DOG KANARYJSKI
Dog kanaryjski (perro de presa canario) to duży i silny, ale w żadnym razie nie ociężały pies z predyspozycjami do stróżowania i aktywnej obrony opiekuna.
Charakter rasy dog kanaryjski
Dog kanaryjski (perro de presa canario) to pies bardzo pewny siebie, zrównoważony i opanowany. W pewnych sytuacjach potrafi jednak ujawnić swój ognisty, hiszpański temperament – bywa wtedy popędliwy i gwałtowny. Jako były pies bojowy, dog kanaryjski ma tendencje do zachowań agresywnych, zwłaszcza wobec obcych psów lub ludzi, których uzna za zagrożenie dla swojej rodziny. Dla najbliższych perro de presa canario jest łagodny, wielkoduszny i opiekuńczy, wobec obcych nieufny i z dystansem. Głos ma niski i głęboki.
Dog kanaryjski to doskonały stróż i pies obronny. Nieproszonych gości odstraszy groźną postawą i donośnym, niskim szczekaniem. Intruza, który wedrze się na jego teren, może także zaatakować bez większego wahania. Dlatego planując wizytę gości należy zabezpieczyć psa i przedstawić mu nowych znajomych z zachowaniem odpowiednich środków ostrożności, na przykład trzymając czworonoga na smyczy lub zakładając mu kaganiec.
Psy rasy perro de presa canario nie należą do nachalnych przytulasów, jednak zachęcone do kontaktu i zabawy reagują bardzo entuzjastycznie. Dog kanaryjski może stanowić doskonałe towarzystwo do zabawy dla starszych dzieci, jednak nie należy zostawiać go z nimi bez nadzoru. Dzieci powinny być także nauczone szacunku i delikatności wobec psa.
Odpowiednio zsocjalizowany za szczeniaka dog kanaryjski może zamieszkać z innym psem. Warto jednak, by drugi czworonóg był również psem solidnej budowy – gwałtowne przepychanki i niedelikatna zabawa w zapasy może skończyć się tragicznie dla małego, delikatnego psa.
Dog kanaryjski to wyjątkowo wytrzymały pies, który jednak nie należy do wyczynowców – raczej nie odnajdzie się w roli towarzysza wielokilometrowych rowerowych wycieczek. Natomiast z chęcią przejdzie się na spokojny, długi spacer po lesie. Po powrocie do domu perro de presa canario położy się w ogrodzie i leniwym wzrokiem będzie obserwował otoczenie.
Pies rasy dog kanaryjski powinien mieszkać w domu, w bliskim kontakcie z rodziną. Trzymany wyłącznie w kojcu może nie nawiązać odpowiedniej relacji ze swoimi opiekunami, zdziczeć i zacząć wykazywać agresję wobec członków swojej rodziny. Dog kanaryjski nie może także całego życia spędzić w ogrodzie – wymagać będzie regularnych spacerów poza teren posesji i kontaktów z innymi psami oraz ludźmi.
Umiejętności
W przeszłości dog kanaryjski był używany do walk psów, tradycyjnie używano go także do pędzenia i ochrony stad bydła.
Dziś perro de presa canario jest psem obrończym i stróżującym. Psy tej rasy doskonale sprawdzają się na szkoleniu z obrony sportowej i mogą brać udział w zawodach obedience.
Szkolenie i wychowanie
Dog kanaryjski to pies inteligentny i podatny na szkolenie, wymaga jednak bardzo konsekwentnego prowadzenia. Bywa uparty i niechętnie podporządkowuje się poleceniom, jeśli wyczuje słabość w swoim przewodniku. Przy szkoleniu psa tej rasy nie wolno jednak stosować przemocy, krzyku i przymusu – źle potraktowany dog kanaryjski może poczuć się zagrożony i zacząć się agresywnie bronić. Chcąc szkolić psa rasy dog kanaryjski trzeba zbudować z nim silną więź i zadbać o odpowiednią motywację – dobrze potraktowany, zżyty z opiekunem pies będzie chętny do współpracy i odczuje przyjemność ze wspólnej aktywności.
Dog kanaryjski wymaga ostrożnej socjalizacji już od pierwszych dni w nowym domu. Psa tej rasy należy zapoznawać z obcymi ludźmi, innymi psami, a także zabierać na spacery w przeróżne miejsca. Dog kanaryjski nie może żyć wyłącznie w ogrodzie, odizolowany od świata – trzymany w ten sposób zdziczeje i stanie się niebezpieczny dla otoczenia.
Psy rasy dog kanaryjski doskonale sprawdzają się na szkoleniu z obrony sportowej. Chcąc poddać czworonoga takiemu szkoleniu trzeba znaleźć doświadczonego trenera znającego specyfikę rasy. Nieprawidłowe szkolenie obronne może wyzwolić w psie niepożądaną agresję i nauczyć go niebezpiecznych zachowań.
