MALTAŃCZYK
Maltańczyk to nieduży, czysto biały piesek do towarzystwa o długiej, jedwabistej, wymagającej systematycznej pielęgnacji sierści. Wrażliwy i dość delikatny psychicznie, jest jednocześnie wesołym i przyjaznym psiakiem. To prawdopodobnie jedna z najstarszych ras na świecie!
- Wygląd
- Charakter i usposobienie
- Wady i zalety
- Zdrowie
- Żywienie
- Pielęgnacja
- Historia
- Wzorzec
- Najczęściej zadawane pytania
Wygląd rasy maltańczyk
Maltańczyk zaliczany jest do małych ras. W kłębie osiąga bowiem do około 23 cm wysokości. Suczki rasy maltańczyk są mniejsze od samców. Dorosły maltańczyk waży od 2 do 4 kg. Psy tej rasy mają lekko wydłużony tułów, szczupłe łapy, trójkątne uszy przylegające do głowy i lekko zagięty ogon.
Sierść maltańczyka jest długa, prosta i lśniąca. Włos może być kędzierzawy jedynie na łapach. Psy tej rasy występują jedynie w białym umaszczeniu, dopuszcza się jednak też odcień kości słoniowej. Na tle białej sierści odznaczają się ciemne, okrągłe oczy i czarny nosek, co nadaje maltańczykowi wyglądu pluszowej zabawki.
Charakter i usposobienie rasy maltańczyk
Mimo wyglądu uroczej maskotki, maltańczyk to psiak o dużej osobowości. Z natury jest spokojny i uwielbia pieszczoty, jednak pod białym futerkiem skrywa się nieprzeciętna inteligencja, wrażliwość i duża potrzeba aktywności. Znudzone maltańczyki bywają wyjątkowo kreatywne, co może skończyć się prawdziwą katastrofą. Psiak rasy maltańczyk bardzo przywiązuje się do swojego opiekuna i chce towarzyszyć mu praktycznie wszędzie. Pozostawiony na długie godziny w samotności będzie więc bardzo cierpiał.
Maltańczyk słabo znosi także pobyt w hotelu dla psów czy nawet u znajomej ciotki. Dłuższa rozłąka z ukochanym człowiekiem to dla tego psa zawsze ogromna przykrość. Jego niewielkie rozmiary i spokojny charakter pozwalają jednak zabierać maltańczyka ze sobą w niemal każdą podróż. Maltańczyki to psiaki bardzo żywiołowe, lubią ruch i długie spacery. Uwielbiają także pieszczoty i wszystkie aktywności, przy których mogą towarzyszyć swojemu opiekunowi. W stosunku do obcych osób maltańczyki bywają początkowo nieufne, jednak nie wykazują przy tym agresji. Wolą trzymać się na dystans i samodzielnie zdecydować, czy chcą zawrzeć bliższą znajomość z odwiedzającym dom gościem.
Maltańczyki są delikatne, mogą więc z powodzeniem stać się towarzyszem zabaw dla starszych, wrażliwych dzieci. Maltańczyki nie są jednak polecane dla młodszych dzieci ze względu na swą kruchą budowę. Każdy kontakt psa z dzieckiem powinien być nadzorowany przez osobę dorosłą. Psy rasy maltańczyk z reguły dobrze dogadują się z pobratymcami, innymi zwierzętami domowymi, w tym z kotami. Nie wykazują agresji do obcych psów mijanych na spacerach, ale potrafią być natarczywe.
Umiejętności
Maltańczyk chętnie i szybko się uczy nowych komend i sztuczek. Jest szybki i zwinny, nadaje się więc do takich sportów, jak agility czy taniec z psem. Nie należy jednak oczekiwać od niego ślepego posłuszeństwa ani wykonywania poleceń z precyzją typową dla owczarka.
Szkolenie i wychowanie
Maltańczyk to pies bystry i uważny, wychowanie go nie powinno więc nastręczać trudności nawet początkującemu psiarzowi. Idealnie sprawdzi się w charakterze pierwszego psa. Opiekun maltańczyka powinien pamiętać, że jest to zwierzak wrażliwy. Stosowanie wobec niego kar i krzyku może sprawić, że maltańczyk zacznie bać się swojego opiekuna i stanie się wycofany. Kary fizyczne są absolutnie zakazane – nie tylko robią maltańczykowi krzywdę psychiczną, ale także mogą być przyczyną urazów i złamań!
