WEST HIGHLAND WHITE TERRIER

Charakter rasy west highland white terrier

West highland white terrier to typowy terier – pełen temperamentu, żywiołowy, niezależny, nieustraszony i obdarzony silnym charakterem. Jego miłośnicy twierdzą, że ma wszystkie zalety tej grupy psów, a jednocześnie nie ma ich wad. Jest wesoły, ruchliwy i zawsze gotowy do towarzyszenia swojemu panu. Bardzo przywiązany do właściciela west highland white terrier potrafi chodzić za nim krok w krok, ale nie bywa przy tym natrętny i nie domaga się stałej uwagi – cierpliwie czeka, aż będzie miał dla niego czas. Nie jest agresywny ani nadmiernie hałaśliwy.

Westie to pies życzliwie nastawiony do ludzi i chociaż czasem bywa nieufny wobec nieznajomych, to zazwyczaj szybko się z nimi zaprzyjaźnia. Wrodzona czujność i dobrze rozwinięty zmysł obserwacji czynią z niego niezłego stróża.

Trudno o bardziej niestrudzonego towarzysza dziecięcych zabaw od west highland white terrier. Jednak o jego przyjacielskim stosunku do dzieci w dużej mierze decydują wcześniejsze doświadczenia – źle potraktowany w szczenięcym wieku, zapamiętuje to na długo i trudno go potem przekonać do zmiany nieprzychylnego nastawienia. Westie jest tolerancyjny wobec małych zwierząt, z którymi dzieli dom, ale nie należy zapominać, że nadal drzemie w nim instynkt myśliwski. Skłonność do pogoni może dać o sobie znać na spacerach, dlatego w ruchliwych miejscach lepiej prowadzić pupila na smyczy.

W stosunku do obcych psów – zwłaszcza większych – ten terierek bywa niekiedy zadziorny, ale raczej nie wszczyna bójek. Bez względu na pogodę west highland white terrier chętnie spędza czas na świeżym powietrzu. Nie powinien brać udziału w wyczerpujących treningach (np. biegać przy rowerze), ale bez trudu dotrzyma właścicielowi kroku nawet na długiej wycieczce.

Umiejętności

West highland white terrier został wyhodowany do polowania na małe drapieżniki – głównie lisy i wydry. Odznaczał się dużą odwagą, wytrzymałością i zawziętością (cechy te zachował do dzisiaj), dlatego doskonale radził sobie nawet ze zwierzyną sporo większą od siebie. Wbrew pozorom biała szata małego łowczego nie była trudna w pielęgnacji – na twardym, szorstkim włosie brud się nie trzymał.

Współczesny west highland white terrier to przede wszystkim sympatyczny pies do towarzystwa, choć dalej doskonale poluje na domowe i ogrodowe szkodniki. Z powodzeniem może brać udział w próbach pracy i konkursach organizowanych dla terierów (np. norowania). Jest zwinny i skoczny, dlatego można uprawiać z nim niektóre sporty, np. agility czy taniec z psem; odpowiednio zmotywowany poradzi sobie nawet w obedience.

Szkolenie i wychowanie

Westie jest inteligentny, uczy się łatwo i chętnie – pod warunkiem że postępuje się z nim konsekwentnie, lecz łagodnie. Jak wszystkie teriery, west highland white terrier bywa uparty i samodzielny, toteż szkolenie go wymaga cierpliwości i pozytywnej motywacji – wielu smakołyków i pochwał. Nawet wtedy jednak często wykonuje polecenie dopiero po krótkiej chwili. Nie wolno go traktować brutalnie – do skarcenia wystarczy lekko podniesiony głos. Ten ciekawski, wszędobylski psiak szybko się nudzi, dlatego lekcje nie powinny trwać zbyt długo.

Wychowanie małego westie należy rozpocząć już od pierwszych dni w nowym domu, ale trzeba pamiętać, że szczeniakowi nie należy stawiać zbyt wysokich wymagań, choć też nie powinno mu się pobłażać we wszystkim. Naszemu terierowi trzeba zapewnić odpowiednią socjalizację – kontakt z innymi psami, ludźmi, nowymi sytuacjami i miejscami. Właściciele z małym doświadczeniem mogą skorzystać z zajęć w psim przedszkolu.

Dla kogo ta rasa

West highland white terrier nie jest trudny do wychowania i potrafi dostosować się do każdych warunków, dlatego poradzi sobie z nim nawet osoba bez doświadczenia w opiece nad psami. Potrzebuje wyrozumiałego i cierpliwego właściciela, który uszanuje jego niezależność. Nadaje się zarówno dla ludzi starszych, jak i dla rodzin z dziećmi.

