CHESAPEAKE BAY RETRIEVER

Chesapeake bay retriever to największy z retrieverów, dość mocnej budowy, bardzo sprawny fizycznie i wytrzymały. Wymaga sporo ruchu i zajęcia oraz dosyć doświadczonego przewodnika.

Chesapeake bay retriever
  1. Charakter
  2. Wady i zalety
  3. Zdrowie
  4. Historia
  5. Wzorzec
  6. Ciekawostki

Charakter rasy chesapeake bay retriever

Silny i energiczny chesapeake bay retriever to doskonały pomocnik myśliwego i towarzysz ludzi aktywnych. Nigdy nie był modny, dzięki czemu zachował instynkty psa pracującego, a jego hodowla znajduje się w rękach prawdziwych miłośników.

Umiejętności

Jako typowy retriever uwielbia aportowanie przedmiotów i pływanie. Świetny węch, wytrwałość, odporność i chęć do pracy czynią z niego doskonałego pomocnika myśliwego. Jego włos jest wodoodporny, dzięki czemu może pływać nawet w lodowatej wodzie.

Chesapeake bay retriever wskakujący do wody

Chesapeake bay retriever posiada silny popęd do pracy, jest bystry i inteligentny. Bardzo dobrze sprawdza się jako aporter zarówno na lądzie, jak i w wodzie. W stosunku do obcych jest zwykle przyjacielski, ale nie wylewny. Wykazuje też pewien instynkt obrończy, choć sprawdza się raczej jako stróż niż rzeczywisty obrońca. Niektóre chessie pracują jako przewodnicy niewidomych, także w Polsce.

Chesapeake bay retriever dobrze sprawdza się także w różnych dziedzinach sportu, np. w posłuszeństwie. Jego potrzeba aktywności sprawia, że może wykazywać tendencje niszczycielskie, jeżeli właściciel nie zapewni mu odpowiednio dużo zajęcia. Jednak wybiegany chessie jest w domu bardzo spokojny i niekłopotliwy.

Portret czekoladowego chesapeake bay retrievera

Szkolenie i wychowanie

Choć generalnie jest podatny na szkolenie, często w opisach rasy zwraca się uwagę na jego upór. Chessie miewa własne poglądy na to, co i jak należy robić. Dlatego raczej nie poleca się go jako pierwszego psa dla początkującego właściciela.

Jednak doświadczenie wielu właścicieli nie wskazuje na jakieś specjalne problemy z ułożeniem psa tej rasy, wręcz przeciwnie. Wydaje się, że taka opinia pochodzi od zawodowych trenerów, którzy układają psy nie będące ich własnością. To może być głównym źródłem problemów.

W przeciwieństwie do labradora, chesapeake jest bowiem niezwykle lojalny wobec swojego właściciela i bardzo niechętnie wykonuje polecenia osób obcych. Potrzebuje bardzo bliskiego kontaktu ze swoim ludzkim stadem i źle znosi długi pobyt w kojcu.

Chessie siedzący na pieńku w jesiennym lesie

Dla kogo ta rasa

Rasę tę można polecić osobom aktywnym, które będą potrafiły zaspokoić potrzebę aktywności tego psa.



Wady i zalety rasy chesapeake bay retriever

Wady

  • dosyć uparty
  • nieco trudniejszy w prowadzeniu niż golden czy labrador
  • wymaga dużo ruchu i zajęcia

Zalety

  • zdrowy i odporny
  • podatny na szkolenie
  • bardzo przywiązany do rodziny
  • można z nim uprawiać psie sporty
  • nieskomplikowany w pielęgnacji


Zdrowie rasy chesapeake bay retriever

Rasa generalnie należy do zdrowych, ale zdarzają się następujące choroby uwarunkowane genetycznie: dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, PRA (postępujący zanik siatkówki).

Portret szczenięcia chesapeake bay retrievera

Żywienie

Chesapeake bay retriever nie ma szczególnych wymagań żywieniowych. Można go karmić zarówno pokarmem przygotowywanym samodzielnie, jak i gotowymi karmami.