Dla kogo ta rasa
Pies rasy dog kanaryjski powinien trafiać wyłącznie w ręce doświadczonych i odpowiedzialnych osób, posiadających określone cechy osobowości – stanowczość, konsekwencję i cierpliwość. Dog kanaryjski może mieszkać zarówno w domu z ogrodem, jak i w mieście. Trzeba jednak pamiętać, że na spacery perro de presa canario powinien chodzić wyłącznie na smyczy.
Wady i zalety rasy dog kanaryjski
Dog kanaryjski – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!
Wady
- uparty
- ma tendencje do zachowań agresywnych
- wymaga doświadczonego przewodnika
- potrzebuje wczesnej socjalizacji i odpowiedniego szkolenia
Zalety
- doskonały pies stróżujący i obronny
- bardzo przywiązany do właściciela
- opiekuńczy wobec dzieci
- łatwy w pielęgnacji
Zdrowie rasy dog kanaryjski
Dog kanaryjski jest generalnie dosyć zdrową rasą. Podobnie jak inne duże psy jest narażony na dysplazję biodrową i łokciową, młodzieńcze zapalenie kości, OCD. Zdarzają się także problemy z rzepkami, zwykle występujące u ras miniaturowych. Typowy dla ras dużych jest także syndrom Wobblera. Ponadto zdarza się padaczka, entropium i niedoczynność tarczycy. Psy rasy perro de presa canario są także narażone na rozszerzenie i skręt żołądka.
Żywienie
Dog kanaryjski powinien otrzymywać dobrej jakości karmę dla psów ras dużych, dostosowaną do wieku i aktywności danego osobnika. Można go oczywiście żywić także odpowiednio skomponowanym pożywieniem przygotowywanym w domu albo BARF-em. Wówczas musimy pamiętać również o suplementach.
Pielęgnacja
Pielęgnacja psów tej rasy nie jest skomplikowana, wystarczy raz na jakiś czas wyszczotkować psa gumowym zgrzebłem lub rękawicą z wypustkami. Co jakiś czas kontrolujemy stan uszu, zębów i pazurów.
Akcesoria
Psy rasy perro de presa canario powinny być wyprowadzane na spacer w grubej, solidnej obroży lub dopasowanych szelkach typu guard przeznaczonych dla silnych psów. Smycz dla doga kanaryjskiego powinna być tradycyjna i zaopatrzona w wytrzymałe karabińczyki. Perro de presa canario znajduje się na liście ras niebezpiecznych, musi być więc wyprowadzany na spacery w kagańcu – w tym celu najlepiej sprawdzi się kaganiec fizjologiczny, który ułatwi psu swobodne dyszenie i picie wody.
Historia rasy dog kanaryjski
Jak sama nazwa wskazuje, dog kanaryjski pochodzi z Wysp Kanaryjskich. Był tam wykorzystywany do walk psów i do pilnowania stad bydła. Rasa ta powstała z krzyżowania psów miejscowych z wysp Teneryfa i Gran Canaria, psów rasy Bardino Majorero pochodzących z wyspy Fuerteventura i psów molosowatych, które przywędrowały na wyspy z Hiszpanami.
Swój temperament dogo canario odziedziczył m.in. po przodkach Bardino Majorero, będących potomkami hiszpańskich psów do bydła, które trafiły na wyspy w XV w. podczas kolonizacji przez Hiszpanów, a następnie rozprzestrzeniły się po całym archipelagu. Były to psy odporne, waleczne, o ognistym temperamencie. Kojarzenia psów w typie bojowym z typem pośrednim wykształciły psa bojowego o żywym usposobieniu i predyspozycjach obrończych.
Pierwsze wzmianki o psach z archipelagu pojawiły się w dokumentach historycznych już kilka lat po podboju Wysp Kanaryjskich przez Hiszpanów. Przed podbojem wyspy zamieszkiwał lud Guanchów. Mieli oni małe psy zwane cancha. W trakcie podbojów większość Guanchów zginęła, a pozostali zostali zasymilowani z hiszpańskimi najeźdźcami. Lud Guanchów przez wiele lat stawiał opór, nie dając się podbić, jednak ustąpił, gdy Hiszpanie użyli do walk swoich psów bojowych, mających później również udział w podboju Nowego Świata.
Przywiezione psy z biegiem czasu wymieszały się z miejscowymi, tworząc dzięki izolacji oddzielną populację, która z czasem stała się nową rasą. Stary perro de presa (pies bojowy) był jednak stopniowo zapominany, zastępowany nowymi rasami i mieszany z nimi. Powolnie zginął z krajobrazu Wysp Kanaryjskich.
W latach 70. XX wieku dog kanaryjski został na nowo odkryty w świadomości entuzjastów psów. Rozpoczęła się wtedy stopniowa rekonstrukcja rasy. Przeprowadzano wywiady ze starymi hodowcami i ludźmi, którzy znali rasę w przeszłości, szukano po wsiach i miastach ostatnich jej przedstawicieli, od których można było zacząć pracę hodowlaną i podwaliny dla rasy w dzisiejszym znaczeniu tego słowa.
