Kłos u psa – ciało obce, które stanowi poważne zagrożenie. Co warto wiedzieć?

Wbity kłos nie jest niczym przyjemnym dla czworonoga, a co więcej, może też zagrozić jego zdrowiu... a nawet życiu! Nie zawsze jest też widoczny, dlatego często nawet nie podejrzewamy, że to on powoduje dyskomfort. Sprawdźmy, co powinno nas zaniepokoić u zwierzaka i kiedy ostry kłos trawy może być odpowiedzialny za nietypowe objawy.

Kłos u psa, czyli właściwie co?

Kłos to charakterystyczny kwiatostan, który spotyka się w niektórych gatunkach traw i zbożach. Jest on wyposażony w tak zwane wąsy. Wyróżniają się one kilkoma cechami – są sztywne, suche i ostre. To oznacza, że mogą bez trudu wbijać się w tkanki miękkie. Z tego powodu najczęstszymi miejscami, w których znajdziemy kłos u psa, są:

• wnętrze uszu,
• okolice oka, nawet pod powieką
• wnętrze nosa,
• przestrzenie międzypalcowe i opuszki,
• gardła i przewód pokarmowy.

W rzeczywistości jednak kłos może się wbić psu również w skórę. Dotyczy to zwłaszcza ras bez podszerstka. W przypadku psów długowłosych kłosy często zatrzymują się w grubej sierści i mogą tworzyć kołtuny. Pies może je też wygryzać, a w trakcie tej czynności ostre wąsy często uszkadzają np. dziąsła lub gardło.

Uwaga na kłosy u psów! Niepokojące objawy

Jakie objawy powinny zwrócić naszą uwagę i zachęcić nas do wizyty u weterynarza? Wiele zależy od tego, gdzie konkretnie wbił się psu kłos. Każde nietypowe zachowanie psa po spacerze powinno wzbudzić naszą czujność. Zazwyczaj kłos u psa powoduje:

• drapanie,
• tarcie o konkretną część ciała,
• ogólne rozdrażnienie,
• objawy bólowe przy próbie dotknięcia miejsca wbicia,
• wyciek krwi, a przy zakażeniu bakteryjnym – sączenie się ropy,
• wylizywanie danego miejsca,
• obrzęk.

Dodatkowo występują też objawy zależne od tego, gdzie znajduje się wbity kłos; u psa, który ma go np. w uchu, pojawia się trzepanie uszami, przekrzywianie głowy. Jeśli kłos wbije się w skórę psa, można zauważyć wyraźne zgrubienie. W przypadku obecności ciała obcego np. między palcami łapy zwierzak może utykać, trzymać łapę w górze lub ją intensywnie wylizywać. 

Kłos w układzie oddechowym lub pokarmowym

Eksperci są zdania, że szczególnie niebezpieczny jest kłos u psa w układzie pokarmowym albo oddechowym. Takie kłosy wbijają się np. w nos podczas węszenia lub w gardło podczas biegu z otwartym pyskiem albo aportowania. Co więcej, mogą migrować; kłos, który wpadł do gardła, może wbić się np. w przełyku albo żołądku.

W przypadku wbicia kłosa w układzie oddechowym objawy są następujące:

• intensywne kichanie,
• wydzielina z nosa,
• problemy z oddychaniem,
• pocieranie pyska.

W przypadku kłosów u psa w układzie pokarmowym dochodzą:

• wymioty, również krwiste,
• cofanie treści pokarmowej i wody,
• brak apetytu,
• apatia.

W każdym z przypadków objawami dodatkowymi mogą być powstanie ropnia czy gorączka.

Kłos u psa – jak reagować?

Jeśli wydaje się nam, że kłos wszedł np. do psiego ucha czy pod skórę, nie należy wyjmować go samodzielnie, o ile – to duże zagrożenie dla zdrowia psa. Warto udać się do weterynarza, który najpierw stwierdzi, co jest przyczyną psiego dyskomfortu. Dysponuje on też narzędziami, które pozwolą wyciągnąć włos, np. wziernikiem weterynaryjnym czy specjalnymi szczypcami. Niekiedy pies musi być uśpiony do takiego zabiegu. W innych przypadkach, zwłaszcza gdy kłos u psa wbity jest w układ wewnętrzny, konieczny jest zabieg chirurgiczny.

W większości przypadków podaje się antybiotyk i lek przeciwzapalny oraz przeciwbólowy. Mają on zapobiec rozwojowi stanu zapalnego czy zakażenia. Trzeba bowiem pamiętać, że takie ciało obce pochodzenia roślinnego, które dostaje się do organizmu, może być nośnikiem bakterii. Ostro zakończone wąsy uszkadzają tkanki i wprowadzają drobnoustroje do krwiobiegu psa. Może w efekcie dojść do powstania miejscowego stanu zapalnego, zwykle leczonego preparatami w formie maści i sprayów, jak i uogólnionej infekcji. Lekarz weterynarii przeprowadzi odpowiednie testy, ale nawet jeśli nie wykażą one bakterii w preparacie, zwykle zaleca stosowanie antybiotyku.

Jak zapobiegać wbijaniu się kłosów u psa?

Trudno przez całe lato unikać łąk czy innych terenów, które leżą blisko i są idealne na spacery z psem. Z tego powodu warto przede wszystkim zachować czujność i oglądać dokładnie psa po każdym spacerze. Nawet kłosy w sierści psa stanowią realne zagrożenie, gdy czworonóg spróbuje je wygryźć, a one utkną mu np. w pysku. Psy długowłose warto więc regularnie wyczesywać, zwłaszcza po długim spacerze, i tym samym uniemożliwiać wbicie ciała obcego. Trzeba zwrócić uwagę na miejsca takie jak np. pachwiny i brzuch, gdzie kłosy szczególnie lubią się przyczepiać.  Dodatkowo będziemy w ten sposób stosować profilaktykę przeciwkleszczową.