OWCZAREK KAUKASKI

Charakter rasy owczarek kaukaski

Owczarek kaukaski to imponujący, masywny pies o mocnej budowie i silnym umięśnieniu. Zwłaszcza rosły, kudłaty samiec przywodzi na myśl niedźwiedzia. Owczarki kaukaskie są wierne i przywiązane do właściciela, przyjaźnie nastawione do wszystkich domowników. Mają silnie rozwinięty instynkt terytorialny i każdy intruz, jaki pojawi się na ich terenie, zostanie zaatakowany i przepędzony.

W obcym miejscu owczarek kaukaski powinien zachowywać się spokojnie i z dużą rezerwą, ale nigdy bojaźliwie. Nadmierna agresja wcale nie świadczy o odwadze, a raczej o braku pewności siebie.

Kaukazy to psy niehałaśliwe. Są bardzo czujne i reagują na najmniejszy szmer. Opanowane i spokojne, trudno wyprowadzić je z równowagi. Równocześnie są to psy bardzo dumne, mają silny, niezależny charakter z dużym poczuciem własnej godności. Przez wieki pracowały samodzielnie, strzegąc stad owiec lub bydła przed wilkami i niedźwiedziami. Taka praca ukształtowała ich osobowość i nie można wymagać, aby całkowicie podporządkowały się woli człowieka. Z tymi psami trzeba się zaprzyjaźnić i traktować je po partnersku.

Odpowiednio wychowany i zsocjalizowany owczarek kaukaski może zamieszkać z innymi psami i kotami. Psy tej rasy są stosunkowo cierpliwe do dzieci z rodziny, jednak nie należy zostawiać ich z nimi bez nadzoru.

Umiejętności

Zarówno na Kaukazie, jak i na Uralu od dawna używa się psów do pilnowania wypasanych zwierząt. Te predyspozycje do stróżowania u owczarków kaukaskich nie zanikły z czasem. Nadal są to psy, których powołaniem jest stróżowanie, jeśli nie stad, to dużego terenu. W tym się najlepiej czują i sprawdzają.

Szkolenie i wychowanie

Owczarek kaukaski od chwili urodzenia powinien mieć bliską więź z człowiekiem i czuć, że jest kochane. Psy tej rasy nie mogą być izolowane od rodziny. Traktowanie psa jedynie jak „alarmu na złodzieja” spowoduje, że stracimy z nim kontakt, doprowadzimy do zniekształcenia naturalnych cech i nad takim psem będzie niesłychanie trudno zapanować.

Panuje powszechny i krzywdzący pogląd, że kaukazy są mało inteligentne i nie można ich szkolić. Nie jest to prawda. Mają doskonały węch i dlatego w Rosji używa się ich do wykrywania narkotyków. Trzeba tylko pamiętać, aby naukę rozpoczynać jeszcze ze szczeniakiem. Szczenięta rasy owczarek kaukaski powinny być przyzwyczajone do ruchu miejskiego i przebywania między ludźmi. Nie powinno się rozbudzać nadmiernej agresji, odpowiednią jej porcję mają zakodowaną i pogłębioną przez setki lat specyficznej pracy. Zamknięty w ogrodzie, odizolowany od świata owczarek kaukaski bardzo szybko stanie się agresywny wobec obcych osób i psów.

Dla kogo ta rasa

Owczarki kaukaskie nie są psami dla laików. Mają opinie trudnych w prowadzeniu i wymagają doświadczonego przewodnika. Kaukazy nie wymagają ogromnych przestrzeni do biegania, potrzebują jedynie tyle ruchu, ile jest konieczne do utrzymania dobrej kondycji. Nie powinny być trzymane w miejskich blokowiskach – są rasy, które naprawdę lepiej się do tego nadają. Mają obfitą szatę, bo przystosowały się do życia w niższych temperaturach i najlepiej czują się na wybiegu. Owczarek kaukaski nie będzie czuł się dobrze w domu często odwiedzanym przez gości.

