Pies w lesie – wszystko, co musisz wiedzieć

Szerokie leśne trakty, wąskie ścieżki zarośnięte z obu stron paprociami i jeżynami, niewielkie polanki otoczone drzewami – taki widok jest znany każdemu z nas. Często wybieramy spacer po lesie z prostego powodu: to otoczenie ma udowodniony, pozytywny wpływ na nasze samopoczucie i zdrowie. Na takie spacery zabieramy również nasze czworonogi. Czasem jednak zapominamy, że obecność psa w lesie też podlega pewnym regulacjom. Co więcej, złe przygotowanie może stworzyć nawet zagrożenie zdrowia dla naszego pupila!

Kleszcze – cisi wrogowie

W lesie, zwłaszcza takim, w którym nie brakuje krzewów liściastych i traw, łatwo złapać kleszcza. Wejście w nieodpowiednie miejsce może skutkować przyniesieniem na sobie nawet kilkudziesięciu nimf kleszczy, równie groźnych, co późniejsze formy rozwojowe tych pajęczaków. Z oczywistych powodów pies jest szczególnie narażony na takie niebezpieczeństwo. Choroby odkleszczowe często nie dają wczesnych objawów, a gdy już są diagnozowane, bywają bardzo zaawansowane. W efekcie leczenie jest długotrwałe i, niestety, może nie kończyć się powodzeniem. 

Właśnie z tego powodu kluczowe jest zabezpieczenie psa przed kleszczami. Skutecznym sposobem na to, aby pajęczaki nie niepokoiły psa w lesie, są krople Fiprex. Możemy stosować je w odstępach minimum czterech tygodni między kolejnymi dawkami. Po dwóch dniach od aplikacji pies może się kąpać, dlatego to świetne rozwiązanie dla tych czworonogów, które nie przepuszczą kałuży czy nawet niewielkiemu stawowi. Dzięki kroplom na kleszcze znacząco zmniejszamy ryzyko zarażenia chorobami odkleszczowymi. Co więcej, działają one również na pchły, które pies może złapać podczas kontaktu z innymi psami albo wprost z otoczenia.

Uwaga na żmije!

Na nie niestety nie ma tak łatwego sposobu, jak krople. Żmije to jedyne jadowite węże w Polsce. Są objęte ochroną, dlatego nie wolno ich zabijać! Żmija prędzej ucieknie przed zagrożeniem, niż zaatakuje – to robi w ostateczności. Jej ukąszenie, choć z zasady nie jest śmiertelne dla człowieka, dla psa może okazać się zagrożeniem życia. Dotyczy to zwłaszcza małych czworonogów i ugryzień bezpośrednio w pysk czy szyję.

Warto kontrolować swojego psa w lesie, zwłaszcza gdy ma instynkt łowiecki i natychmiast rusza się w miejsce, w którym wyczuje lub zobaczy ruch. Na obszarach częstego występowania żmij często wywieszane są ostrzeżenia. Lepiej unikać spacerów w takie miejsca. Jeśli mimo tego pies zostanie ukąszony, musimy natychmiast udać się do lekarza weterynarii. Zazwyczaj czworonogom podawane są leki zmniejszające obrzęk i usuwające toksynę z organizmu, a także redukujące stan zapalny. W poważnych przypadkach pies musi zostać w szpitalu weterynaryjnym, aby kontrolować jego stan, m.in. działanie nerek czy wątroby.

Czy pies w lesie może biegać luzem?

Na ten temat trwają prawdziwe batalie w sieci. Tymczasem przepisy są jasne: pies w lesie nie może być puszczony luzem. Co to właściwie znaczy? Tutaj nawet prawnicy nie są zgodni, bo interpretacji jest wiele. W oparciu jednak o różne dokumenty, łącznie z ustawą o lasach, pewne jest, że pies nie może oddalać się od opiekuna i musi być cały czas pod kontrolą. Może to być smycz czy linka, choć niektórzy decydują się też na obroże sterowane zdalnie. 

Niedozwolone jest gonienie zwierzyny przez psa. W zasadzie czworonóg powinien poruszać się ścieżką i natychmiast reagować na wołanie opiekuna. Jeśli nie wiemy, czy pupil odwoła się od tropu, czy pościgu, nigdy nie powinien być luzem w lesie. Pamiętajmy, że chodzi też o jego bezpieczeństwo – locha broniąca warchlaków nie da się odwołać i na pewno nie będzie nastawiona przyjaźnie. Może zrobić psu krzywdę, a nawet doprowadzić do jego śmierci.

W niektóre miejsca w ogóle nie wejdziemy z psami. Są to parki narodowe, które mają taki zakaz w regulaminie lub nie mają planu ochrony. Niedozwolone jest też wchodzenie do obszarów ochrony ścisłej i czynnej, czyli większości powierzchni rezerwatów.

Artykuł powstał we współpracy z marką Fiprex.