Psiaki tej rasy bywają też wyjątkowo sprytne i, jak przystało na bacznych obserwatorów, doskonale wyczuwają słabości swojego człowieka. Niekonsekwentnie prowadzone maltańczyki szybko owiną sobie opiekuna wokół pazurka i mogą stać się prawdziwymi łobuzami nie do opanowania. Przedstawiciele rasy maltańczyk bywają nieśmiali wobec obcych osób i nieznanych psów. Od małego więc należy zapoznawać szczenięta z różnymi sytuacjami. Najlepszym sposobem na socjalizację psiaka będzie wybranie się z nim do psiego przedszkola.
Dla kogo ta rasa?
Maltańczyk nadaje się dla większości osób. Psy tej rasy zazwyczaj świetnie się dogadują z dziećmi, jednak nie poleca się ich na towarzyszy maluchów ze względu na wyjątkowo delikatne ciało. Maltańczyk doskonale odnajdzie się zarówno w domu starszej osoby, jak i u samotnego kawalera mieszkającego w jednopokojowym mieszkaniu. Nie będzie jednak czuł się dobrze zostawiany na cały dzień w pustym domu. Maltańczyk nada się za to idealnie na towarzysza osoby, która może zabierać ze sobą psiaka do pracy.
Wady i zalety rasy maltańczyk
Maltańczyk – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!
Wady
- delikatny, trzeba uważać przy kontaktach z większymi psami i dziećmi
- wymaga czasochłonnej pielęgnacji
- może cierpieć na lęk separacyjny
Zalety
- łagodny wobec ludzi i zwierząt
- łatwy w wychowaniu
- ekonomiczny w żywieniu
- zdrowy i długowieczny
- stosunkowo cichy
Zdrowie rasy maltańczyk
Maltańczyk jest zdrowy i długowieczny - przedstawiciele tej rasy mogą żyć nawet 20 lat. Nie znaczy to jednak, że maltańczyki nigdy nie chorują! Drobne ciałko okryte delikatną sierścią jest podatne na wychłodzenie, dlatego zimą należy uważać, by nie narazić psiaka na przeziębienie.
W rasie tej występuje również zwiększona skłonność do takich chorób, jak:
- wypadanie rzepek kolanowych,
- zapadanie tchawicy,
- przetrwałe zęby mleczne,
- niedoczynność tarczycy,
- nadwaga i otyłość,
- alergie pokarmowe i skórne.
Maltańczyki mają także skłonność do szybkiego odkładania się kamienia nazębnego. U niektórych piesków pojawiają się brązowe zacieki wokół oczu. Przyczyną tego jest zwykle niedrożność kanalików łzowych, zapalenie spojówek lub infekcja. Podrażnienie oczu mogą powodować także zbyt długie włosy w ich okolicy.
Żywienie psa rasy maltańczyk
Maltańczyk może być żywiony zarówno wysokiej jakości karmą komercyjną (suchą lub mokrą) z dużą zawartością mięsa, jak i posiłkami przygotowywanymi w domu. Niewielkie rozmiary tego psiaka nie uniemożliwiają karmienia go według zasad diety BARF. Drobne zęby maltańczyka bez większego trudu poradzą sobie z kurzą szyją czy skrzydełkiem. Jeśli maltańczyk karmiony jest gotowanym jedzeniem, należy pamiętać o suplementacji wapnia. Warto także wspomóc jakość sierści takimi dodatkami, jak olej z łososia czy suszone drożdże.
Ważne, by ilość podawanego jedzenia dostosować do małych rozmiarów psiaka. U tak drobnych czworonogów jak maltańczyk każdy dodatkowy kilogram to ogromny kłopot i nadmiarowe obciążenie dla delikatnych stawów. Maltańczyk z reguły nie jest wybredny, jednak wśród psów tej rasy można natrafić na osobniki, które będą marudzić przy misce.
Pielęgnacja rasy maltańczyk
Maltańczyk o długiej, prostej sierści wymaga regularnej pielęgnacji, co może odstraszać potencjalnych chętnych na psiaka tej rasy. Włos maltańczyka należy czesać codziennie, by nie tworzyły się kołtuny. Należy robić to szczotką z naturalnego włosia, z użyciem odżywki przeznaczonej do rozczesywania długiej sierści u psów.