Wady i zalety rasy owczarek kaukaski

Owczarek kaukaski – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• ma duże skłonności do agresji
• niezależny i uparty
• wymaga doświadczonego przewodnika

Zalety

• właściwie wychowany jest niezwykle oddany swojej rodzinie
• doskonały, nieprzekupny stróż
• zdrowy i odporny
• ekonomiczny w utrzymaniu (jak na tak dużego psa)

Zdrowie rasy owczarek kaukaski

Owczarki kaukaskie odznaczają się dobrym zdrowiem i odpornością na choroby. Jak wiele większych ras mogą być narażone na dysplazję stawów, jak również na rozszerzenie i skręt żołądka. Owczarek kaukaski może także cierpieć na niedoczynność tarczycy, choroby oczu (entropium, ektropium) i choroby serca.

Żywienie

Nie są kosztowne w utrzymaniu. Żyjąc wysoko w górach, często same musiały zdobywać pożywienie, nauczyły się więc oszczędzać energię i wystarczają im stosunkowo niewielkie ilości karmy. Psa rasy owczarek kaukaski możemy karmić zarówno gotowymi produktami, jak i posiłkami przygotowywanymi w domu – dietą BARF lub gotowaną. W przypadku dużych, szybko rosnących psów nie należy zapominać o odpowiedniej suplementacji. Dzienna porcja powinna być rozłożona na dwa posiłki, gdyż zmniejsza to ryzyko niebezpiecznego dla życia psa skrętu żołądka.

Pielęgnacja

Kaukazy w większości mają włos niezbyt długi, bardzo obfity w gęsty, jaśniejszy podszerstek. Owczarka kaukaskiego należy przynajmniej raz w tygodniu przeczesać, a będzie wyglądał czysto i schludnie. Jedynie w okresie linienia szczotkowanie powinno być codziennym zabiegiem pielęgnacyjnym. Pielęgnowanie okrywy psa nie tylko oczyszcza jego skórę z brudu, kurzu i wypadającej sierści, lecz pobudza także krążenie krwi i wzmacnia więź między właścicielem a psem.

Owczarka kaukaskiego kąpiemy tylko sporadycznie, w razie potrzeby. Do kąpieli używajmy wyłącznie szamponów przeznaczonych dla psów. Kaukaza najlepiej kąpać w ciepły dzień, tak aby można było umyć go na dworze, gdyż kąpiel w wannie takiego olbrzyma może nastręczyć problemów. Po kąpieli należy pamiętać, aby wytrzeć psa ręcznikiem i pozwolić mu się otrzepać. Dobrze jest psa wyszczotkować – mokry włos jest bardziej elastyczny i mniej się łamie.

Bardzo istotne jest, aby kaukaza przyzwyczajać do zabiegów pielęgnacyjnych od szczeniaka, ponieważ jeśli to zaniedbamy, możemy potem mieć poważny problem, aby nakłonić psa do poddania się takim zabiegom!

Do szczotkowania owczarka kaukaskiego najlepiej używać szczotki o twardym włosiu. Najpierw szczotkujemy psa pod włos – najlepiej, jeśli leży on przy tym na boku – potem czeszemy grzebieniem. Najlepszy do tego celu jest duży grzebień z rza­dkimi (rozstawionymi mniej więcej co pół centymetra), długimi zęba­mi.

Poza okresami linienia, grze­bienia należy używać dość ostro­żnie. Rozczesujemy nim tylko miękki, łatwo spilśniający się włos za uszami, kryzę, pióra na łapach i ogonie oraz portki. Tułów czeszemy tylko szczotką, aby nie wyrywać podszerstka. W okresie linienia do wyczesywania całego psa przyda się, oprócz grzebienia, szczotka typu pudlówka (większa, o dłuższych drutach i większym ich rozstawie), ewentualnie furminator dla dużych psów.

