SZPIC MAŁY (SZPIC NIEMIECKI MAŁY)

Charakter rasy szpic mały

Szpic mały to piesek żywy, pełen energii i chęci do zabawy, przyjaźnie nastawiony do świata. Poziom instynktu stróżowania u psa tej rasy jest różny w zależności od osobnika – niektóre szpice małe są nieufne, inne zaś cechuje bardziej otwarty charakter. Generalnie są to pieski czujne i szybko reagujące, dlatego mają tendencję do oznajmiania szczekaniem o każdej niepokojącej zmianie w otoczeniu.

Szpic mały silnie przywiązuje się do właściciela i potrzebuje z jego strony dość dużo uwagi. Z tego względu psy tej rasy nie odnajdą się w domach, w których będą musiały zostawać same na wiele godzin. Małe rozmiary psiaka sprawiają jednak, że szpic mały może towarzyszyć swojemu opiekunowi w wielu sytuacjach – w pracy, podróży służbowej czy nawet podczas spotkania ze znajomymi. Pod warunkiem oczywiście, że będzie odpowiednio zsocjalizowany i przyzwyczajony do takich wycieczek.

Charakterny szpic mały może być dobrym towarzyszem zabaw dla nieco starszych dzieci. Przy tym istotne jest, by dzieci uczone były od małego prawidłowego postępowania z psem, gdyż z jednej strony tak malutki piesek jest narażony na urazy, np. jeśli zostanie upuszczony, a z drugiej – broniąc się, może ugryźć. Szpic mały z reguły dobrze dogaduje się z innymi psami i po odpowiednim zapoznaniu może także zamieszkać z kotem.

Szpic mały nie wymaga od swojego właściciela ciągłych i intensywnych ćwiczeń – z dużą ochotą pójdzie na dłuższy spacer, jak i zalegnie obok kochanego pana na kanapie. Trzeba przy tym pamiętać, że nawet taki maluch potrzebuje regularnych spacerów i odpowiedniej dawki aktywności fizycznej.

Umiejętności

Szpice to psy, które niegdyś pełniły rolę przydomowego stróża – stąd ich stosunkowo duża szczekliwość. Pierwotne korzenie tych ras sprawiają, że szpic mały to rasa dość samodzielna, uparta, choć bardzo inteligentna.

Obecnie szpice małe sprawdzają się w roli dzwonka alarmowego, przede wszystkim jednak są wspaniałymi psami do towarzystwa. Szpic mały chętnie i szybko się uczy. Można z nim uprawiać agility (klasa Small), taniec z psem czy rally-o.

Szkolenie i wychowanie

Szpic mały odznacza się inteligencją i dość dużą chęcią do współpracy z człowiekiem. Bywa jednak uparty i potrafi znudzić się ciągłym powtarzaniem komend. Dlatego sesje szkoleniowe dla psa rasy szpic mały powinny być urozmaicone  i niezbyt długie. Psa tego nie należy uczyć przy użyciu „twardej ręki” – znacznie lepiej sprawdzają się metody pozytywne oparte na nagradzaniu psa za dobre wykonywanie poleceń.

Psy rasy szpic mały bywają nieufne wobec obcych osób i zadziorne w stosunku do innych psów – może to sprawiać opiekunowi przeróżne problemy. Dlatego szpica niemieckiego należy odpowiednio socjalizować już od pierwszych dni w nowym domu. Nawet mieszkającego w domu z ogrodem psa należy zabierać na regularne spacery, na których będzie miał zapewniony kontakt ze światem zewnętrznym oraz innymi psami.

Dla kogo ta rasa

Rasa ta nadaje się dla początkujących właścicieli, gdyż nie jest trudna w wychowaniu. Szpic mały doskonale odnajduje się w mieście i dzięki niewielkim rozmiarom może mieszkać nawet w małej kawalerce. Rasę tą można polecić także rodzinom z dziećmi i seniorom. Nie poleca się natomiast tego pieska ludziom, którzy przebywają długie godziny poza domem.

