Biały pies – poznaj 10 najpopularniejszych ras. Jak dbać o psy o białej sierści?

Śnieżnobiałe psy wyglądają niesamowicie efektownie! Jednak by ich wyjątkowe futro cieszyło nasze oczy, musimy zadbać o jego prawidłową pielęgnację. Długowłose białe rasy, szczególnie te niewielkich rozmiarów, będą wymagać częstych kąpieli zmywających brud zbierający się na sierści po każdym spacerze. Również psy z krótką sierści narażone są na powstawanie przeróżnych przebarwień, w tym nieestetycznych zacieków pod oczami i rdzawych plam w okolicy opuszek łap. Regularna pielęgnacja i odpowiedni dobór kosmetyków mogą jednak sprawić, że nasz czworonóg zachwyci niejednego przechodnia!

Maltańczyk – mały biały piesek

Ten mały, biały pies znany jest niemal wszystkim. Niezwykłej popularności przysporzyły mu nie tylko kompaktowe rozmiary, ale także łagodny charakter i ogromne pokłady energii. W efekcie to jedna z najpopularniejszych ras białych psów. 

Maltańczyki są doskonałymi towarzyszami rodzin i nieco starszych dzieci. Nadają się na pupila nawet dla osób, które nie mają żadnego doświadczenia z domowymi czworonogami. Z psem tej rasy warto jednak wybrać się przynajmniej do psiego przedszkola lub na podstawowe szkolenie. Niewłaściwie zsocjalizowany maluch może zacząć się bać większych psów lub wręcz przeciwnie – stać się wobec nich bardzo natarczywy.

Biały owczarek szwajcarski – kuzyn owczarka niemieckiego

Biały owczarek szwajcarski na początku był odmianą owczarka niemieckiego. Podobnie jak kuzyn, BOS odznacza się niezwykłą inteligencją i dużą podatnością na szkolenie. Oddany opiekunowi, pewny siebie i łagodny owczarek szwajcarski to wytrzymały towarzysz długich spacerów i energicznych zabaw.

Te białe, duże psy szybko się uczą, przez co ich wychowanie nie powinno stanowić problemu nawet dla początkującego psiarza. Wymagają jednak dużej dawki ruchu, przez co nie nadają się dla wiecznie zabieganych osób.

Samojed znany jako uśmiechnięty pies

Ten średniej wielkości psiak obdarzony jest łagodnym charakterem i niezwykłą pogodą ducha. Uroku dodają mu delikatnie skośne oczy, puchata sierść. Znany jest też jako wiecznie uśmiechnięty pies. Mimo swoich północnych korzeni samojed lubi współpracować z człowiekiem i dość chętnie uczy się komend za przysmaki. Psiak ten wymaga jednak stanowczego podejścia i starannej socjalizacji.

Samojed doskonale znosi mrozy, jednak ze względu na skłonność do ucieczek nie powinno się zostawiać go w ogrodzie bez opieki. Nie sprawdzi się w roli stróża, dogada się za to z innymi czworonogami i nieco starszymi dziećmi.

Dog argentyński – odważna biała rasa psów

Ten krótkowłosy, umięśniony i elegancki psiak ma silny charakter i wymaga doświadczonego opiekuna – nieodpowiednio wychowany może stać się agresywny wobec obcych osób i innych psów. Staranna socjalizacja i ustalenie domowych zasad sprawią jednak, że dog argentyński silnie przywiąże się do swojego człowieka i podda szkoleniu pozytywnymi metodami. Wobec swojej rodziny psy tej rasy są serdeczne i oddane, choć mogą irytować się natarczywością małych dzieci. Psa tej rasy nie należy spuszczać ze smyczy w nieznanych miejscach ze względu na silny instynkt łowiecki.

