FLAT COATED RETRIEVER
Flat coated retriever to przyjacielski, inteligentny, wrażliwy pies z grupy retrieverów o dość długiej, lśniącej sierści barwy czarnej lub czekoladowej. Sprawny fizycznie, lubi się uczyć i chętnie współpracuje z ludźmi, którzy go odpowiednio traktują.
Charakter rasy flat coated retriever
Flat coated retriever jest znany ze swojego pogodnego usposobienia: zawsze zadowolony z życia i chętny do zabawy. Uśmiechnięty pysk i stale machający ogon to jego znaki rozpoznawcze. Jest dość wrażliwy i pozbawiony agresji. Mocno przywiązuje się do właściciela. Nie można go izolować ani zaniedbywać jego edukacji. Pozostawiony samemu sobie, pozbawiony zajęcia i znudzony retriever potrafi być nieznośny.
Pies rasy flat coated retriever bardzo dobrze dogaduje się z dziećmi, jednak ze względu na dużą żywiołowość poleca się go raczej rodzinom ze starszymi pociechami. Maluchom może niechcący zrobić krzywdę, dlatego jego kontakty z kilkulatkami zawsze trzeba nadzorować.
Łagodny flat coated retriever nawet obcych traktuje przyjaźnie. Wiele retrieverów chętnie stróżuje (czasem może się to objawiać uciążliwym szczekaniem), ale raczej nie sprawdzą się w roli obrońców dobytku. Flat coated retriever nie przejawia skłonności do włóczenia się, pogoni za kotami czy leśnymi zwierzętami. Dobrze dogaduje się też z innymi psami.
Pies tej rasy ma duży temperament i pasję do pracy. Potrzebuje około dwóch godzin intensywnego ruchu dziennie, najlepiej połączonego ze szkoleniem. Powinien też jak najczęściej pływać. Wybiegany flat coated retriever większość dnia przesypia i nie sprawia kłopotów w domu. Znudzony może niszczyć sprzęty i domagać się ciągłej uwagi.
Umiejętności
Flat coated retrievery jako psy myśliwskie pierwotnie wykorzystywano wyłącznie do aportowania postrzałków. Obecnie ich zadaniem jest także tropienie i wypłaszanie zwierzyny. Używane są w policji do tropienia przestępców i wykrywania narkotyków, w służbach celnych, w ratownictwie, dogoterapii i jako asystenci osób niepełnosprawnych. Mogą uprawiać niektóre psie sporty, np. agility, obedience, tropienie, taniec z psem, dogtrekking. Nie nadają się do szkolenia IPO (pies obronny).
Rasa jest poddawana próbom pracy (nie są one obowiązkowe), które sprawdzają wrodzone skłonności do podjęcia naturalnego aportu z wody oraz lądu i przyniesienia go właścicielowi. Jeśli chcemy wystawiać psa w klasie użytkowej lub ubiegać się o tytuł interchampiona (Międzynarodowego Championa Piękności – C.I.B), musimy przygotować go do udziału w konkursie. Różni się on od prób pracy stopniem trudności i liczbą zadań.
Szkolenie i wychowanie
Flat coated retriever jest inteligentny, obdarzony doskonałą pamięcią, chętnie współpracuje z człowiekiem, ale bywa też niesforny i uparty. Zdarza się, że choć ma świetnie opanowane ćwiczenie, próbuje wykonać je po swojemu. Szkolenie powinno opierać się wyłącznie na pozytywnych metodach, zbyt duża presja psychiczna i fizyczna może spowodować, że pies zamknie się w sobie. Flaty szybko się nudzą, dlatego wymagają urozmaiconych zadań, odpowiedniej motywacji i sporego zaangażowania przewodnika. Polecenia wykonują szybko, ale przez to czasem niedokładnie. Nie są też bezwzględnie posłuszne.
