WYŻEŁ WŁOSKI SZORSTKOWŁOSY

Charakter
Wady i zalety
Zdrowie
Historia
Wzorzec
Ciekawostki

Charakter rasy wyżeł włoski szorstkowłosy

Wyżeł włoski szorstkowłosy to pies bardzo spokojny i opanowany. Wyjątkowo pasuje do niego słowo „dobrotliwy”, jednak myliłby się ten, kto wziąłby go za leniwe stworzenie. Czasem ogarnia go głupawka i daje upust energii w szalonych zabawach. Można zrobić z tego użytek, bo spinone jest inteligentny, bystry i potrafi szybko się uczyć nawet złożonych zadań.

Umiejętności

Jako towarzysz myśliwego spinone pracuje powoli, metodycznie i w bliskim kontakcie z przewodnikiem (zwykle oddala się na 30-100 m), zawsze też zwraca na niego uwagę – wystawia zwierzynę dla myśliwego, a nie dla siebie. W swej pracy nie jest efektowny, lecz skuteczny. Ma doskonały węch i działa sprawnie w różnych warunkach pogodowych i terenowych.

Stójkę przybiera tylko wtedy, kiedy jest pewny obecności ptaka. Porusza się szybkim, rytmicznym kłusem, tylko momentami przechodząc w galop. Kiedy wyczuje zapach ptactwa, jego ogon zaczyna się lekko poruszać – w miarę wzrostu stężenia zapachu coraz szybciej, a pies coraz wolniej. Kiedy się upewni co do lokalizacji ptaka, nieruchomieje włącznie z ogonem.

Potrafi też iść za zranioną zwierzyną zarówno po gorącym, jak i zimnym tropie. W trakcie tropienia jest napięty i skoncentrowany, lecz równocześnie spokojny i ostrożny. Świetnie aportuje z wody, a udogodnienie w pływaniu stanowią jego charakterystyczne duże łapy.

Szkolenie i wychowanie

Przy szkoleniu każdego psa ważna jest konsekwencja, ale w wypadku tej rasy jest ona wyjątkowo istotna, ponieważ spinone potrafią bezwzględnie wykorzystywać ludzkie słabości. Dlatego podstawowe posłuszeństwo należy wpajać im od szczenięctwa. A ponieważ są to psy wrażliwe, wymagają subtelnego podejścia i pozytywnej motywacji.

Towarzyskie, lubiące kontakt z ludźmi wyżły mocno wiążą się z rodziną. Wyjątkowo łagodne zarówno wobec ludzi, jak i innych psów, są też cierpliwe i delikatne w kontaktach z dziećmi. Czasami wręcz to spinone trzeba bronić przed zbytnio wykorzystującymi tę cechę maluchami. Spinone zupełnie nie nadaje się na stróża, chociaż jego postura może budzić respekt.

Dla kogo ta rasa

Generalnie spinone jest psem niekłopotliwym w domu, pod warunkiem że się wybiega. W przeciwnym razie budzi się w nim iście włoska fantazja… Dlatego przedstawiciele tej rasy nadają się dla ludzi, którzy mają czas na długie spacery i potrafią zapewnić im odpowiednią dawkę ruchu.

Są świetnymi towarzyszami podczas joggingu, ponieważ nie próbują wyrywać do przodu galopem, lecz miarowo kłusują – to ich najbardziej naturalny ruch. Można je szkolić do obedience, tropienia i w wielu innych dziedzinach. Sprawdzają się także w dogoterapii.

Nie nadają się natomiast dla miłośników ogrodów (uwielbiają roboty ziemne!) ani posiadaczy małych zwierząt, jak króliki czy ptaki – ze względu na silny instynkt łowiecki.

Wady i zalety rasy wyżeł włoski szorstkowłosy

Wady

bywa uparty
potrzebuje sporo ruchu
ma silny instynkt łowiecki

Zalety

bardzo oddany rodzinie
łatwy do układania
cierpliwy wobec dzieci
łagodny wobec ludzi i innych psów

Zdrowie rasy wyżeł włoski szorstkowłosy

To generalnie zdrowe i odporne czworonogi, choć jak wszystkie rasy o zwisających uszach narażone są na ich infekcje (kontrola jest konieczna zwłaszcza po pływaniu).

Jako duże psy są także obarczone większym niż przeciętne ryzykiem dysplazji biodrowej i łokciowej. Odpowiedzialni hodowcy badają pod tym kątem swe zwierzęta. Głęboka klatka piersiowa sprawia, że zagrożone są też rozszerzeniem i skrętem żołądka.

