytacje w miejscach hodowli i wymagają od hodowców wykonywania badań dotyczących wybranych chorób. Przy wyborze hodowli, z której będziemy chcieli kupić psa, zawsze musimy zachować ostrożność i wszystko dokładnie sprawdzić!