Flat coated retriever późno dojrzewa i długo pozostaje rozbrykanym szczeniakiem. Duży nacisk trzeba położyć na socjalizację malucha, zabierać go w nowe miejsca, umożliwić mu kontakt z ludźmi i pobratymcami. Dobrym wstępem do późniejszego szkolenia są zajęcia w psim przedszkolu. Szczeniaka wychowujemy łagodnie, ale stanowczo i konsekwentnie. Trzeba uważać, za co i w jaki sposób się go karci – nie wolno, np. krzyczeć na szczenię za noszenie rzeczy w pysku (lepiej ograniczyć mu do nich dostęp), bo dorosły pies może potem nie podjąć aportu.
Musimy również wyznaczyć pupilowi czas na zabawę i odpoczynek. Na spacerach trzeba mu zapewnić wysiłek umysłowy i umożliwić rozładowanie nadmiaru energii, a w domu – wyciszyć. Szczeniąt rasy flat coated retriever w okresie rozwoju nie powinno się zmuszać do nadmiernego wysiłku, należy też unikać gwałtownych skoków i przepychanek z dużymi, ciężkimi psami. Od aportowania z ziemi bezpieczniejsze będą zabawy w wodzie i szukanie przedmiotów.
Dla kogo ta rasa
Flat coated retriever nie nadaje się dla każdego. Wymaga aktywnego, cierpliwego właściciela, który będzie spędzał z nim sporo czasu. Potrzebuje dużo ruchu, ćwiczeń umysłowych i ustabilizowanego trybu życia.
Wady i zalety rasy flat coated retriever
Flat coated retriever – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!
Wady
- znudzony i pozostawiony bez zajęcia potrafi dać się we znaki
- bywa hałaśliwy
- wrażliwy na upały
Zalety
- wesoły, przyjacielski i łagodny
- nawiązuje silną emocjonalną więź z właścicielem
- dobry towarzysz dla starszych dzieci
- akceptuje inne czworonogi
- inteligentny, chętnie się uczy
- można z nim uprawiać psie sporty
- tolerancyjny wobec psów i innych zwierząt
- łatwy w pielęgnacji
Zdrowie rasy flat coated retriever
Największą bolączką rasy flat coated retriever jest skłonność do nowotworów, spowodowana m.in. osłabieniem układu immunologicznego. Dlatego warto spytać hodowcę o przypadki występowania takich chorób u przodków szczeniaka. U faltów zdarza się dysplazja biodrowa (jest obowiązek prześwietlania zwierząt hodowlanych – dopuszczalny wynik to A, B lub C) i sporadycznie łokciowa. Z rzadka przytrafiają się choroby oczu – postępujący zanik siatkówki (PRA) i jaskra. W niektórych liniach występuje skłonność do wypadania rzepki. Trzeba też regularnie sprawdzać skórę i usuwać ewentualne zmiany.
Retrievery cierpią na nawracające zapalenia spojówek i uszu ze względu na skłonność do kąpieli przy każdej okazji. Jeśli pływają zimą lub wczesną wiosną w zbyt zimnej wodzie, mogą się nabawić bolesnej dolegliwości ogona (np. nie mogą nim machać), która zwykle przechodzi samoistnie po kilku dniach (w poważniejszych przypadkach lepiej zasięgnąć porady weterynarza). Trzeba też pamiętać, że psy rasy flat coated retriever są bardzo odporne na ból, rzadko sygnalizują złe samopoczucie, dlatego należy je uważnie obserwować.
Psy tej rasy dosyć dobrze znoszą niskie temperatury, ale są wrażliwe na upały. Latem najlepiej spacerować z nimi rano i późnym wieczorem oraz umożliwić częste pływanie.
Żywienie
Flat coated retriever nie jest wymagający, ma dobry apetyt, dlatego trzeba uważać, aby go nie przekarmić. Ponieważ psy tej rasy miewają obniżoną odporność, podawajmy im naturalne produkty. W diecie powinny się znaleźć mięso, ryby, jajka, chrząstki, kości, owoce i warzywa. Dodatki i suplementy należy stosować wyłącznie po konsultacji z lekarzem weterynarii. Psy młode i w podeszłym wieku wymagają preparatów zwiększających odporność.