Chessie stojący na tle pociętych kłód

Pielęgnacja

Chesapeake linieje umiarkowanie, a jego szata nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Wystarczy ją wyszczotkować raz na jakiś czas.



Historia rasy chesapeake bay retriever

Chesapeake bay retriever, jak sama nazwa wskazuje, pochodzi z rejonu Zatoki Chesapeake na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Został wyhodowany do aportowania ustrzelonego ptactwa. Początki hodowli chessie, jak nazywa się go pieszczotliwie, datują się na pierwszą połowę XIX w., a nawet XVIII wiek.

Chesapeake bay retriever idący przez trawę

Rasa została oficjalnie uznana przez American Kennel Club już w 1878 r. Warto wiedzieć, że chessie był pierwszym z retrieverów uznanych przez AKC. Pozostałe retrievery rozdzielono na osobne rasy dopiero w latach 20. XX w.

Dwa chessie stojące w jesiennym krajobrazie

Chesapeake bay retriever jest blisko spokrewniony z labradorem. Obie te rasy wywodzą się od retrievera St. John’s. Ponadto chessie ma w sobie prawdopodobnie domieszkę krwi coonhoundów (amerykańskich gończych), curly-coated retrievera, irlandzkiego spaniela dowodnego i wyodrębnionego już labradora. Ponieważ rasa nigdy nie była modna, nie nastąpił rozdział na linie wystawowe i użytkowe.

Rasa ta jest najbardziej popularna w swojej ojczyźnie, choć nigdzie nie jest zbyt liczna. W Polsce działają nieliczne hodowle i rasa cały czas należy do rzadkich.



Wzorzec rasy chesapeake bay retriever

Chesapeake bay retriever – grupa VIII FCI, sekcja 1, nr wzorca 263

  • Klasyfikacja FCI: Kraj pochodzenia: USA
  • Charakter: Wesoły, inteligentny, bystry, odważny, chętny do pracy, łagodny, ale obdarzony pewnymi cechami obrońcy.
  • Wielkość: psy 58-66 cm, suki 53-61 cm
  • Waga: psy 30-36 kg, suki 25-32 kg
  • Szata: Dwuwarstowa. Włos okrywowy twardy, dość krótki i sprężysty, gęsty podszerstek. Na pysku i kończynach włos bardzo krótki, prosty; na szyi i grzbiecie nieco dłuższy, z tendencją do kręcenia się.
  • Maść: Wszelkie odcienie brązu, od koloru ciemnoczekoladowego do koloru zeschłej trawy. Dopuszczalne małe białe znaczenia na piersi, brzuchu, palcach i z tyłu łap (tuż nad poduszką).
  • Długość życia: 9-15 lat, średnio 12-13 lat.
  • Podatność na szkolenie: Duża, ale bywa uparty.
  • Aktywność: Potrzebuje dużo ruchu i zajęcia.
  • Koszty utrzymania: od 200 zł miesięcznie.
  • Odporność/podatność na choroby: Bardzo odporny. W rasie zdarzają się następujące choroby uwarunkowane genetycznie: dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, PRA (postępujący zanik siatkówki).
  • Cena psa z rodowodem: ok. 2500 zł



Ciekawostki o rasie chesapeake bay retriever

Ciekawa jest szata chesapeaków. Psy te posiadają dosyć rzadki zestaw genów decydujących o gatunku szaty, a mianowicie równocześnie mają gen krótkiej szaty oraz gen szaty kręconej. Jest on dziedzictwem otrzymanym po curly-coated retrieverze i irlandzkim spanielu dowodnym.

Z powodu krótkości włosa jego skręcenie nie jest tak mocno widoczne jak u ras długowłosych, lecz u niektórych psów bywa miejscami mocno uwydatnione – zwłaszcza tam, gdzie włos jest nieco dłuższy.


Podziel się tym artykułem:

null

Bądź na bieżąco

Zapisz się na newsletter i otrzymuj raz w tygodniu wieści ze świata psów!

Zapisz się