Wyhodowano również wiele krzyżówek z innymi rasami w celu ujednolicenia populacji i uzyskania szerszej puli genetycznej. Już w latach 1986–87 zorganizowano dwa regionalne pokazy, na których zaprezentowano liczną grupę psów rasy. Sporządzono też ponad osiemdziesiąt raportów i zaprezentowano rasę Komisji do Ras Hiszpańskich, a następnie na Międzynarodowej Wystawie Psów w Madrycie w 1987 roku oficjalnie zaprezentowano publiczności parę psów tej nowej rasy hiszpańskiej. Psami tymi były pręgowane Faycan i Marquesa.
W 1989 r. perro de presa canario został oficjalnie uznany. W 1990 roku odbyła się pierwsza monografika rasy, czyli swoisty przegląd osiągnięć hodowlanych i wyznacznik tego, do czego dąży się w rasie. Monografiki odbywają się na Wyspach Kanaryjskich od tamtej pory co roku.
Rasa dog kanaryjski została wstępnie uznana przez FCI w 2001 r. z nowym wzorcem i nową nazwą – dogo canario. Dzięki temu dog kanaryjski trafił na scenę międzynarodową, szybko zyskując uznanie w Europie. Tymczasem hodowcy z Wysp Kanaryjskich, Hiszpanii i USA pracowali nad zachowaniem pierwotnego charakteru i wyglądu psa, co w 2003 r. poskutkowało rejestracją rasy w UKC pod nazwą perro de presa canario (bojowy pies kanaryjski). W lipcu 2011 r. rasa została w pełni uznana przez FCI.
Systematycznymi działaniami hodowlanymi osiągnięto to, że dog kanaryjski jest dziś bardzo licznie reprezentowany na całym archipelagu Wysp Kanaryjskich, gdzie do dziś w selekcji stosuje się surowe kryteria, zgodne z wymogami wzorca i użytkowości rasy.
Dog kanaryjski w Polsce
W Polsce rasa cieszy się umiarkowaną popularnością. Pierwsze dogi kanaryjskie zostały sprowadzone ze Słowacji przez Artura Tomaszczyka z Gliwic około 1997 r. W następnych latach Waldemar Jankowski (hodowla Validus) i Agata Olejnik (hodowla Xanti Land) sprowadzili do Polski kilka dogów kanaryjskich z Hiszpanii.
Wzorzec rasy dog kanaryjski
Dog kanaryjski – grupa II FCI, sekcja 2.1, nr wzorca 346
- Pochodzenie: Hiszpania (Wyspy Kanaryjskie)
- Charakter: pies o spokojnym sposobie bycia i czujnym wyrazie; szczególnie nadaje się do stróżowania i pilnowania bydła; szczeka głośno, niskim głosem; nadzwyczaj oddany właścicielowi, posłuszny i łagodny wobec całej rodziny, ale podejrzliwy wobec obcych; zrównoważony, pewny siebie, pełen godności, z dystansem
- Wielkość: psy – 60-66 cm, suki – 56-62 cm
- Waga: psy – 50-65 kg, suki – 40-55 kg
- Szata: krótka, gruba, przylegająca, bez podszerstka (może on występować tylko na szyi i na tylnej stronie uda), w dotyku twarda; na uszach bardzo krótka i delikatna, trochę dłuższa na kłębie i tylnej stronie ud
- Maść: różne odcienie pręgowanej – od ciemnego, głębokiego brązu po jasnoszarą i blond; płowa w różnych odcieniach, piaskowa; białe znaczenia dopuszczalne na klatce piersiowej, podgardlu, przednich łapach i palcach tylnych łap, ale te ostatnie powinny być jak najmniejsze; maska zawsze czarna, nie powinna sięgać powyżej oczu
- Długość życia: 9-11 lat
- Odporność na warunki atmosferyczne: duża
- Koszty utrzymania: od 350 zł miesięcznie
- Cena psa z rodowodem: 3000-6000 zł
Ciekawostki o rasie dog kanaryjski
W Polsce dog kanaryjski został wpisany na listę ras psów uznawanych za agresywne. Przepisy Ustawy o ochronie zwierząt wskazują, że prowadzenie hodowli lub utrzymywanie psa rasy uznawanej za agresywną wymaga zezwolenia organu gminy właściwego ze względu na planowane miejsce prowadzenia hodowli lub utrzymywania psa, wydawanego na wniosek osoby zamierzającej prowadzić taką hodowlę lub utrzymywać takiego psa.
Co więcej, zezwolenia nie wydaje się, a wydane cofa się, jeżeli pies będzie lub jest utrzymywany w warunkach i w sposób, które stanowią zagrożenie dla ludzi lub zwierząt.
Import i sprzedaż dogów kanaryjskich są zakazane w Australii i Nowej Zelandii.