Wiek gryzienia

Podgryzanie przedmiotów, a nawet opiekunów, jest u szczeniąt naturalne, ponieważ w wieku kilku i kilkunastu tygodni ich zmysły jeszcze nie są w pełni rozwinięte, dlatego poznawanie świata przez dotykanie pyszczkiem odgrywa ogromną rolę. Takie zachowanie zazwyczaj mija z wiekiem i ostatecznie zanika po wyrośnięciu stałych zębów. Podgryzanie to także sposób, w jaki szczeniaki bawią się z sobą, najczęściej próbując swych sił w walkach na niby. Piesek nie powinien jednak traktować nas jak swoich współbraci, nawet pod pretekstem najlepszej zabawy, gdyż mogłoby to w przyszłości doprowadzić do jego dominacji. Tymczasem właściciele szczeniaków najczęściej nie reagują, gdy puchate psie dziecko szarpie ich za nogawki, dłonie, gryzie sznurowadła lub buty.

Aby odzwyczaić szczeniaka od podgryzania nas, spróbujmy głośno pisnąć – on sam tak robił, gdy za mocno uszczypnęli go brat lub siostra – powinien więc w mig pojąć, w czym rzecz. Krzyk lub klaps są wykluczone, ponieważ nie wywołają u pieska uległości, natomiast sprawią, że się zacznie nas bać.

Innym problemem jest podgryzanie mebli, dywanów czy innych przedmiotów. Zachowanie to zazwyczaj wynika z braku ruchu i zajęcia, bywa też sposobem na odreagowanie stresu spowodowanego samotnością (rzadziej – swędzeniem dziąseł podczas ząbkowania). Najlepiej zatem zwiększyć dawkę ruchu i odwracać uwagę psiaka, np. za pomocą atrakcyjnej zabawki. Karcenie na nic się zda, co najwyżej utrwali u psa negatywne skojarzenia z gryzionym przedmiotem – a tym samym chęć zniszczenia go.