Akcesoria

Owczarek kaukaski powinien być wyprowadzany na mocnej, szerokiej obroży, najlepiej półzaciskowej. Smycz powinna być tradycyjna, wyposażona w mocne karabińczyki. W przypadku psa rasy owczarek kaukaski najlepiej sprawdzają się kagańce fizjologiczne, które pozwalają psu swobodnie oddychać i pić wodę. Posłanie dla owczarka kaukaskiego powinno być duże, najlepiej ortopedyczne.

Historia rasy owczarek kaukaski

Owczarki kaukaskie to jedna z najstarszych ras. Pochodzą z Kaukazu, gdzie są znane od wieków. Należą do grupy psów dogowatych pochodzących z centralnej Azji, których przodkiem był mastif tybetański. Są dowody na to, że psy tego typu były znane już przed 6000 lat w Mezopotamii.

Od ponad 600 lat, na dużych wysokościach, dochodzących do 5500 m n.p.m., w górach Kaukazu i na Uralu owczarki strzegą stad przed drapieżnikami i złodziejami. W dawnych czasach do stróżowania używano tylko psów, suki żyły w osadach i były przeznaczone jedynie do rozrodu. Często kaukazów nie kojarzono między sobą, ale dodawano obcej krwi i później selekcjonowano szczenięta. Najsilniejsze i najodważniejsze wykorzystywano w dalszej hodowli.

Dawno temu, gdy psy musiały walczyć z drapieżnikami, często traciły uszy. Aby zapobiec ich kaleczeniu, dokonywano zabiegu usuwania całej małżowiny. Dziś w większości krajów zakazano tego zabiegu, a zresztą kaukazy nie mają obecnie zbyt wielu okazji, by walczyć z drapieżnikami.

Owczarki kaukaskie potrafią dostosować się do różnych warunków klimatycznych i terenowych. Rosjanie opisują masywny, krępy typ gruziński i znacznie smuklejszy azerbejdżański, pochodzący z południa w pobliżu granicy irańskiej. Na południowym Wschodzie, w krainie leżącej pomiędzy Większym Kaukazem a Morzem Kaspijskim, możemy spotkać mniejszego owczarka o lekko kanciastych liniach, a na tureckim pograniczu potężnego kangalijczyka. Najbardziej pożądanym i poszukiwanym typem jest gruziński o przeważnie długiej szacie i szarym, wilczastym umaszczeniu.

Do drugiej wojny światowej owczarki kaukaskie pozostawały nieznane poza swoją ojczyzną. Prawdopodobnie pierwsze egzemplarze trafiły do Niemiec jeszcze w latach wojennych, jednak oficjalnie uważa się, że sprowadzono je do byłego NRD w roku 1964. Podobno kaukazów używano do pilnowania Muru Berlińskiego.

Obowiązujący w Europie standard rasy zgłosiła do FCI Holandia, chociaż kaukazy były tam nieliczne. Lata 80. przyniosły znaczny wzrost popularności tych psów. Rozpowszechniły się w RFN, byłej Czechosłowacji, na Węgrzech, we Francji i we Włoszech.

Owczarek kaukaski w Polsce

Do Polski pierwsze egzemplarze rasy owczarek kaukaski przyjechały z Niemiec pod koniec lat 70. i szturmem zdobyły serca wielu miłośników psów. Obecnie owczarek kaukaski nie jest już zbyt popularną rasą w naszym kraju.

Wzorzec rasy owczarek kaukaski

Owczarek kaukaski – grupa II FCI, sekcja 2.2, nr wzorca 328

Ciekawostki o rasie owczarek kaukaski

W Warszawie do dziś krąży anegdota o tym, jak to pewien pan kupił na Stadionie Dziesięciolecia (w latach 1989–2008 wykorzystywany jako największe targowisko w Europie, tzw. „Jarmark Europa”) od handlarza zza wschodniej granicy zwierzę, które miało być szczeniakiem owczarka kaukaskiego, a okazało się… małym niedźwiadkiem.