Rana u psa: Praktyczny poradnik dla opiekunów

Rana ranie nierówna

Rodzaj rany nie jest bez znaczenia - również w kontekście postępowania z nią. Z jakimi ranami możemy zetknąć się najczęściej u naszego psa? Jedne z nich to otarcia - powstają często na skutek wypadków komunikacyjnych, ale i w bardziej prozaicznych okolicznościach, jak ostre hamowanie rozpędzonego zwierzaka podczas zabawy na ostrej nawierzchni (beton, żwir). Opiekunowie psów o dużym temperamencie doskonale znają ten problem… Otarcia mogą powstawać też na skutek ucisku przez nieprawidłowo dobrane akcesoria, np. szelki w niewłaściwym fasonie lub rozmiarze.

Rany cięte to zmora psich spacerów. Na rozbite szkło pozostawione przez niefrasobliwych imprezowiczów można natrafić niemal wszędzie, od osiedlowych trawników po najpiękniejsze plenery… Nadepnięcie na nie czasem kończy się niegroźnym, płytkim rozcięciem, które możemy swobodnie opatrzeć w domu. Bywają jednak sytuacje, gdzie nastąpienie np. na rozbitą butelkę jest początkiem długiego procesu rekonwalescencji  -  koniecznością bywa nawet szycie uszkodzonych ścięgien. Tak poważne zranienia wymagają nie tylko dużo czasu na gojenie, ale nierzadko również fizjoterapii i rehabilitacji, aby przywrócić kończynę do pełnej sprawności. Ciekawostka - rany pooperacyjne również zaliczamy do ran ciętych!

Rany kłute najczęściej są efektem pogryzienia przez innego zwierzaka, rzadziej zranienia ostrym przedmiotem, np. siatką, prętem. Ranę po ugryzieniu zawsze traktujemy jako potencjalnie zakażoną. Często uszkodzenia ciała są w niej o wiele bardziej rozległe, niż wydaje się to na pierwszy rzut oka… Może dochodzić też do powstawania ropni na skutek wprowadzenia bakterii w głąb tkanek, zwłaszcza gdy pozornie niewielkie uszkodzenie na powierzchni skóry ulegnie szybkiemu zasklepieniu. Pogryzienie może skutkować również powstaniem ran szarpanych, często wymagających interwencji chirurgicznej. Podczas ugryzienia naszego psa przez obce zwierzę istnieje również ryzyko zakażenia groźną chorobą zakaźną. Rany kąsane zadane przez obce zwierzę zawsze powinny trafić pod pieczę lekarza weterynarii!

Co robić, gdy pies ma ranę?

Przede wszystkim należy ją obejrzeć. Nie panikuj, zachowuj się spokojnie - twoje nerwy udzielą się zwierzęciu. Dobrym pomysłem może być założenie psu kagańca, zwłaszcza jeśli rana wygląda na rozległą lub bolesną. W dalszej kolejności niezbędne jest udzielenie pierwszej pomocy. Gdy krwawienie jest silne, tamujemy je, uciskając mocno okolice rany - najlepiej za pomocą opatrunku. Jeśli rana powstała na skutek ugryzienia lub jest zabrudzona, możemy wstępnie ją oczyścić. Przepłukujemy ranę - najlepiej solą fizjologiczną (w prowizorycznych warunkach możemy użyć np. wody butelkowanej), zakładamy czysty opatrunek i niezwłocznie udajemy się do lekarza weterynarii.

Dalsze postępowanie z raną zależy od jej rodzaju, a także rozległości powstałych obrażeń. Szybka konsultacja z przychodnią weterynaryjną może zapobiec powikłaniom i przyspieszy powrót do zdrowia - zdecydowanie najłatwiej wyleczyć odpowiednio zaopatrzone rany świeże. Lekarz weterynarii oczyści ranę, w razie potrzeby zszyje ją oraz poprowadzi stosowne leczenie. Część ran goi się stosunkowo szybko, a zwierzak dzięki troskliwej opiece wkrótce może powrócić do normalnego trybu życia. Niekiedy jednak proces ten bywa zakłócony lub wydłużony… Dlaczego rana u psa się nie goi? Przyczyną może być jej zakażenie, dalsze uszkadzanie tkanek przez samego zwierzaka lub nadmierne wysuszenie uszkodzonej skóry.

Prawidłowy przebieg procesu gojenia wymaga odpowiedniego zabezpieczenia oraz nawilżenia okolic rany. VET EXPERT HEALING GEL PLUS to jedyny taki dostępny na rynku hydrożel przyspieszający gojenie się ran i jednocześnie wspomagający profilaktykę blizn przerostowych, które mogą prowadzić do powikłań w postaci ograniczenia zakresu ruchów, zaburzeń czucia, swędzenia, drętwień. Unikatowe połączenie składników aktywnych zapewnia nie tylko wsparcie procesu gojenia, ale również wysoki poziom przenikania preparatu w głąb tkanki, łagodzenie podrażnień oraz poprawę mikrobiomu skóry. Skuteczność preparatu potwierdzają stosujący go opiekunowie psów - rany goją się szybciej, pieczenie oraz swędzenie ulega zredukowaniu, a obszar pielęgnowanej rany jest optymalnie nawilżony.

Najczęstsze błędy w postępowaniu z ranami

Wiele popularnych środków, takich jak woda utleniona, jodyna, spirytus salicylowy - absolutnie nie nadaje się do stosowania bezpośrednio na ranę! Mogą one spowodować uszkodzenie żywych komórek w odsłoniętych tkankach i… znacząco spowolnić proces gojenia się rany. Leczenie utrudni też ciągłe naruszanie zranienia, zwłaszcza poprzez lizanie. Dlaczego pies nie powinien lizać rany? Wbrew obiegowej opinii, lizanie nie działa korzystnie na proces gojenia, natomiast stwarza ryzyko groźnego zakażenia rany bakteriami z płytki nazębnej psa. Dodatkowo lizanie bolesnego miejsca łatwo może przerodzić się w zachowanie obsesyjne, podczas którego pies dodatkowo będzie uszkadzał ranę. Jeśli mamy pod opieką kilka zwierzaków, pamiętajmy, by chronić ranę również przed zainteresowaniem z ich strony!

Kolejny błąd to pozostawienie rany samej sobie - niestety w życiu nie zawsze jest jak w przysłowiu “goi się jak na psie” i rana sama się nie zagoi... Zaniedbany uraz, w którym rozwinie się zakażenie, może doprowadzić do martwicy okolicznych tkanek, a nawet groźnej w skutkach infekcji ogólnej organizmu! Jak wygląda zakażona rana u psa? Zaalarmować nas powinno zaczerwienienie okolic rany (jeśli są widoczne przez sierść), obrzęk, przykry zapach, pojawienie się ropy. Chcąc uniknąć komplikacji, nie zwlekajmy z wizytą u lekarza weterynarii. Jeśli jesteśmy już w trakcie leczenia, stosujmy się bezwzględnie do jego zaleceń. Zbyt rzadka zmiana opatrunku, brak higieny to częsta przyczyna powikłań podczas gojenia. Troska o ranę to podstawa udanej rekonwalescencji!

Artykuł powstał we współpracy z marką VET EXPERT.