Buda dla psa – o tym możesz nie wiedzieć!

Pies w budzie to nie znaczy pies na łańcuchu. Jesteśmy zdecydowanie przeciwko trzymaniu psów na stałej uwięzi, ale nie przeciwko trzymaniu psów na dworze (oczywiście w dobrze przygotowanej budzie). Istnieją psy, a nawet niektóre rasy, które po prostu wolą żyć na zewnątrz. I z takimi psami można pracować, trzeba tylko wiedzieć jak. Trzeba też wiedzieć, jaka buda dla psa będzie odpowiednia.

Czy każdy pies nadaje się do budy?

W budzie dobrze odnajdzie się pies, który przede wszystkim jest przygotowany do tego pod względem fizycznym. Kiedyś uważano, że psy w budzie mają mały kontakt z człowiekiem. Dziś, przy odrobinie wysiłku, wcale nie jest to prawdą. Na pewno jednak musimy pamiętać o tym, że buda – nawet najlepiej przygotowana – oznacza trudniejsze warunki na co dzień, zwłaszcza w chłodniejsze miesiące.

To nieprawda, że do budy nadaje się każdy duży pies. Wystarczy przykład dobermana, który ma krótką sierść bez podszerstka, czy doga niemieckiego. Również psy z długą okrywą nie zawsze nadają się do takich warunków. Przykłady tutaj można mnożyć, zaczynając od chartów afgańskich, a kończąc na yorkshire terrierach. Co więc decyduje o tym, czy buda dla psa się sprawdzi? 

Do takich warunków nadają się przede wszystkim psy o obfitym podszerstku, najlepiej przystosowane do niższych temperatur. Szczególnie dobrze na otwartym terenie odnajdą się czworonogi, których pierwotną rolą było bronienie albo pilnowanie terytorium, dobytku i stad. Mowa o takich rasach jak na przykład:

• owczarek podhalański,
• mastif tybetański,
• owczarek kaukaski.

Wiele z tych psów preferuje pobyt na dworze, ale nie dotyczy to każdego osobnika.

Nie zapominajmy o czasie dla psa!

Myślisz, że skoro twój pies mieszka w budzie, nie musisz poświęcać mu czasu? Nic bardziej mylnego! Powinieneś znaleźć dla niego jeszcze więcej wolnych chwil, by zrekompensować mu okres, gdy cię nie widzi. Po pierwsze, to pozwoli zbudować wam dobrą relację, a po drugie, to świetny sposób na walkę z psią nudą. Pies znudzony to pies nieszczęśliwy, ale też uznawany za „niegrzecznego” – bo kopie doły, dużo szczeka, nie słucha się…

Niemniej ważne są regularne spacery. Najlepiej codziennie, a jeśli nie, to chociaż co drugi dzień. Podczas wspólnych spacerów możesz z psem pracować – szkolić go i ćwiczyć komendy. Podstawa to jednak przede wszystkim umożliwienie czworonogowi poznawania nowych miejsc, zapachów, ludzi i psów, a przy tym zabawa i wybieganie. Już samo zaspokojenie tych psich potrzeb sprawi, że zwierzak będzie grzeczniejszy.

Dobra buda dla psa, czyli jaka?

Najpierw zastanów się, jakie jest najlepsze miejsce na psią budę. Pamiętaj, że

• musi ona stać w cieniu,
• być osłonięta od wiatru (dlatego często budę stawia się przy ścianie domu czy budynku gospodarczego),
• musi stać tam, gdzie psu nie będą przeszkadzać przechodnie, inne psy czy ciągły ruch uliczny,
• dobrze by było, aby pies, odpoczywając, mógł obserwować teren.

Wokół budy nie powinno się kłaść kostki brukowej ani wylewać betonowej posadzki. Najlepsza jest ubita ziemia (z której zbyt szybko nie powstanie błoto, gdy pada), bo podczas upału pies może w niej wykopać dół, by się schłodzić.

Sama buda dla psa powinna być ocieplana i dobrze izolowana od podłoża. Ważny jest też dach – zdejmowany ułatwia sprzątanie w środku, a dodatkowo można uchylić go latem, by zapewnić wentylację. Poza tym warto kilka razy w roku wysypać wnętrze budy preparatem przeciwko pchłom.

Obecnie istnieją różne formy ocieplania budy dla psów. Warto wybrać model z kilkoma komorami, przynajmniej przedsionkiem i główną „sypialnią”, bo znacznie ogranicza to dopływ wiatru. Sprawdzi się też zasłona do wejścia. Wnętrze budy warto wyłożyć materiałem, który nie pochłania wilgoci. Tutaj do dyspozycji masz np. słomę, ale również zwykłe legowiska, jeśli będziesz je często prać, a buda w środku jest odpowiednio docieplona. Można też pokusić się o montaż ogrzewania, ale zwiększa to koszty stworzenia i utrzymania budy.

O tym pamiętaj!

Musimy jeszcze zapewnić psu dostęp do misek z jedzeniem i wodą. O ile jedzenie można stawiać na czas posiłku, o tyle woda powinna być dostępna cały czas. Możesz np. zamontować na boku budy specjalny wieszak na miski. W ten sposób zapobiegasz sytuacji, że woda zostanie rozlana przez psa celowo albo przypadkowo. Pamiętaj, aby płyn wymieniać przynajmniej raz dziennie, a latem jeszcze częściej!

To, że pies ma do dyspozycji budę, nie zawsze oznacza, że w niej mieszka. Zdarza się, że czworonogi decydują się na przebywanie na dworze np. w pogodę, która im odpowiada, a resztę czasu spędzają w domu. Niektóre psy preferują pobyt na świeżym powietrzu, a nie w domu, zwłaszcza gdy człowieka w nim nie ma! Zdarzają się też osobniki, które zostają w ogrodzie na czas nieobecności swojego opiekuna, a potem wracają z nim do domu. Jeśli masz taką możliwość, daj psu wybór. Niech sam zdecyduje, gdzie chce akurat być. W takiej sytuacji buda da mu schronienie, gdy będzie tego potrzebował!

Na końcu przypominamy jeszcze, że trzymanie psa w budzie non-stop, w roli alarmu na podwórku, nie ma większego sensu – zamiast tego lepiej zainwestować w system monitoringu. Z kolei wiązanie psa przy budzie przez całą dobę jest niezgodne z prawem, a przede wszystkim – nieludzkie. Najlepiej, aby pies miał dostęp do całego terenu lub jego wydzielonej części, a przy tym zapewnione regularne spacery poza posesję.