NOVA SCOTIA DUCK TOLLING RETRIEVER

Charakter
Wady i zalety
Zdrowie
Historia
Wzorzec
Ciekawostki

Charakter rasy nova scotia duck tolling retriever

Retrievery z Nowej Szkocji należą do psów zwinnych i chętnych do pracy. Bardzo szybko się uczą i uwielbiają spełniać polecenia swojego opiekuna. Tollery, bo pod taką skróconą nazwą znana jest rasa nova scotia duck tolling retriever, są to psy bardzo inteligentne, przyjaźnie nastawione do dzieci i uczuciowe.

Toller jest – i zawsze instynktownie będzie – psem myśliwskim. Perfekcyjnie wykonuje polecenia właściciela, ale jako pies bystry, zwinny i skoczny potrzebuje opiekuna, który zapewni mu ciekawe i różnorodne zajęcia. Ze względu na fakt, iż jest to rasa bardzo aktywna, do prawidłowego funkcjonowania wymaga codziennego zaspokojenia potrzeby ruchu. Minimum godzinny spacer każdego dnia jest w wypadku retrievera z Nowej Szkocji koniecznością, ale spacer pełen różnego rodzaju atrakcji, a nie chodzenie przy nodze.

Umiejętności

Nova scotia duck tolling retriever to pies myśliwski stworzony do zwabiania kaczek i gęsi do brzegu w taki sposób, aby myśliwy mógł ustrzelić ptactwo. Kolejnym zadaniem, jakie wykonuje pies, jest zabranie ustrzelonego ptaka z lądu lub wody i zaniesienie myśliwemu. Gdy pracują w terenie, tollery potrafią daleko odejść od właściciela. Retriever jest urodzonym aporterem, który wytrwale pracuje na lądzie i w wodzie.

Toller kocha wodę i świetnie pływa. Nie będzie więc szczęśliwy, jeśli pozbawimy go możliwości uprawiania (choćby rekreacyjnie) tego sportu. Retriever ten, jako pies wyjątkowo inteligentny, z pewnością zabłyśnie na kursie posłuszeństwa. Możemy rozwijać go w tej dziedzinie, ćwicząc z nim na przykład obedience. Jako skoczny i zwinny zwierzak o sportowej duszy sprawdzi się także w agility, flyball czy frisbee. Ponieważ toller doskonale czuje się w lesie i ma znakomity węch, będzie zadowolony, gdy zabierzemy go na zajęcia z tropienia.

Szkolenie i wychowanie

Nova scotia duck tolling retriever to pies niezwykle inteligentny, skupiony na człowieku i chętny do współpracy. Szybko uczy się nowych komend i sztuczek. Sesje szkolenia u tej rasy powinny być krótkie, gdyż psy te łatwo się nudzą i szybko rozpraszają. Jeśli nie będziemy dla psa atrakcyjni, a do tego zabraknie nam cierpliwości, nova scotia duck tolling retriever może odmówić z nami współpracy. Podczas szkolenia psa rasy nova scotia duck tolling retriever nie można zapominać, że to osobniki niezwykle wrażliwe. Wywierając na nich presję, nic nie osiągniemy. Nauka decydowanie powinna odbywać się przez zabawę, wyłącznie pozytywnymi metodami. Wówczas wychowamy sobie radosnego i aktywnego towarzysza.

Tollery to psy z natury zrównoważone i łagodne, jednak już od początku muszą być prawidłowo socjalizowane i oswajane z otaczającym je światem. Dzięki temu nie będą później reagowały lękiem na nowe sytuacje. Choć większość tollerów nie ma nic przeciwko spotkaniom z obcymi osobami, trzeba mieć na uwadze, że nie są to psy tak wylewne w stosunku do wszystkich ludzi jak labradory czy goldeny. Z tego względu mogą wobec obcych zachowywać dystans.

Dla kogo ta rasa

Psy rasy nova scotia duck tolling retriever są przeznaczone przede wszystkim dla myśliwych, którzy polują na wodne ptactwo. Obecnie cieszą się również popularnością wśród rodzin lubiących aktywność fizyczną. Tollery z ogromną radością będą biegać przy rowerze lub uprawiać jogging z właścicielem. Pies rasy nova scotia duck tolling retriever powinien trafić do osoby, która zapewni mu regularną aktywność fizyczną i psychiczną, to znaczy regularne, długie spacery z elementami psich sportów. Retriever z Nowej Szkocji to pies, którym może się zainteresować także amator agility czy obedience lub ktoś, kto szuka czworonożnego kompana do tropienia.

Wady i zalety rasy nova scotia duck tolling retriever

Nova scotia duck tolling retriever – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

wyjątkowo wrażliwy, bywa lękliwy
potrzebuje codziennego ruchu i zajęcia
wymaga starannej socjalizacji

Zalety

inteligentny, szybko się uczy
przyjazny wobec ludzi i zwierząt
idealnie nadaje się do psich sportów
dobry dla rodzin z dziećmi

Zdrowie rasy nova scotia duck tolling retriever

Retrievery z Nowej Szkocji zachowują aktywność do późnej starości, jednak jest to rasa, u której można spotkać dość sporo chorób dziedzicznych. Zaliczamy do nich postępujący zanik siatkówki (PRA), anomalia oczu collie (CEA), dysplazję stawów biodrowych, dysplazję stawów łokciowych, niedoczynność tarczycy. Psy rasy nova scotia duck tolling retriever posiadają również skłonność do takich chorób jak: wnętrostwo, dwurzędowość rzęs, głuchota, zaćma czy choroby autoimmunologiczne.

