PULI

Charakter rasy puli

Puli to stara rasa psów zaganiających. Od setek lat pracowały na puszcie, zaganiając owce. Pełniły też rolę stróży gospodarstwa i dobytku.

Puli nawiązuje głęboką więź z właścicielem. Chce mu wszędzie towarzyszyć i jest bardzo wyczulony na jego nastroje. W otoczeniu rodziny puli jest wesoły i lubi się bawić. Kiedy trzeba, potrafi być jednak spokojny i nie narzuca się.

Umiejętności

Puli zachowały dużą inteligencję i chęć do pracy. Wiele z nich nadal przejawia silny instynkt pasterski. Nieufność w stosunku do obcych i silne poczucie własnego terytorium czynią z nich dobre psy stróżujące.

Szkolenie i wychowanie

Jako typowe psy pasterskie puli chętnie współpracują z człowiekiem a ich wychowanie nie powinno sprawiać problemów nawet początkującemu przewodnikowi, pod warunkiem, że pozna podstawowe zasady postępowania z psem i postara się wcielić je w życie.

Dla kogo ta rasa

Odkąd zaczęto puli wystawiać, zmienił się nieco ich wygląd i charakter. Współczesne puli mają dłuższy włos oraz dobrze czują się w roli psów do towarzystwa i łatwo przystosowują do życia w mieście.

Wady i zalety rasy puli

Wady

• na szacie wnosi dużo śmieci i brudu
• sznurkowa szata po kąpieli schnie kilka dni
• bywa szczekliwy
• wymaga ruchu i zajęcia
• uczuciowy, źle znosi rozłąkę z człowiekiem

Zalety

• bardzo przywiązany do rodziny
• podatny na szkolenie
• można z nim uprawiać psie sporty
• niekonfliktowy wobec innych psów
• czujny, lecz nieagresywny stróż
• zdrowy i odporny

Zdrowie rasy puli

Puli to rasa ciesząca się dobrym zdrowiem i długowieczna. Sporadycznie zdarza się dysplazja stawów, która zwykle nie daje jednak objawów oraz dziedziczne choroby oczu.

Żywienie

Puli nie wymaga jakiegoś szczególnego żywienia, jako pies wiejski musiał się często zadowolić bardzo ubogim i prostym pokarmem. Jednak puliki bywają wybredne, szczególnie jeśli chodzi o suchą karmę, zdecydowanie wolą pokarm wilgotny albo przygotowywany w domu.

Pielęgnacja

Charakterystyczną cechą rasy jest oczywiście tworząca sznurki szata. U psa 4- lub 5-letniego sięga ona ziemi. Sznury zaczynają się tworzyć w wieku ok. 9 miesięcy. Roczny pies ma już zwykle sierść na tyle skręconą, że nie sposób jej rozczesać.

Jeśli więc ktoś nagle zmieni zdanie i zechce czesać swojego puli, będzie musiał go ostrzyc (pies czesany czy strzyżony nie może być wystawiany). Sznury tworzą się same, trzeba jedynie rozdzielać je przy skórze. W przeciwnym razie się zleją – co nie tylko brzydko wygląda, ale też uniemożliwia wentylację skóry.

Puli raczej się nie kąpie. Przemycia może wymagać futro na pysku, pupie i łapach. Suszenie psa po kąpieli zajmuje kilka godzin. Sznurki najpierw można z wyczuciem wykręcić, następnie – osuszyć ręcznikiem. Na koniec dokładnie suszymy psa suszarką. Sierści nie wolno zostawiać mokrej, bo może… spleśnieć!

Zimą i w deszczowe dni warto pomyśleć o nieprzemakalnym kombinezonie, który uchroni sierść od oblepiania mokrym śniegiem albo zaoszczędzi nam pracy przy kąpaniu i suszeniu psa.

Historia rasy puli

Puli to bardzo stara węgierska rasa. Jej przodkowie przybyli na te tereny z Azji Środkowej wraz z plemionami starożytnych Madziarów ponad tysiąc lat temu. Udokumentowano, że puli pracowały na puszcie (węgierskim stepie) już w IX wieku n.e., prawdopodobnie jednak istniały dużo wcześniej, być może nawet 4500 lat p.n.e.

Wędrowni pasterze z równin węgierskich bardzo cenili swoje psy. Potrafili zapłacić za dobrego puli nawet równowartość swoich rocznych zarobków. Równocześnie bezwzględnie eliminowali psy, które nie przejawiały cech użytkowych. Puli, aby przeżyć, musiał być zdrowy, sprawny i chętny do pracy.

Współczesną hodowlę psów tej rasy rozpoczęto w 1910 r. Największą popularnością puli cieszą się w swojej ojczyźnie. W żadnym innym kraju nie są popularne. Choć w Polsce mieszkają już od dość dawna, wciąż pozostają rasą rzadką i nieczęsto można spotkać je na wystawach.

Wzorzec rasy puli

Puli – grupa I FCI, sekcja 1, nr wzorca 55

• Kraj pochodzenia: Węgry
• Charakter: inteligentny, wierny, lubi dzieci, nieufny w stosunku do obcych, doskonały stróż
• Wielkość: psy 39-45 cm (wzrost idealny 41-43 cm), suki 36-42 cm (wzrost idealny 38-40 cm)
• Waga: psy 13-15 kg, suki 10-13 kg
• Szata: składa się z twardszego włosa okrywowego i miękkiego podszerstka, tworzy sznury, najdłuższe (20-30 cm) na lędźwiach, zadzie i udach, najkrótsze – na głowie i kończynach (10-12 cm)
• Maść: czarna, czarna z rudym lub szarym nalotem, płowa z czarną maską lub perłowobiała
• Długość życia: 13-15 lat
• Podatność na szkolenie: duża
• Aktywność: średnia – lubi ruch, ale łatwo przystosowuje się do życia
  w mieszkaniu
• Koszty utrzymania: od 250 zł miesięcznie
• Odporność/podatność na choroby: odporny
• Możliwość nabycia szczeniaka: w Polsce jest mało hodowli, na szczenię zwykle trzeba poczekać
• Cena psa z rodowodem: 4000-7000 zł

Ciekawostki o rasie puli

Psy podobne do puli żyły w Mezopotamii już 2300 lat p.n.e. W Eridu nad Eufratem, gdzie wykopano jedno z najstarszych miast na ziemi, archeolodzy odnaleźli grobowiec sumeryjskiej księżniczki, w którym oprócz tradycyjnych skarbów i ulubionych przedmiotów znajdowała się także figurka psa przypominającego współczesne psy tej rasy. Wiek znaleziska oszacowano na 6000 lat.