BULTERIER MINIATUROWY

Charakter
Wady i zalety
Zdrowie
Historia
Wzorzec

Charakter rasy bulterier miniaturowy

Bulterier miniaturowy w każdym calu przypomina swojego większego kuzyna bulteriera, jest tylko obdarzony jeszcze większą energią. Psy rasy bulterier miniaturowy z reguły zachowują się przyjaźnie wobec wszystkich ludzi, mogą mieć jednak problemy z zaakceptowaniem w domu drugiego czworonoga. Ogromne przywiązanie do opiekunów i masa energii mogą sprawić, że bulterier miniaturowy cierpieć będzie na lęk separacyjny objawiający się niszczeniem w domu i szczekaniem pod nieobecność człowieka. Psu tej rasy należy więc zapewnić dużo aktywności fizycznej i zadbać, by nie pozostawiać go na zbyt długo samego w domu.

Bulterier miniaturowy z przednimi łapami na deskorolce

Dobrze prowadzony bulterier miniaturowy może być wspaniałym towarzyszem zabaw dla nieco starszych dzieci. Należy jednak nadzorować zabawy bulków z dziećmi, zwłaszcza tymi, które przyszły w gości. Kiedy zabawa dzieci staje się zbyt intensywna, bulterier miniaturowy prawdopodobnie zechce się dołączyć. A ponieważ jest żywiołowy i nieostrożny, może niechcący zrobić krzywdę sobie lub dziecku. Może też spróbować bronić „swojego” dziecka przed wyimaginowanym atakiem.

Aby wspólna zabawa była udana, należy uczyć dzieci, jak obchodzić się z czworonożnym towarzyszem. Podobnie jak inne psy, bulki nie lubią być drażnione. Prowokowany bulterier miniaturowy może zacząć się bronić. Szczególnego nadzoru wymagają młode zwierzęta.

Bulterier miniaturowy nie nadaje się na psa podwórkowego nie tylko ze względu na dużą potrzebę bliskości człowieka, ale także przez niewielką tolerancję na upały i mrozy. Podczas ciężkich zim psa rasy bulterier miniaturowy warto zaopatrzyć w dobrze dopasowane ubranko chroniące go przed chłodem. Podczas lata przydadzą się natomiast maty chłodzące i basenik z wodą.

Umiejętności

W przeszłości bulteriery używane były przede wszystkim do walk. Do dzisiaj bulterier miniaturowy odznacza się dużą siłą, rozbudowaną masą mięśniową i silnymi szczękami. Może więc nie tylko pełnić rolę psa do towarzystwa i stróża, ale także sprawdzi się w niektórych psich sportach – weightpullingu, agility, rally-o, a nawet obedience.

Szkolenie i wychowanie

Podobnie jak więksi kuzyni, psy rasy bulterier miniaturowy często bywają uparte i mają mocne charaktery. Dlatego też ich wychowanie układanie nie jest łatwe. Właściciel psa tej rasy powinien cechować się konsekwencją, cierpliwością i być bardziej upartym od psa. Nie znaczy to, że ma być wobec psa ostry i traktować go brutalnie. Przymus przyniesie odwrotny skutek, bo bulterier miniaturowy zamknie się w sobie i zablokuje wewnętrznie.

Bulterier miniaturowy w pozycji wystawowej na tle ceglanej ściany

Bulterier miniaturowy wymaga starannej socjalizacji z innymi psami. Pozbawiony odpowiednich kontaktów z innymi, zrównoważonymi czworonogami może stać się natarczywy, niedelikatny, a nawet agresywny wobec spotykanych na spacerze psów. Psa rasy bulterier miniaturowy można zapisać na zajęcia do psiego przedszkola, które nauczy go kontrolowania swoich emocji, właściwego zachowania przy innych psach i podstawowych komend.

Dla kogo ta rasa

Prawie wszystkie psy rasy bulterier miniaturowy są bardzo aktywne do wieku 5-6 lat. Dlatego najlepiej nadają się dla aktywnych rodzin, które zapewnią im towarzystwo i ciągły nadzór. Dobrze zaadaptują się także u starszych, ale aktywnych osób, które poświęcą im dużo czasu. Nie lubią zostawać długo same w domu. Znudzone mogą zacząć niszczyć sprzęty.

