Objawy schorzeń dolnych dróg moczowych u psów

Co robić w przypadku podejrzenia, że pies cierpi na tę chorobę? Przygotowaliśmy dla was kilka porad.

Układ moczowy, zwany również układem wydalniczym, jest odpowiedzialny za usuwanie z organizmu ubocznych produktów przemiany materii oraz nadmiaru wody. Na układ moczowy składają się dwie nerki, dwa moczowody (przewody, którymi mocz trafia z nerek do pęcherza), pęcherz moczowy oraz cewka moczowa. Termin górne drogi moczowe obejmuje nerki i moczowody, natomiast pęcherz i cewka to dolne drogi moczowe.

Infekcje dolnych dróg moczowych u psów

Najczęstszą przyczyną zapalenia dolnych dróg moczowych (cewki i pęcherza) są zakażenia bakteryjne. Dochodzi do nich, kiedy bakterie zasiedlą pęcherz i cewkę (w cięższych przypadkach potrafią zaatakować też górne drogi moczowe). Zakażenia układu moczowego mogą dotyczyć psów w każdym wieku, ale ryzyko rośnie wraz z upływem lat. Ponadto, podobnie jak to ma miejsce u ludzi, ze względu na budowę układu moczowego, osobniki płci żeńskiej są bardziej narażone na infekcje niż osobniki płci męskiej. Infekcje układu moczowego mogą z kolei prowadzić do tworzenia kamieni moczowych zwanych struwitami.

Kamica moczowa

Kamica moczowa u psów polega na tworzeniu kamieni w nerkach lub drogach moczowych. Mogą mieć one różne pochodzenie i skład. Przyczyną kamicy moczowej jest zbyt wysoka zawartość pewnych substancji w moczu psa. Co powoduje wytrącanie się kryształów, z których tworzą się kamienie.

Kamica moczowa może dotknąć każdego psa, ale niektóre rasy są bardziej narażone na tworzenie określonego typu kamieni. Np. kamienie szczawianowo-wapniowe częściej tworzą się w pęcherzu u sznaucerów, pudli miniaturowych, biszonów i lhasa apso a kamienie moczanowe (zawierające kwas moczowy) typowo dotyczą dalmatyńczyków, yorkshire terierów i buldogów angielskich.

Struwity powstają kiedy mocz zawiera zbyt dużo magnezu, jonów amonowych i fosforu. W większości przypadków, za tworzenie struwitów odpowiedzialne są zakażenia dróg moczowych, dlatego kluczowe jest wyleczenie infekcji. Dodatkowym rozwiązaniem wartym zastosowania są diety weterynaryjne o obniżonej zawartości magnezu i fosforu oraz odpowiednim odczynie pH, który pomaga w rozpuszczaniu kamieni.

Wart polecenia jest także preparat Urinoloxan dog, wspomagający prawidłowe odżywianie, przeznaczony w szczególności dla osobników z nawracającymi infekcjami w obrębie dróg moczowych, ze zdiagnozowaną kamicą struwitową (także w jej zapobieganiu) oraz dla osobników poddawanych zabiegom w obrębie dróg moczowych. Oczywiście każdy przypadek należy skonsultować z lekarzem weterynarii, który zaleci odpowiednie postępowanie.

Najczęstsze objawy infekcji dróg moczowych u psów

Objawy zależą od rodzaju i nasilenia schorzenia. Do najczęstszych należą:

Częstomocz

Psy dotknięte zakażeniem układu moczowego próbują oddawać mocz częściej niż zwykle, ponieważ za każdym razem udaje im się wysiusiać zaledwie małą ilość. Jest to oczywiście frustrujące i, co więcej, niebezpieczne, ponieważ taki pies nie jest w stanie pozbyć się za pośrednictwem moczu wszystkich szkodliwych produktów przemiany materii. Jeśli podejrzewamy taki rodzaj blokady u naszego psa, należy go jak najszybciej zabrać do weterynarza, ponieważ jest to stan zagrażający życiu.

Ból przy oddawaniu moczu

Ból towarzyszący schorzeniu układu moczowego może być tak silny, że niektóre psy mogą wylizywać swojego penisa lub ujście cewki a nawet okolice brzucha, aby zapewnić sobie ulgę. Psy dotknięte infekcją mogą być także bardziej drażliwe niż normalnie.

Krew w moczu

Schorzeniom dróg moczowych często towarzyszy obecność krwi w moczu, czyli krwiomocz. Mocz może być zabarwiony na krwisto lub odwrotnie – odbarwiony. Suki są częściej niż samce narażone na infekcje prowadzące do krwiomoczu.

Oddawanie moczu w pomieszczeniach

Nie zawsze jest to problem o podłożu medycznym, jednak należy uwzględnić również taką przyczynę, szczególnie jeśli równocześnie występują któreś z pozostałych objawów.

Co robić, jeśli podejrzewamy u psa schorzenie dróg moczowych?

Przede wszystkim należy psa zabrać do lekarza weterynarii na badanie. Oprócz obejrzenia zwierzęcia i przeprowadzenia wywiadu, weterynarz powinien zlecić badania laboratoryjne, w tym analizę moczu i krwi, oraz, w zależności od potrzeby, prześwietlenie lub usg jamy brzusznej i nerek.

Oprócz przepisania leków, lekarz może zalecić wprowadzenie odpowiednich zmian w diecie psa – czy to w samodzielnie przygotowanym pożywieniu, czy też zastosowanie odpowiednich diet weterynaryjnych. Oprócz specjalnego żywienia, można także stosować preparaty wspomagające, takie jak Urinoloxan dog.

Autor: Urszula Charytonik

Artykuł sponsorowany