Bichon frise – biały puchaty piesek nie dla alergika

Bichon frise to niewielki, biały psiak o sierści przypominającej watę cukrową. Ten czuły, wrażliwy i delikatny psiak doskonale odnajdzie się zarówno u osoby samotnej, jak i w rodzinie z nieco starszymi dziećmi. Wymaga starannej pielęgnacji, do której należy przyzwyczajać go już od szczeniaka. Bichony bywają uparte i humorzaste, jednak przy odpowiednim podejściu i dobrej motywacji chętnie nauczą się prostych sztuczek. Mogą także brać udział w niektórych sportach, takich jak rally-o czy agility. Ważą zwykle ok. 10 kg, dlatego zaliczają się do małych ras.

Owczarek podhalański – polski pies pasterski

Owczarki podhalańskie to duże, dość masywne psy obdarzone niezwykłą samodzielnością. Wyhodowana do pilnowania stad owiec rasa nadaje się do stróżowania i z łatwością dostosuje się nawet do trudnych warunków klimatycznych. Podhalany będą jednak wymagać starannej socjalizacji – w przeciwnym razie mogą stwarzać spore problemy swoim opiekunom. Z tego powodu nie powinny trafić w ręce niedoświadczonego opiekuna. Odpowiednio wychowane staną się wierne i chętne do współpracy. Są także niezwykle czułe dla dzieci, z którymi uwielbiają się bawić.

West highland white terrier – pies rodzinny

Te energiczne i zadziorne teriery mają silny charakter i dobrze wykształcony instynkt łowiecki. Uwielbiają wszelką aktywność fizyczną i gonitwy po kałużach, przez co ich biała sierść często oblepiona jest błotem i piachem. W stosunku do człowieka i innych czworonogów westy są z reguły przyjazne i łagodne, choć w rasie tej zdarzają się też osobniki bojaźliwe i nieufne. West to niestrudzony towarzysz zabaw dla dzieci, które dość łatwo nauczą go prostych sztuczek. Wystawowe psy tej rasy wymagają regularnej i czasochłonnej pielęgnacji. Domowe psiaki można jednak strzyc na krótko, co znacznie ułatwi wszystkie zabiegi.

Szpic japoński – towarzysz z charakterem

Szpic japoński to mały, biały piesek – jego masa ciała nie przekracza 7,5 kg w przypadku samców. Jednocześnie, z uwagi na gęstą, odstającą sierść, często wydaje się znacznie większy, niż jest w rzeczywistości. Rasa zalicza się do szpiców i psów pierwotnych, jednak uznawana jest za towarzyszącą. Ten biały, puchaty pies ma dwuwarstwową szatę z gęstym podszerstkiem i wymaga regularnej, starannej pielęgnacji, przede wszystkim rozczesywania.

W zależności od typu – Hi-Crown albo Lassie – może być spokojny i zrównoważony albo nieufny do obcych i żywiołowy. Bez względu na usposobienie ten pies do towarzystwa jest inteligentny. Warto pamiętać, że może polować na małą zwierzynę.

Akbash – duży biały pies dla doświadczonych opiekunów

Akbash to duży pies pasterski, który osiąga nawet do 83 cm w kłębie. Pochodzi z Turcji i jest zaliczany do molosów w typie górskim. Rasa ta nie jest uznawana przez FCI – w tej klasyfikacji akbash zalicza się po prostu do anatoliana. Ma dwuwarstwową sierść w białym kolorze, z lekkim kremowym nalotem. Taka okrywa skutecznie chroni czworonoga przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Psy osiągają wagę do 60 kg, podczas gdy suki mogą być nawet o połowę mniejsze, dlatego dymorfizm płciowy jest wyraźnie zaznaczony. 

Ten duży biały pies jest silnie terytorialny, zwinny i odważny. Przedstawiciel tej rasy może sprawdzić się jako pies rodzinny, ale wymaga odpowiedzialnego prowadzenia. Nie jest to rasa dla początkujących.