Żywienie

Nova scotia duck tolling retriever powinien mieć zapewnione podstawowe składniki odżywcze, do których należą białka, tłuszcze, węglowodany, witaminy mikro- i makroelementy, a także nieograniczony dostęp do świeżej wody. Jeśli chodzi o sposób karmienia tollerów, do wyboru mamy zarówno karmy suche, jak i mokre, a także BARF, który psy tej rasy dobrze tolerują. Jednak bez względu na to, jaki model żywienia wybierzemy, warto pamiętać o tym, aby karmić psa o stałych porach i nigdy przed, ani bezpośrednio po wysiłku fizycznym. Częstotliwość i rodzaj żywienia dobiera się do wieku, poziomu aktywności i ewentualnych schorzeń psa.

Pielęgnacja

Do najważniejszych elementów pielęgnacji tollera należy wyczesywanie włosa – powinno się to odbywać przynajmniej raz w tygodniu. Nova scotia duck tolling retriever ma bogaty podszerstek, który daje o sobie znać szczególnie w okresie linienia. Wówczas psa warto czesać nawet codziennie. Tollera nie trzeba kąpać, używając szamponu, częściej niż psów innych ras (a więc wystarczy raz w roku). Zwłaszcza że w okresie letnim ten retriever sam się wykąpie w pierwszej napotkanej rzecze, a więc powierzchowny brud sam z siebie zmyje.

Ze względu na dość często pojawiające się infekcje uszu, warto czyścić je regularnie. Szczególnie jeśli żywimy psa karmami mokrymi – ale nie tylko wtedy – powinniśmy mu czyścić zęby, aby usunąć nagromadzony kamień nazębny. W sklepach zoologicznych dostępne są również różnego rodzaju gryzaki, które zapobiegają odkładaniu się kamienia. U rasy nova scotia duck tolling retriever zalecane jest także kontrolowanie okolic oczu i usuwanie nagromadzonej wydzieliny zwilżonym, bawełnianym wacikiem.

Akcesoria

Przy rasie nova scotia duck tolling retriever zalecane są obroże taśmowe, które występują w wielu różnych kolorach, a także szelki typu guard. Może się również przydać kaganiec fizjologiczny, szczególnie jeśli podróżujemy środkami komunikacji miejskiej, do którego warto przyzwyczajać psa od małego. Do zabawy przydadzą się liczne zabawki i gryzaki, gdyż toller to rasa, która szybko się nudzi. W wyprawce umieśćmy więc sznury, konga, gryzaki naturalne i korzeń do gryzienia.

Historia rasy nova scotia duck tolling retriever

Rasa nova scotia duck tolling retriever powstała na południowo-zachodnim krańcu kanadyjskiej prowincji Nowa Szkocja w pierwszych latach XIX wieku (choć mówi się też, że jej korzenie mogą sięgać nawet XVII wieku). Początki tej rasy są słabo udokumentowane, ale istnieje prawdopodobieństwo, że Europejczycy przywieźli z podróży rude psy, które następnie krzyżowano z miejscowymi retrieverami i spanielami. Pierwszym związkiem kynologicznym, który zarejestrował te rasę w 1945 roku, był Kanadyjski Związek Kynologiczny. American Kennel Club na początku wpisał tę rasę do grupy „pozostałe psy”, lecz w 2003 roku trafiły one do grupy psów sportowych. Warto dodać, że jest to oficjalna rasa prowincji Nowa Szkocja.

Nazwa rasy – nova scotia duck tolling retriever – oznacza dosłownie „aportera z Nowej Szkocji wabiącego kaczki”. Psy te pracowały w ten sposób, że bawiły się przy brzegu, biegając za rzucanym z ukrycia przez myśliwego patykiem. Zainteresowane niecodziennym widokiem kaczki podpływały do brzegu, by z bliska przyjrzeć się zjawisku. Gdy znajdowały się odpowiednio blisko, myśliwi strzelali do nich. Następnie tollery aportowały ustrzelone ptactwo i przynosiły myśliwemu.

Jedna z teorii mówi o tym, że kanadyjskie retrievery są potomkami rasy zwanej kooikerhondje (płochacz holenderski). Są nawet do niej podobne z wyglądu i także występują w umaszczeniu rudo-białym. Płochacze holenderskie miały za zadanie zwabiać kaczki do klatek, ukazując się ptakom przy brzegu, także i funkcja tych ptaków wskazuje na to, że mogą mieć z tollerami dużo wspólnego.

Choć nie ma na to dowodów, mówi się o tym, że w żyłach retrievera z Nowej Szkocji płynie krew m.in. flat coated retrievera, labradora, setera irlandzkiego i border collie.