Wady i zalety rasy west highland white terrier

West highland white terrier – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• wymaga systematycznej i profesjonalnej pielęgnacji
• bywa zadziorny wobec obcych psów

Zalety

• oddany właścicielowi, ale nie natrętny
• inteligentny, chętnie się uczy
• dobry przyjaciel dla dzieci
• czujny stróż
• może uprawiać niektóre psie sporty
• nadaje się nawet do małego mieszkania
• łatwy do wychowania, jeśli prawidłowo się z nim postępuje

Zdrowie rasy west highland white terrier

Typowym – dla tej generalnie odpornej rasy – schorzeniem o podłożu genetycznym jest przewlekłe zapalenie wątroby spowodowane nadmiernym odkładaniem się miedzi w organizmie. Podobnie jak inne małe rasy, west highland white terrier może czasami cierpieć na aseptyczną martwicę główki kości udowej (choroba Legg-Perthesa).

Sporadycznie zdarza się osteopatia czaszkowo-żuchwowa dotykająca szczenięta w wieku 3-8 miesięcy. Schorzenie to polega na nienowotworowym, niezapalnym rozroście żuchwy, kości potylicznej i skroniowej (zmiany mogą się cofnąć samoistnie).

Z powodu białego umaszczenia westie bywa podatny na alergie kontaktowe i pokarmowe (nadwrażliwość na jeden ze składników karmy), nietolerancje pokarmowe (nadwrażliwość na kilka składników karmy) oraz atopie. Należy również kontrolować stan zębów i w razie potrzeby usuwać odkładający się kamień.

Żywienie

West highland white terrier ma dobry apetyt i na ogół nie jest wybredny. Najlepiej podawać mu karmę wysokiej jakości, przeznaczoną dla małych ras. Jeśli zdecydujemy się na samodzielne przygotowywanie posiłków, musimy pamiętać o uzupełnieniu diety preparatami wapniowo-witaminowymi. Nie poleca się podawania psu kości, ponieważ może to spowodować powstanie twardych złogów w jelitach i prowadzić do schorzenia zwanego koprostazą.

Pielęgnacja

Szata westie wymaga systematycznej i fachowej pielęgnacji. Pies tej rasy nie linieje – niewielka ilość włosów w mieszkaniu świadczy raczej o ich mechanicznym wyrwaniu, a nie o sezonowej wymianie sierści. Łatwo je sprzątnąć, ponieważ nie wbijają się w podłoże.

Raz na kilka dni powinno się westie wyczesać gęstą szczotką pudlówką. Warto również systematycznie wycinać sierść spomiędzy opuszek łap z powodów higienicznych (pies wnosi mniej piasku i błota) oraz zdrowotnych (w gęstej sierści między palcami czasem rozwijają się infekcje grzybiczne, zwłaszcza gdy na dworze jest mokro).

Trymowanie (wyskubywanie sierści) przeprowadza się po raz pierwszy u szczeniąt przed ukończeniem trzech miesięcy, chociaż wielu hodowców robi to znacznie wcześniej (nawet w wieku 4-5 tygodni). Zabiegi powinny być krótkie, ale często powtarzane, dzięki czemu west highland white terrier przyzwyczai się do nich, a włos będzie odrastał równomiernie i uzyska odpowiednią szorstką strukturę. Dorosłego psa należy trymować co 2-3 miesiące, w miarę odrastania sierści. Do zabiegu można używać tępych trymerów lub wyskubywać włos palcami.

Westie kąpiemy w miarę potrzeby w szamponie dla psów szorstkowłosych (użycie innego może spowodować zmiękczenie sierści), najlepiej przeznaczonym do białej maści. Po dokładnym spłukaniu szamponu nakłada się odżywkę i rozczesuje sierść. Następnie należy dokładnie wysuszyć psa suszarką ustawioną na średnią temperaturę, modelując włosy, aby odpowiednio się układały. Trzeba też pamiętać o przycięciu pazurów.

Przygotowanie westie do wystawy wymaga znajomości wzorca i sporych umiejętności, dlatego najlepiej powierzyć to zadanie hodowcy lub specjalistycznemu salonowi pielęgnacji. Po wstępnym modelującym trymowaniu psa kąpie się w odpowiednich dla jego szaty kosmetykach i dokładnie suszy. Następnie przeprowadza się trymowanie korygujące, a potem dodatkowo poprawia kształt nożyczkami degażówkami. Po ułożeniu fryzury na włosy nakłada się specjalny podkład (np. kolestral), na który później nanosi się puder nadający sierści bardziej szorstką strukturę. Czasem lekko tapiruje się i lakieruje szatę, aby utrzymać jej odpowiedni wygląd.

Westie wystawia się na ringówce dostosowanej do umaszczenia. Powinno się również przyzwyczaić go do spokojnego stania na stoliku, ponieważ ta umiejętność jest konieczna zarówno w czasie zabiegów pielęgnacyjnych, jak i na wystawie.

Kupując szczeniaka tej rasy pamiętajmy, że do kosztów utrzymania należy doliczyć wydatki na odpowiednie kosmetyki i zabiegi pielęgnacyjne.

Akcesoria

Na spacery westie można wyprowadzać w szelkach lub obroży wykonanej ze skóry lub taśmy i na tradycyjnej, lekkiej smyczy.