Można także żywić flata gotowymi karmami suchymi lub mokrymi, dostosowanymi do wieku, masy ciała i aktualnego stanu zdrowia czworonoga. Odchowując szczeniaka, trzeba zwrócić uwagę na sylwetkę zwierzaka. Psiak powinien rosnąć powoli i nie przybierać zbytnio na wadze. Dzienną porcję dla dorosłego flata trzeba podzielić przynajmniej na dwa posiłki i zapewnić mu godzinny odpoczynek po jedzeniu.
Pielęgnacja
Pielęgnacja flat coated retrievera jest prosta. Zwykle linieje on dwa razy do roku, a wypadająca sierść jest miękka, lekka i nie wbija się w podłoże. Chociaż pełno jej wszędzie, to łatwo ją sprzątnąć. Szata nie ma skłonności do kołtunienia, dlatego psa wystarczy wyczesywać zwykłą szczotką raz na kilka dni (jedynie w okresach wymiany włosa częściej). Przyda się także rzadki metalowy grzebień, którym usuniemy z sierści rzepy, nasiona itp.
Przedstawiciela rasy flat coated retriever kąpiemy w miarę potrzeby w szamponie dla psów szorstkowłosych (sierść będzie twardsza i łatwiejsza do ułożenia), ale można użyć również innego, np. dla długiego włosa. Nie zaszkodzi zastosować odżywkę antystatyczną, a w wypadku mocno przesuszonej sierści – preparat, który ją nawilży, np. z dodatkiem olejku norkowego.
Jeśli nasz pupil dużo pływa w czystej wodzie, kąpiele w domu ograniczamy do niezbędnego minimum. Lepiej pozwolić psu samemu wyschnąć (chyba że kąpiemy go zimą), ponieważ suszarka może nadmiernie wysuszyć włos. Trzeba również regularnie sprawdzać oczy i uszy, skracać pazury – jeśli pies sam ich nie ściera, a także oczyszczać zęby z kamienia.
Flat coated retriever wymaga korekty szaty przed wystawą. Jeśli nie mamy doświadczenia, lepiej powierzmy to zadanie hodowcy lub specjalistycznemu salonowi pielęgnacyjnemu. Nożyczkami degażówkami skraca się włos na uszach, szyi, piętach, stopach i na przedpiersiu (tak, aby podkreślić kątowanie), można też delikatnie przyciąć włosy na końcu ogona. Nie należy wycinać zbyt dużo sierści – szata musi wyglądać naturalnie. Flata wystawiamy na ringówce w kolorze umaszczenia.
Akcesoria
Dla flata najlepsza jest zwykła obroża (skórzana lub z taśmy) lub szelki typu guard i tradycyjna smycz. Psy tej rasy nie mają skłonności do ucieczek, na spacerach zazwyczaj trzymają się blisko właściciela. Trzeba się jednak przygotować na niespodzianki, bo raczej nie są czyściochami – chętnie się wykąpią w każdej kałuży i wytarzają w czymś „pachnącym”.
Lubią miękkie, pluszowe zabawki, bawełniane sznury, pływające piłki (dobre do aportowania z wody), można też podawać im naturalne gryzaki do żucia. Flat coated retriever nie przepadają za przedmiotami z twardej gumy.
Historia rasy flat coated retriever
Flat coated retriever (retriever gładkowłosy) jest jedną z sześciu ras retrieverów – psów wyhodowanych do aportowania ustrzelonej zwierzyny z lądu i z wody. Początkowo wąsko wyspecjalizowane czworonogi nie znalazły uznania u myśliwych, którzy woleli polować z bardziej wszechstronnymi psami. Powszechnie używano pointerów, seterów i spanieli, które nie tylko aportowały, ale również tropiły, wystawiały i wypłaszały zdobycz. W czasach rewolucji przemysłowej sytuacja się zmieniła, wzrosło zapotrzebowanie na psy do konkretnych zadań, dzięki czemu mogła się rozwinąć m.in. hodowla flat coated retrieverów.
