Zanim kupisz charta

Rodzina chartów może nie jest wielka, ale bardzo zróżnicowana: od maleńkiego charcika włoskiego, przez charty angielskie whippety i greyhoundy, polskie, arabskie, perskie, afgańskie, rosyjskie borzoje, szkockie deerhoundy, aż po ogromne wilczarze. Duża rozpiętość wzrostu i typu szaty pozwoli miłośnikowi tych synów wiatru wybrać najodpowiedniejszego towarzysza.

Ale decydując się na życie z chartem, warto się zastanowić, czy będziemy w stanie zrozumieć i zaakceptować jego charakter i wymagania. Oczywiście, każda rasa ma charakterystyczne dla siebie cechy, jednak wszystkie charty mają też wiele wspólnego.

Kąśliwy antystróż

Charty to psy z silną osobowością, inteligentne i samodzielne. Utrwalano w nich te cechy od wieków, by z psa o silnej pasji łowieckiej i umiłowaniu do pokonywania odległości w tempie sprinterskim stworzyć perfekcyjnego myśliwego. Obdarzone doskonałym słuchem i najlepszym wśród psów wzrokiem wypatrzą zdobycz, ocenią swe szanse i błyskawicznie podejmą pościg – czy tego chcemy, czy nie.

Srodze zawiedzie się natomiast ten, kto oczekiwałby od charta agresywnej obrony. Potrafi być za to kąśliwy wobec obcych – w tym również naszych drogich gości.

Niedotykalski pieszczoch

W domu każdy chart najlepiej się czuje na miękkiej kanapie. Jako pies o wysokiej wrażliwości na dotyk uwielbia pieszczoty, z których nie rezygnuje nigdy – i nie przekona go argument, że dziś pan nie ma czasu. Ta wrażliwość i niski próg bólu powodują też, że podczas pielęgnacji charta należy być szczególnie uważnym i delikatnym – w przeciwnym razie łatwo nabawi się niechęci, a nawet lęku przed dotykiem. Jest to szczególnie ważne w wypadku chartów długowłosych. Nie ma chyba bardziej przykrego widoku niż brudny, skołtuniony afgan.

Ta rasa wymaga nadzwyczajnej dbałości o futro. Charty afgańskie mają włos delikatny, gęsty, łatwo się spilśniający. Nawet kąpiel przeprowadzona nieprawidłowo i z użyciem kiepskich kosmetyków niszczy go i kołtuni.

Myśliwy wbrew twojej woli

Dwoistość natury charta ujawnia się, kiedy opuszcza on miękką sofę i wychodzi na spacer. Bystre oczy cały czas obserwują otoczenie, a pies jest gotów do pościgu za ewentualną ofiarą. Niestety, miasto nie stwarza chartom okazji do swobodnego biegania. Pościgi za kotami, gołębiami czy tym bardziej małymi pieskami nie są mile widziane, a do tego mogą się zakończyć tragicznie zarówno dla ściganego, jak i ścigającego.

Nawet w dużym parku ryzykowne jest spuszczanie charta ze smyczy, bo przemieszcza się błyskawicznie. W efekcie syn wiatru wiedzie swój mieszczański żywot, drepcząc na smyczy, z czasem tracąc piękną sylwetkę i nudząc się niebywale. Zdarza się, że nadmiar nagromadzonej energii powoduje, iż chart staje się drażliwy i napastliwy w stosunku do spotykanych na spacerach pobratymców, z którymi nie może nawiązać bliskiego kontaktu.

Wymuszacz joggingu

Jeśli więc decydujemy się na psa z tej grupy, to najlepiej od razu w pakiecie z rowerem. Nauczenie charta biegania kłusem przy nim nie jest trudne, zwierzaki uczestniczące w wyścigach trenują tak codziennie. Jeśli właściciel lubi jogging, może to być równie dobra metoda wybiegania psa. Codzienny intensywny trening pozwoli mu zachować równowagę psychiczną i spowoduje, że będzie znacznie mniej skory do ucieczek i pogoni za napotkanymi na spacerach zwierzętami. Należy jedynie dostosować tempo i czas treningu do wieku, kondycji i rasy oraz warunków atmosferycznych – szczególnie w wypadku chartów krótkowłosych.

Opiekunowie charcików włoskich, whippetów i greyhoundów często używają ocieplanych czapraków. Ważne jest też zaopatrzenie pupila w szeroką charcią obrożę o specjalnym kroju. Zapobiegnie ona ewentualnym kontuzjom, gdy pies o delikatnej szyi i dużym temperamencie nagle zerwie się do biegu, będąc na uwięzi.

Oczywiście, najlepiej znaleźć bezpieczne miejsce, w którym chart mógłby od czasu do czasu pobiegać swobodnie. Warto nawiązać kontakt z klubem zajmującym się wyścigami i coursingami chartów, wtedy pies będzie mógł się wyszaleć w pościgach za sztucznym zającem. Obserwowanie chartów w biegu jest fantastycznym doznaniem, które z pewnością zrekompensuje właścicielowi monotonię codziennych treningów oraz niedogodności dojazdów na wyścigi.

Zezwolenie na charta

Prawo łowieckie w Polsce nakłada obowiązek uzyskania zezwolenia starosty na trzymanie i hodowanie chartów wszystkich ras (także ich mieszańców). Wniosek składa się w urzędzie miejskim w wydziale rolnictwa.

W wypadku psów rasowych najczęściej wymagane dokumenty to rodowód lub metryka (jeśli zwierzak nie jest zarejestrowany). Potrzebne będą też dane odnośnie wieku, płci, rasy, umaszczenia i numeru tatuażu. Trzeba także dołączyć podanie z prośbą o wydanie zezwolenia. Czasem urzędnicy żądają również świadectwa weterynaryjnego o ogólnym stanie zdrowia.

Autor: Aleksandra Dobrut