Portret szczeniaka spinone leżącego na niebieskim tle

Najbardziej kojarzoną z rasą chorobą o podłożu genetycznym jest ataksja móżdżkowa – ciężka przypadłość neurologiczna, którą obserwuje się w wieku szczenięcym. Większość psów z tym schorzeniem usypiana jest w wieku 10-11 miesięcy. Chore zwierzaki przeżywają najwyżej rok. Na szczęście dostępny jest test na nosicielstwo, co pozwala uniknąć rozmnażania chorych psów.

Żywienie

Należy dostosować do indywidualnych predyspozycji psa, w tym poziomu aktywności – np. psy polujące powinny otrzymywać bardziej energetyczny pokarm niż domowe pieszczochy.

Pielęgnacja

Twardy, ostry włos spinone nie kołtuni się, wymaga jednak trymowania i szczotkowania. Częstotliwość trymowania psa zależy od jakości szaty danego osobnika i preferencji właściciela. Włosi swoich psów prawie nie trymują. Warto to jednak robić, bo wtedy wyżeł nie linieje.

Większą uwagę należy poświęcić pielęgnacji brody, ponieważ spinone dosyć mocno się ślinią. Jeśli dodać do tego zamiłowanie do kopania, może to skutkować brzydkim zapachem.

WYŻEŁ WŁOSKI KRÓTKOWŁOSY

LAGOTTO ROMAGNOLO

Historia rasy wyżeł włoski szorstkowłosy

Spinone italiano to stara włoska rasa, której korzenie sięgają co najmniej V wieku p.n.e. Istnieją różne teorie na temat jej pochodzenia. Nie wiadomo, która z nich jest prawdziwa.

Niektórzy uważają, że pies ten wziął się od nieistniejącego już wyżła hiszpańskiego. Inni twierdzą, że jego przodkiem jest wyżeł rosyjski. Jeszcze inni sądzą, że to potomek psów celtyckich. Według kolejnej zaś teorii kupcy znad Adriatyku przywieźli szorstkowłose psy legawe do Italii podczas rozkwitu cesarstwa rzymskiego i to one stały się przodkami spinone.

Spinone ukształtował się w Piemoncie (region w płn.-zach. Włoszech). Dużo podobnych psów spotyka się szczególnie w leżącym tam okręgu Alba. Sama nazwa „spinone” nie była stosowana powszechnie aż do początku XIX w. Na niektórych obszarach rasę określano mianem spinoso (włoskie ciernisty, kolczasty), co w końcu przekształciło się w spinone (rzeczownik oznaczający coś ciernistego, kolczastego).

Nazwa ta prawdopodobnie odnosi się do rodzaju szaty, choć niektórzy twierdzą, że ma związek z zaroślami, w których psy polowały (włoskie spino – ciernisty krzew).

Dziś Włosi twierdzą, że spinone jest przodkiem innych szorstkowłosych wyżłów kontynentalnych, takich jak gryfon korthalsa (rasa francuska), wyżeł niemiecki szorstkowłosy czy pudelpointer. Z kolei Francuzi utrzymują, że to spinone jest potomkiem różnych francuskich ras legawców.

Obie strony mają w pewnym sensie rację: spinone, najstarszy ze współczesnych psów w typie gryfona, może być naprawdę przodkiem wymienionych ras, lecz z drugiej strony nie przetrwałby bez nich do połowy XX w.

Już przed wojną włoscy myśliwi zaczęli eksperymentować, polując z rasami brytyjskimi: seterami, pointerami i spanielami. Rodzime psy stały się mało popularne, na świat przychodziło mniej miotów. Wojna przetrzebiła tę już i tak nieliczną populację.

W 1949 r. prof. Adriano Ceresoli udał się w podróż po Włoszech, aby się przekonać, jaki jest jej stan. Okazało się, że wielu hodowców zaczęło na własną rękę krzyżować nieliczne ocalałe spinone z innymi szorstkowłosymi wyżłami.

Obecnie spinone to najbardziej popularna z ras myśliwskich we Włoszech. Poza Włochami spinone cieszą się sporą popularnością w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Stosunkowo rozpowszechnione są też w Holandii i Niemczech. W Polsce rasa jest rzadka.

Wzorzec rasy wyżeł włoski szorstkowłosy