Wady i zalety rasy bulterier miniaturowy

Bulterier miniaturowy – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

uparty
wymaga sporo zajęcia
znudzony może być niszczycielem
zaatakowany nie odpuści
może nie tolerować psów tej samej płci
niezbyt długowieczny

Zalety

wesoły, pełen humoru
dobry towarzysz dla aktywnych
łatwy w pielęgnacji
czujny stróż

Zdrowie rasy bulterier miniaturowy

Psy rasy bulterier miniaturowy są na ogół zdrowe i dość odporne. Ze względu na sporą masę ciała nie są jednak długowieczne. Typową chorobą tej rasy jest pierwotne zwichnięcie soczewki (PLL). Objawia się ona w wieku 3-6 lat lub później i nieleczona prowadzi do ślepoty. Zdarzają się też wady serca, alergie i głuchota (ta ostatnia głównie u osobników z przewagą bieli na głowie).

Duża aktywność, emocjonalność i stosunkowo wysoka tolerancja na ból sprawiają, że bulterier miniaturowy to rasa narażona na przeróżne kontuzje. Opiekując się psem rasy bulterier miniaturowy trzeba więc zwrócić uwagę na bezpieczeństwo psa podczas intensywnej zabawy i jeśli dojdzie podczas niej do jakiegoś wypadku, zabrać psa na kontrolę ortopedyczną – nawet, jeśli nie będzie on okazywał bólu.

Żywienie

Bulterier miniaturowy potrzebuje zbilansowanej diety, która dostarczy mu nie tylko odpowiedniej dawki kalorii, ale także wszystkich niezbędnych składników pokarmowych.Pies tej rasy może być żywiony zarówno produktami gotowymi (sucha lub mokra karma dla psów), jak i dietą przygotowywaną w domu. W przypadku, gdy decydujemy się na samodzielne przygotowywanie psu posiłków, należy pamiętać o ich odpowiedniej suplementacji.

Psa rasy bulterier miniaturowy charakteryzuje niezwykle dobry apetyt, przez co może mieć on skłonność do nadwagi. By do niej nie dopuścić, należy ostrożnie odmierzać psu posiłki i unikać podawania zbyt dużej ilości przysmaków i gryzaków,

Pielęgnacja

Pielęgnacja psa rasy bulterier miniaturowy jest bardzo łatwa – gumowa szczotka z wypustkami skutecznie usunie martwy włos. W okresie linienia bulteriery pozostawiają wszędzie włosy, które jak igiełki mogą wbijać się w tapicerkę, dywany itp. Nie należy także zapominać o regularnym sprawdzaniu stanu oczu i uszu – szczególnie ważne jest to w przypadku psów z alergiami.

Akcesoria

Pies rasy bulterier miniaturowy powinien wychodzić na spacery w szerokiej obroży lub w dobrze dopasowanych szelkach typu guard oraz na tradycyjnej smyczy długości minimum 3 m. Legowisko dla psa tej rasy powinno być na tyle duże, by psiak mógł swobodnie się na nim wyciągnąć leżąc na boku. Wybierając kaganiec dla bulteriera miniaturowego najlepiej jest zdecydować się na fizjologiczny, który umożliwi psu swobodne oddychanie i picie wody podczas spacerów.

BULTERIER

STAFFORDSHIRE BULL TERRIER – STAFFIK

Historia rasy bulterier miniaturowy

Bulteriery narodziły się w Anglii w XIX wieku, gdy zaczęto krzyżować teriery z buldogami, by uzyskać dobrego psa do walk. Początkowo waga psów pochodzących z tych krzyżówek wahała się od 3,5 do ponad 18 kg (większość ważyła 4-5 kg). Próbowano nawet wyhodować odmianę toy tej rasy, ale psy miały niepożądane cechy karłowatości – jabłkowate głowy i wyłupiaste oczy.

Bulterier miniaturowy w skoku przy brzegu morza

W 1863 roku po raz pierwszy na wystawie psów zorganizowano klasę dla bulterierów ważących mniej niż 4,5 kg (dwadzieścia lat później podniesiono górną granicę wagi do 11 kg), a w 1873 roku pierwszy w historii bulterier uzyskał tytuł czempiona. Według dzisiejszych standardów byłby on miniaturą, gdyż ważył tylko 7 kg.

W następnych latach zarówno toye, jak i miniatury rejestrowano jako bulteriery miniaturowe, co spowodowało dalsze problemy z utrzymaniem pożądanego typu rasy i w efekcie spadek jej popularności. W 1913 roku rasę przeniesiono do grupy toy, a w 1918 wykreślono ją z rejestru Kennel Clubu. Nadal działała jednak grupa hodowców.

W 1938 roku założyli oni Klub Bulteriera Miniaturowego i wystąpili do Kennel Clubu o rejestrację rasy. Tym razem jednak limit miał dotyczyć wzrostu (poniżej 14 cali), a nie wagi. Rasę uznano w 1939 roku, a 9 lat później przyznano pierwszy czempionat dla bulteriera miniaturowego.