Wady i zalety rasy szpic mały

Szpic mały – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• bywa szczekliwy
• intensywnie linieje i wymaga regularnego szczotkowania
• jest nieco uparty

Zalety

• doskonały pies rodzinny
• świetny stróż
• bardzo przywiązany do właściciela
• łatwy do wychowania
• przystosowuje się do różnych warunków

Zdrowie rasy szpic mały

Szpic mały to rasa zdrowa i długowieczna. Choroby o podłożu genetycznym zdarzają się u tych psów sporadycznie. Małe szpice najczęściej chorują na zwichnięcie rzepki i choroby oczu (PRA, RD i zaćma). Psy rasy szpic mały stosunkowo dobrze znoszą niskie temperatury dzięki obfitej sierści. Nie przepadają natomiast za upałami.

Żywienie

Pod względem żywienia szpice nie są wymagające. Jedzą niedużo i nie mają skłonności do tycia (o ile zapewni się im odpowiednią dawkę ruchu). Szpic mały może być żywiony karmą gotową suchą lub mokrą, a także domowymi posiłkami lub dietą BARF. Dieta domowa powinna być uzupełniona o niezbędne suplementy.

Pielęgnacja

Szpice są psami bardzo czystymi i wbrew pozorom łatwymi w pielęgnacji. Ich długi, twardy włos nie trzyma brudu i nawet po jesiennym spacerze można szpica szybko doprowadzić do porządku. Szpice trzeba szczotkować pod włos. Dorosłego szpica wystarczy czesać raz na dwa tygodnie, nieco częściej w okresie linienia. Szczeniaka warto szczotkować częściej, aby przyzwyczaić go do zabiegów pielęgnacyjnych.

Akcesoria

Do pielęgnacji szpica doskonale nada się szczotka pudlówka, a w okresie linienia furminator. Szpic mały powinien być wyprowadzany w wygodnej obroży lub dobrze dopasowanych szelkach typu guard i na tradycyjnej smyczy o długości minimum 3m. Jeśli planujemy zabierać szpica w podróże, przydatna będzie torba transportowa, do której należy zwierzaka przyzwyczaić.

Historia rasy szpic mały

Wszystkie szpice niemieckie, według popularnej teorii, wywodzą się od tzw. psa torfowego (Canis familiaris palustris), który uważany jest za najstarszą z europejskich ras. Obecnie istnieją wątpliwości co do tego, czy faktycznie te konkretne psy były przodkami wszystkich szpiców europejskich, jednak niewątpliwie jest to najstarszy istniejący tu typ psa.

Szpice – pierwotnie o rozmiarze średnim, ewentualnie dużym – były powszechnie wykorzystywane w Niemczech jako psy stróżujące i podwórzowe. Od XIX w. mniejsze osobniki zaczęto hodować jako psy do towarzystwa i wystawowe. Założony w 1899 r. Verein für Deutsche Spitze e.V. uznał jako osobne rasy szpica miniaturowego (pomeraniana), małego, dużego i wilczego (szpic średni został uznany dopiero w 1969 r.). Cały czas w miotach szpiców małych rodzą się osobniki większe i mniejsze niż wzorcowe, które po ukończeniu 9 miesiąca są kwalifikowane do odpowiedniej odmiany.

Szpic mały jest lubiany i popularny w wielu krajach Europy, jednak w USA i Kanadzie w ogóle się tej rasy nie hoduje – w tych krajach uznany oficjalnie jest jedynie szpic miniaturowy (pomeranian). Szpic mały jest licznie hodowany w Niemczech, Danii, Holandii, Francji, Wielkiej Brytanii, Finlandii, Rosji i Czechach.

Szpic mały w Polsce

W Polsce działa niewiele hodowli rasy szpic niemiecki mały, znacznie popularniejsze są szpice miniaturowe (pomeraniany).

Wzorzec rasy szpic mały

Ciekawostki o rasie szpic mały

Najbardziej pierwotnymi odmianami szpiców niemieckich były szpice wielkości współczesnego średniego i prawdopodobnie dużego, następne w kolejności pojawiły się szpice o rozmiarze małych, kiedy to na dworach zaczęto dobierać do hodowli mniejsze osobniki. Najmłodszą odmianą jest szpic miniaturowy (pomeranian), który jest efektem dalszej miniaturyzacji.