Częstotliwość kąpieli zależy od upodobania opiekuna. Maltańczyki, które są typowo domowymi kanapowcami mogą być kąpane wyłącznie w sytuacji większego zabrudzenia – po wizycie w kałuży czy tarzaniu się w aromatycznym znalezisku na spacerze. Po kąpieli zawsze należy wysuszyć maltańczyka za pomocą suszarki ustawionej na minimalne grzanie.
Jeśli maltańczyk ma brać udział w wystawach psów, powinien być kąpany mniej więcej co tydzień. Należy do tego używać szamponów i odżywek przeznaczonych do białego futra. Wystawowym maltańczykom bardzo często zawija się papiloty - pozwala to utrzymać ich długą szatę w dobrej kondycji, a także sprawić, że pięknie prezentuje się ona podczas ruchu na ringu. Podczas delikatnego podcinania włosa, pamiętamy też o wycięciu sierści między opuszkami palców. Tydzień przed wystawą należy również obciąć psu pazury.
Dzień przed wyjściem na ring należy wykąpać psa, dokładnie osuszyć szatę (odcisnąć nadmiar wody i suszyć suszarką ustawioną na średnią temperaturę) i wymodelować ją za pomocą odpowiednio dobranej szczotki. Część groomerów zaleca w noc przed wystawą zawinąć psu luźno papiloty. Przed wyjściem na ring warto zastosować środek przeciwdziałający elektryzowaniu się włosa. Upinamy dwa kucyki i wpinamy specjalne kokardki.
Psiaki, których nie zamierzamy wystawiać, możemy zaprowadzić do profesjonalnego groomera i ostrzyc „na sportowo”. Krótka fryzura u maltańczyka nie wymaga tak intensywnej pielęgnacji, jednak mimo to należy pupila przynajmniej raz dziennie dobrze wyszczotkować.
Uwagi wymagają także uszy, z wnętrza których należy wyskubywać włos. Maltańczyki mają też skłonność do odkładania się kamienia nazębnego, wymagają więc regularnego mycia zębów. Warto także co tydzień sprawdzać, czy pazury psa nie są zbyt długie – tyczy się to szczególnie tych maltańczyków, które nie chodzą na długie spacery. Psy tej rasy mają także skłonność do tworzenia się brudnych zacieków w okolicach oczu i przebarwień na pysku. Wymagają one częstego przemywania specjalnymi płynami. Bardzo ważne jest, aby maltańczyka jak najwcześniej przyzwyczajać do wszystkich zabiegów pielęgnacyjnych.
Akcesoria
Do akcesoriów potrzebnych dla maltańczyka należą dopasowane, wygodne szelki. Psy tej rasy są niezwykle delikatne – nie powinny być więc wyprowadzane na spacery w obroży, a smycz powinna być lekka i zaopatrzona w niewielkie karabińczyki. W przypadku, kiedy pozwolimy maltańczykowi siedzieć na kanapie czy spać na łóżku, warto zainwestować w schodki, które umożliwią czworonogowi łatwe wchodzenie i schodzenie. Zmniejszy to ryzyko urazów związanych z zeskakiwaniem z dużych wysokości. Należy pamiętać, aby zabawki dla maltańczyka były odpowiedniej wielkości. Do gustu na pewno przypadną mu gumowe czy naturalne gryzaki, bawełniane sznury czy zabawki interaktywne.
Maltańczyk to niewielki piesek – bez przeszkód można go zabierać ze sobą niemal wszędzie. Dla czworonożnych podróżników przyda się transporter, miękka torba do przewozu psów lub specjalny plecak. Do pielęgnacji futra maltańczyka przydadzą się szeroka szczotka z naturalnego włosia i szampon do białej sierści.
Historia rasy maltańczyk
Maltańczyk to jedna z najstarszych ras psów do towarzystwa i najstarszych w ogóle znanych ras. Jego udokumentowana historia sięga prawie trzech tysięcy lat. Pochodzi on zapewne od małych czworonogów hodowanych pierwotnie do polowań na gryzonie, lecz dawno temu zmienił profesję, stając się wyłącznie pieskiem do towarzystwa.
Rasa maltańczyk może mieć korzenie azjatyckie, choć jej nazwa sugeruje związki z wyspą Maltą, która stanowiła ważny węzeł handlowy. Przybywający z Azji kupcy mogli w ramach handlu wymiennego pozostawiać tu także małe, białe pieski. Bez wątpienia ogromny udział w ukształtowaniu rasy miały kraje basenu Morza Śródziemnego. W 1520 roku rasa ta zawitała na dwór angielski i od razu zyskała tłumy wielbicieli wśród wyższych warstw społecznych. Angielskie maltańczyki eksportowano do USA, Kanady, Niemiec i Francji. W Europie hodowla tych psów rozwinęła się na dużą skalę w XIX stuleciu. W XX wieku ukształtowały się dwa kierunki hodowli maltańczyków (niemieckie i angielskie), które różniły się nieco wzorcami.