Mały west highland white terrier raczej nie ma skłonności do niszczenia przedmiotów, jednak na kilka godzin przymusowej samotności najlepiej zostawić go w odpowiednio zabezpieczonym pomieszczeniu i ograniczyć mu dostęp do pozostałej części mieszkania. Powinien mieć tam swoje legowisko, miskę z wodą i zabawki – najlepsze będą pluszowe lub gumowe maskotki, piłki czy naturalne gryzaki.

Historia rasy west highland white terrier

West highland white terrier należy do grupy terierów krótkonożnych używanych do polowania pod ziemią i tępienia gryzoni. Wszystkie te psy miały wspólnego przodka, którym był niewielki pinczer stajenny o krótkim lub szorstkim włosie.

Ojczyzną westie jest region Szkocji zwany West Highland – stąd wzięła się jego nazwa. Rasa rozwinęła się i ukształtowała w okręgu Argyllshire, gdzie już w XVI w. znane były szorstkowłose odmiany niewielkich terierów, używane w myślistwie. Jakub I Stuart miał podarować na początku XVII w. kilka białych terierów królowi Francji.

Trudno ustalić dokładne pochodzenie westie – do jego bliskich kuzynów należą podobno cairn terrier i terier szkocki, w których miotach przychodziły na świat białe szczenięta. Początkowo uważano je za nieprzydatne i eliminowano z hodowli.

Zainteresował się nimi dopiero pułkownik Edward Malcolm of Poltalloch, entuzjasta łowiectwa. W 1860 r. podczas jednego z polowań stracił swojego ukochanego rudego psa, którego omyłkowo wzięto za lisa. Od tej pory postanowił hodować wyłącznie białe teriery i używać ich do pracy. Prowadząc odpowiednią selekcję, stworzył nową rasę, nazwaną początkowo – od jego nazwiska – poltalloch terrierem. W tamtym czasie używano także określeń white scottish terrier i roseneath terrier.

Po raz pierwszy west highland white terriera pokazano na wystawie w Edynburgu w 1904 r. Trzy lata później rasa została oficjalnie uznana przez Angielski Kennel Club i nadano jej obecną nazwę. Pierwszym championem był legendarny Morven, uważany za protoplastę rasy. W niewielkim stopniu przypominał jednak obecnego westie – zarówno pod względem budowy, jak i szaty był bardziej podobny do teriera szkockiego.

W Stanach Zjednoczonych west highland white terrier pojawił się na wystawie w Westminster w 1906 r. Za sprzedanego w 1911 r. za ocean angielskiego psa o imieniu Kiltie jego właściciel zainkasował olbrzymią, jak na tamte czasy, kwotę 400 funtów.

I wojna światowa zdziesiątkowała większość angielskiej populacji białych terrierów, dlatego w okresie międzywojennym w celu odnowienia hodowli sprowadzono kilka doskonałych psów ze Stanów Zjednoczonych. Współczesny typ westie ukształtował się w latach 20. XX wieku. Wzorzec rasy przetrwał w prawie niezmienionej formie do dzisiaj.

West highland white terrier w Polsce

W Polsce pojedyncze westie pojawiły się już w okresie międzywojennym, ale hodowla rasy rozwinęła się dopiero na początku lat 90. ubiegłego stulecia. Pierwsze psy – Bonny Princess of Mamog (import z Anglii) i Peppermint Stevie Wonder (import z Danii) – przyjechały pod koniec lat 80. XX w. do hodowli Samantino Polonica Ireny Surynowicz-Strojek.

Pierwszy miot w tej hodowli urodził się w 1990 r. W tym czasie rozpoczęła też działalność hodowla Od Playboya Janusza Dzimowicza, z której pochodzi pierwszy urodzony w Polsce interchampion Hobo od Playboya (wł. Urszula Kilińska).

Wzorzec rasy west highland white terrier

West highland white terrier – grupa III FCI, sekcja 2, nr wzorca 85

• Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
• Charakter: pełen wigoru, aktywny, charakteryzujący się wysoką samooceną.czujny, wesoły, odważny, pewny siebie, ale przyjacielski
• Wielkość: wysokość w kłębie około 28 cm
• Waga: 7-10 kg
• Szata: składa się z prostych i twardych włosów okrywowych, długości około 5 cm oraz krótkiego, gęstego i miękkiego podszerstka
• Maść: biała
• Długość życia: 12-15 lat
• Odporność na warunki atmosferyczne: odporny
• Koszty utrzymania: od 150 zł miesięcznie
• Cena psa z rodowodem: 3000-6000 zł

Ciekawostki o rasie west highland white terrier

Miłośnikami west highland white terrierów byli Karol Darwin, Pablo Picasso i Alfred Hitchcock. Westie jest chętnie wykorzystywany w kampaniach reklamowych – jego wizerunek widnieje na etykiecie znanej marki whisky, był również maskotką jednego z koncernów samochodowych.