Kuvasz – pies pasterski rodem z Węgier

Ta duża rasa pasterska wywodzi się z Węgier, gdzie była hodowana pod kątem pilnowania stad i wypasania. Kuvasz to cierpliwy czworonóg o silnym instynkcie terytorialnym i skłonności do stróżowania. Osiąga wysokość w kłębie do 76 cm i wagę do 62 kg. Umaszczenie jest białe lub kremowe, choć jasnokremowy powinien być przede wszystkim nalot.

Przedstawiciel rasy zazwyczaj dobrze odnajduje się w rodzinie, choć potrafi postawić wyraźne granice dzieciom – z uwagi na rozmiar psa warto pilnować relacji i reagować na nieprawidłowe zachowania po obu stronach.

Jak dbać o psa z białą sierścią?

Utrzymanie śnieżnobiałej sierści u domowego czworonoga nie jest łatwym zadaniem. Białe psy nie tylko szybko się brudzą podczas spacerów – kolor ich sierści może także żółknąć na skutek oddziaływania promieni słonecznych lub brązowieć przy częstym kontakcie z wilgocią. U białych ras psów częstym problemem są także nieestetyczne zacieki wokół oczu i przebarwienia od moczu.

Naturalnemu żółknięciu sierści od słońca ciężko jest zaradzić. Widoczność żółtych plam można czasem zmniejszyć, stosując specjalistyczne szampony przeznaczone dla psów ras białych. Trzeba jednak pamiętać, że białe psy mają zazwyczaj bardzo wrażliwą skórę, dlatego powinny być kąpane wyłącznie w hipoalergicznych kosmetykach.

Brunatne zacieki pod oczami u białego psa zniwelować można, regularnie przemywając sierść psa w tych okolicach specjalnymi płynami do higieny oczu. Całkowite wyeliminowanie przebarwień możliwe jest jednak tylko przy wyleczeniu dolegliwości powodujących nadmierne łzawienie oczu.

Brunatne przebarwienia powstałe na skutek kontaktu z wodą są natomiast częstą konsekwencją zakażeń grzybiczych, które rozwijają się w wilgotnej sierści. Ich leczenie polega na stosowaniu maści, sprayów lub szamponów przeciwgrzybiczych, zaleconych przez lekarza weterynarii specjalizującego się w dermatologii.

Jak wybrać karmę dla białego psa?

Białe psy z założenia nie potrzebują specjalnej diety – kolor ich sierści zależy bowiem od genów, nie od rodzaju podawanego im pożywienia. Niektóre z nich mogą mieć jednak skłonność do alergii objawiających się problemami dermatologicznymi i wykazywać zwiększoną podatność na infekcje skórne. W takim przypadku karma dla białego psa powinna zawierać zwiększoną dawkę nienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3. Psu z białą sierścią można podawać także suplementy zawierające olej z łososia, drożdże piwne i witaminy z grupy B. W przypadku psów wystawowych, zwłaszcza z długim włosem, odradzane są karmy z jagnięciną czy takimi dodatkami jak dynia.

Dlaczego niektóre białe psy są głuche?

Barwniki obecne w skórze psa odpowiedzialne są nie tylko za kolor sierści – biorą także udział w rozwoju narządu słuchu w życiu płodowym psa. Zmniejszona ilość melanocytów może prowadzić do niedokrwienia w obrębie uszu i w konsekwencji do obumarcia nerwów słuchowych. Na wystąpienie wrodzonej głuchoty narażone są między innymi białe bulteriery, boksery, amstaffy oraz dogi argentyńskie. Problemowi temu towarzyszą także często niebieskie oczy, które są dodatkowym objawem braku barwnika.

Trzeba jednak pamiętać, że nie u wszystkich psów białe umaszczenie jest wynikiem braku barwników. U takich ras, jak owczarek podhalański, biały owczarek szwajcarski czy samojed melanocyty funkcjonują prawidłowo, co widoczne jest między innymi na skórze w okolicy warg i na nosie.