Rasa powstała w latach 40. XIX w. w Wielkiej Brytanii. Do jej stworzenia wykorzystano przywiezionego przez kanadyjskich marynarzy retrievera nowofundlandzkiego – zwanego St. Jones od miejsca pochodzenia (jest on także protoplastą labradorów i curly coated retrieverów) – i ówczesne setery. Około 1860 r. istniały dwie odmiany retrieverów – o sierści gładkiej lub falistej oraz o sierści kręconej. Pierwsze z nich dały początek hodowli flat coated retrieverów. W 1864 r. uznano je za oddzielną odmianę i zaczęto oceniać na wystawach w osobnej klasie.
Flaty szybko stały się ulubieńcami gajowych z wschodniej Anglii. Najsłynniejsze dwa psy, które w tamtych czasach święciły triumfy na pokazach i podczas prób polowych to Old Bounce i Young Bounce (można je odnaleźć w rodowodach wszystkich współczesnych flatów). Za najbardziej zasłużonych dla rozwoju gładkowłosej odmiany uważani są dr Bond Moore z Wolverhampton, który usunął biały kolor z umaszczenia, i Sewallis Evelyn Shirley, uznawany za ojca rasy. Jego hodowla w Ettington bazowała na wspomnianych dwu czworonogach. Wyhodowany przez niego pies Zelstone uważany jest za protoplastę współczesnej linii flat coated retrieverów.
Shirley wyeliminował również zbyt obfity seterowaty włos. Pod koniec XIX w. flaty były najpopularniejszymi retrieverami na Wyspach Brytyjskich. Szybko jednak ich miejsce zajęły cięższe i bardziej skłonne do pracy w zimnej wodzie labradory.
Flat coated retrievera skrzyżowano z owczarkiem szkockim collie. W 1915 r. rasa pojawiła się oficjalnie w Stanach Zjednoczonych. W 1923 r. opracowano pierwszy wzorzec. Według znanej hodowczyni, sędziny i autorki najważniejszej monografii rasy Brendy Philips największy wpływ na populację flatów na świecie wywarli wybitny reproduktor Fenrivers Golden Rod i jego potomstwo.
Flat coated retriever w Polsce
W Polsce pierwsze flat coated retrievery pojawiły się w latach 90. XX w. Sprowadzono wtedy Ramzesa, Boya i Ramonę z holenderskiej hodowli Vijf Lijsterbessen, a potem – również z Holandii – sukę Hallo Dolly v. Axenfels. Importowano też dwa flaty bez przydomka – Bo i Nikki. Z angielskiej hodowli Solotown działającej w Danii przyjechały dwa samce – S’Luckofthedraw i Spedlived (nigdy nie użyto go w hodowli) – oraz dwie suki: Sharp i Sajen. Z Czech przywieziono Britę z Kroukarti i Lady pod Kancim Vrchem.
Wzorzec rasy flat coated retriever
Flat coated retriever – grupa VIII FCI, sekcja 1, nr wzorca 121
- Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
- Charakter: Pies wybitnie obdarzony naturalnym instynktem łowieckim; wesołość i przyjazne usposobienie okazuje entuzjastycznym machaniem ogona. Pewny siebie, łagodny
- Wielkość: wysokość w kłębie psów 59-61,5 cm, suk 56,5-59 cm
- Waga: psów 27-36 kg, suk 25-32 kg
- Szata: gęsta, o strukturze od delikatnej do średniej, prosta i przylegająca; dobrze owłosione łapy i ogon
- Maść: czarna i wątrobiana
- Długość życia: 11 lat
- Odporność na warunki atmosferyczne: średnia
- Koszty utrzymania: od 300 zł miesięcznie
- Cena psa z rodowodem: 4000-5500 zł
Ciekawostki o rasie flat coated retriever
Na przełomie XIX i XX wieku flat coated retrievery były bardzo znaną rasą psów – w Wielkiej Brytanii zajmowały pierwsze miejsce wśród retrieverów, jeśli chodzi o popularność. Dopiero I Wojna Światowa zmieniła upodobania Brytyjczyków i na prowadzenie wysunęły się labradory i goldeny – szalenie popularne zresztą do dziś na całym świecie.