PIES FARAONA

Charakter rasy pies faraona

Pies faraona jest bardzo czuły wobec swojej rodziny i potrzebuje kontaktu z człowiekiem oraz pieszczot. W stosunku do obcych zachowuje dystans. Nie lubi samotności, przepada za towarzystwem innych psów ze swojego stada. Wobec obcych czworonogów jest tolerancyjny. Kontakty z mniejszymi zwierzętami, w tym kotami, powinny się odbywać pod kontrolą. Jeśli chodzi o zabawy, preferuje wyścigi i gonitwy.

Umiejętności

Psa faraona cechuje szlachetna, szczupła budowa. Jest przystosowany do ciepłego, suchego klimatu. Został wyhodowany do polowania i ma bardzo silny instynkt łowiecki. W poszukiwaniu zdobyczy w krótkim czasie pokonuje wiele kilometrów. Jest przy tym niezwykle szybki i wytrzymały. Podczas polowania kieruje się zarówno wzrokiem, jak i węchem oraz słuchem. Potrafi złapać zająca w biegu, a gdy wywęszy ukrytą ofiarę, oznajmia to szczekaniem.

W wypadku tej rasy bardzo ważne jest zaspokojenie potrzeby biegania. Najlepszy jest duży, ogrodzony ogród. Na otwartym terenie można psa faraona puszczać wolno, jeśli został nauczony przychodzenia na wołanie. Może biegać przy rowerze, choć nie zastąpi mu to swobodnego ruchu. Doskonałą formą rekreacji są dla niego coursingi.

Szkolenie i wychowanie

Ambitni właściciele mogą się pokusić o szkolenie pupila w zakresie posłuszeństwa. Choć bezwzględnego podporządkowania się trudno od niego wymagać, to wcześnie rozpoczęta praca zwykle procentuje. Naukę opieramy na pozytywnej motywacji i nagradzaniu, bo to pies niezależny – metody siłowe się nie sprawdzą.

Dla kogo ta rasa

Ten ciekawski i wesoły pies będzie miłym towarzyszem dla osoby, która prowadzi aktywny tryb życia i ma już doświadczenie z psami.

Wady i zalety rasy pies faraona

Wady

• niezależny
• ma silny instynkt łowiecki
• potrzebuje dużo ruchu

Zalety

• czuły przyjaciel rodziny
• w domu spokojny
• tolerancyjny wobec innych psów
• łatwy w pielęgnacji
• zdrowy

Zdrowie rasy pies faraona

Zwykle przedstawiciel tej rasy cieszy się doskonałym zdrowiem. Czasami zdarzają się alergie.

Żywienie

Zdarzają się skręt żołądka, dlatego potrzebuje dobrej karmy podawanej w kontrolowanej ilości, bo ma tendencje do tycia.

Pielęgnacja

Pielęgnacja psa faraona jest łatwa, wystarczy szczotkowanie w okresie linienia – skąpego, bo ten zwierzak nie ma podszerstka. Jeśli chcemy, by jego sierść błyszczała, przetrzyjmy ją irchą. Jest zmarzluchem i zimą przyda mu się ubranko.

Historia rasy pies faraona

Pies faraona to chyba najlepiej znana rasa spośród pierwotnych chartów o stojących uszach. Czworonogi w tym typie od wieków powszechnie występują w krajach basenu Morza Śródziemnego. Powstały na bazie pariasów, które selekcjonowano do ścigania zwierzyny. Pochodzą z Malty, gdzie pierwsza wzmianka o podobnych psach pojawiła się w 1647 r.

Cenione są tam głównie jako psy na króliki – stąd oryginalna nazwa rasy: „kelb tal-fenek”. Wykorzystuje się je do polowania na ptaki, a niektórzy myśliwi uczą je nawet ich aportowania. Sprawdzają się także jako psy stróżujące, a czasem pilnują kóz i owiec.

Nazwę „pies faraona” niemieccy kynolodzy nadali rasie ze względu na podobieństwo do psów ze staroegipskich wizerunków, m.in. boga śmierci Anubisa, przedstawianego jako pies lub człowiek o psiej głowie. W Egipcie znano charty o stojących uszach i zakręconym ogonie zwane „tesem”.

Nowożytna historia rasy sięga lat 20. XX w., kiedy to w Niemczech rejestrowano jako „psy faraona” czworonogi sprowadzane z Balearów i Wysp Kanaryjskich. Pierwszy wzorzec FCI zatwierdziła w 1963 r., lecz był on tak szeroki, że obejmował niemal wszystkie czworonogi w typie charta pierwotnego.

Tymczasem w latach 60. XX w. zaczęto przywozić do Wielkiej Brytanii psy z Malty, która była wtedy jeszcze kolonią brytyjską. Brytyjczycy stworzyli własny wzorzec, a rasa została ostatecznie uznana jako „kelb tal-fenek” w 1974 r. W 1977 r. FCI anulowała niedoskonały stary wzorzec i przyjęła brytyjski, uznając za kraj patronacki rasy Wielką Brytanię i pozostawiając nazwę „pies faraona”.

Maltańczycy chcieliby uznania rasy pod rodzimą nazwą, na razie jednak ich głos jest zbyt słaby. W 1974 r. kelb tal-fenek został narodowym psem Malty, a w 1977 r. jego wizerunek umieszczono na specjalnie wybitej monecie. W Europie największą popularnością rasa cieszy się w Skandynawii.

Do Polski pierwsze psy faraona trafiły w drugiej połowie lat 90. XX wieku. W całym kraju jest zapewne najwyżej kilka tych czworonogów.

Wzorzec rasy pies faraona

Pies faraona (Kelb Tal – Fenek) – grupa V FCI, sekcja 6, nr wzorca 248

Ciekawostki o rasie pies faraona

Pies faraona posiada pewną nietypową umiejętność – rumieni się. Jeżeli jest podekscytowany albo szczęśliwy, uszy i nos zmieniają barwę z brązowej na różową.

Wiele psów tej rasy ma też umiejętność „uśmiechania się” (tzw. grin) – pies na powitanie człowieka unosi wargi i odsłania zęby, jednak nie ma w tym agresji. Trzeba przyznać, że osoba niezorientowana może się takiego uśmiechu wystraszyć, szczególnie kiedy pies robi to, wyskakując na wysokość jej twarzy!