Maltańczyk w Polsce
Pierwsza wzmianka o rasie maltańczyk na terenach polskich pochodzi już z roku 1320. W 1791 roku przywieziony z Wiednia maltańczyk Kasperek został przekazany starościnie małogoskiej Annie Szaniawskiej. Pierwszy raz na wystawie w Polsce maltańczyk Sułtan został zaprezentowany w 1900 roku. Niestety nie uchowały się żadne informacje o polskich hodowlach maltańczyków z okresu międzywojennego, choć podejrzewa się, że rasa ta była wówczas popularna.
Po zakończeniu II wojny światowej rasa maltańczyk została zrekonstruowana, a pierwszym zarejestrowanym maltańczykiem została suczka Psina. Kolejnymi zarejestrowanymi maltańczykami były dwie suczki – potomstwo Psiny i Tobiasza. W latach 50. najpopularniejszą hodowlą maltańczyków była hodowla Mai Orłowskiej – „Biała Chryzantema” założona w 1953 roku. Była to najprawdopodobniej największa i najsławniejsza – nawet poza granicami Polski – hodowla w kraju. Wywodzi się z niej wiele championów i interchampionów.
Wzorzec rasy maltańczyk
Owczarek niemiecki – grupa IX FCI, sekcja 1, nr wzorca 65
- Kraj pochodzenia: obszar basenu Morza Śródziemnego, patronat – Włochy
- Charakter: pełen energii, ruchliwy, wesoły, przyjazny wobec ludzi i zwierząt, inteligentny, wrażliwy; wymaga bliskiego kontaktu z człowiekiem
- Wielkość: psy 21-25 cm, suki 20-23 cm
- Waga: 2-4 kg
- Szata: długa (u dorosłego psa ma ok. 22 cm), lśniąca, obfita i prosta, jedynie na łapach dopuszczalny jest włos kędzierzawy
- Maść: czysto biała, dopuszcza się odcień kości słoniowej
- Długość życia: 15-20 lat
- Odporność na warunki atmosferyczne: niska
- Koszty utrzymania: od 250 zł miesięcznie
- Cena psa z rodowodem: 2000-4000 zł
Ile kosztuje szczeniak maltańczyka?
Cena maltańczyka z rodowodem może się różnić nawet o 2 tysiące. Zależy to od wielu czynników, w tym od tytułów rodziców danego miotu czy doświadczenia hodowcy. Na cenę również wpływ ma to, czy decydujemy się na psa wystawowego, czy na tzw. psa na kolanka. Szczenięta maltańczyków, które pochodzą z hodowli ZKwP i FCI można kupić od 2000 do 4000 zł. Pamiętaj - nigdy nie kupuj psa z pseudohodowli.
Czy maltańczyk jest szczekliwy?
Psiaki rasy maltańczyk są stosunkowo ciche. Nie mają w zwyczaju wyć ani przesadnie szczekać. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy zostają same w domu. Nienauczone zostawania samemu mogą godzinami piszczeć i szczekać pod drzwiami, oczekując na powrót swojego opiekuna.
Jak maltańczyk znosi samotność?
Maltańczyk bardzo przywiązuje się do swojego opiekuna, dlatego źle znosi samotność - pozostawiony sam w domu, może niszczyć przedmioty. Często cierpi na lęk separacyjny.
Czy maltańczyki to mądre psy?
Maltańczyk jest bardzo inteligentnym psem, który chętnie się uczy. Należy jednak pamiętać, że maltańczyk jest też wyjątkowo sprytny - lubi zachowywać pozory, więc nauczy się kilku sztuczek, które będzie wykonywał za nagrody. Co więcej, że przed przystąpieniem do ćwiczeń sprawdzi jakość nagród, żeby stwierdzić, czy mu się to opłaci.
Dlaczego maltańczyk ma zacieki pod oczami?
Przyczyną mogą być niedrożność kanalików łzowych, zapalenie spojówek lub infekcja. Oczy możemy przemywać gazą nasączoną w naparze z rumianku, przegotowanej wodzie lub roztworze soli fizjologicznej.