CHART WĘGIERSKI

Charakter rasy chart węgierski

Chart węgierski wykazuje silniejszy instynkt stróżowania niż wielu innych pobratymców z grupy chartów (to łączy go z chartem polskim). To łagodny, czuły i oddany towarzysz rodziny.  Z reguły nie ma problemu w kontaktach z dziećmi i zwierzętami mieszkającymi w tym samym domu, jeśli został do ich obecności przyzwyczajony za młodu.

Wobec obcych zachowuje naturalny dystans, ale nie powinien być lękliwy. Jak w wypadku wszystkich psów mających predyspozycje do nieufności, nie wolno zaniedbać socjalizacji szczenięcia.

Pies tej rasy łatwo przystosowuje się do różnych warunków i nawet w mieszkaniu może się czuć dobrze, jeśli ma zapewnioną solidną porcję ruchu. W domu dużo śpi i ceni sobie miękkie legowisko. Na podłodze kładzie się tylko podczas upałów. Nie jest jednak kanapowcem z charakteru i niewybiegany może stać się niszczycielem.

Umiejętności

W porównaniu np. z borzojem ma większy temperament. Długie spacery na smyczy, bieganie luzem (po bezpiecznym terenie) lub przy rowerze oraz wyścigi torowe i coursingi – to wszystko wpływa na dobre samopoczucie i kondycję agara.

Szkolenie i wychowanie

Chart węgierski jest inteligentny i szybko się uczy. Nie znaczy to jednak, że będzie ślepo posłuszny, bo miewa własne zdanie. Nie można też zapominać, że ma doskonale rozwinięty wzrok i instynkt pogoni. Jeśli zobaczy szybko poruszający się obiekt, zaczyna zachowywać się jak na  polowaniu i mało co jest w stanie go powstrzymać.

Dla kogo ta rasa

Najlepszym właścicielem psa tej rasy będzie aktywna osoba rozumiejąca psychikę chartów.

Wady i zalety rasy chart węgierski

Wady

• ma silny instynkt łowiecki
• wymaga starannej socjalizacji

Zalety

• wybiegany w domu jest spokojny
• przywiązany do rodziny
• dobry stróż
• inteligentny
• łatwy w pielęgnacji
• zdrowy i odporny

Zdrowie rasy chart węgierski

Jeśli chodzi o zdrowie, chart węgierski jest bardzo odporny. Troskliwi hodowcy badają swoje psy pod kątem chorób oczu i serca. Sporadycznie zdarza się padaczka.

Żywienie

Chart węgierski nie jest szczególnie wymagający pod względem żywienia, ale należy pamiętać, że pies aktywnie startujący w wyścigach powinien otrzymywać bardziej energetyczny pokarm.

Pielęgnacja

Pielęgnacja tego krótkowłosego psa nie nastręcza trudności – wystarczy wyczesać go w okresie linienia.

Historia rasy chart węgierski

Polak, Węgier, dwa bratanki…– to stare przysłowie odnosi się także do łączącej nasze narody wielowiekowej tradycji polowania z chartami. Chart węgierski (magyar agár) zapewne najbardziej spośród innych psów X grupy FCI przypomina charta polskiego, choć jest od niego mniejszy i ma drobniejszą budowę. Podobnie jak nasz chart ma nieco grubszą i dłuższą szatę niż np. inny pobratymiec – greyhound, co szczególnie widać zimą, kiedy przybywa podszerstka.

W efekcie jest bardziej odporny na niskie temperatury. Te podobieństwa to nie przypadek – obie rasy przystosowane są do polowania w warunkach naturalnych, podczas gdy greyhound hodowany był do wyścigów torowych lub na wystawy.

W rezultacie na krótkich dystansach charty węgierskie nie mają takiej szybkości jak angielskie, ale za to są dużo bardziej wytrzymałe podczas pogoni w terenie.

Chart węgierski to rasa o bardzo długiej historii. Przypuszcza się, że podobne psy przybyły na tereny współczesnych Węgier i Rumunii w X wieku n.e. ze starożytnym plemieniem Madziarów – przodków dzisiejszych Węgrów. Przywędrowali oni tam z okolic Uralu. Brak jednak dowodów na to, że już w Azji towarzyszyły im charty, choć można tak wnioskować, znając pochodzenie tej grupy psów. Magyar agár jest bez wątpienia potomkiem chartów orientalnych, podobnie jak chart polski.

Najwcześniejsze dowody archeologiczne na istnienie podobnych psów znaleziono w okolicy Karpat, wzdłuż północnej i wschodniej granicy Węgier.  Pierwsze wzmianki o agarze pochodzą z przełomu X i XI w. Psy wieśniaków były mniejsze niż czworonogi szlachty i używano ich głównie do łapania zajęcy. Natomiast szlachta polowała ze swoimi chartami na lisy, zwierzynę płową (sarny i jelenie) oraz wilki. Psy potrafiły pokonać dziennie 30-50 km.

Podczas okupacji tureckiej, która rozpoczęła się po klęsce pod Mohaczem w 1526 r., polowanie z chartami stało się przywilejem, a jego złoty wiek przypada na lata 1700-1900 r. ze względu na panującą wtedy obfitość zwierzyny.

Budowa chartów węgierskich nie zmieniała się od średniowiecza aż do przełomu XIX i XX w., kiedy to zapanowała moda na angielszczyznę i – na nieszczęście dla rasy – zaczęto je krzyżować z greyhoundami. Przyczyniło się to do spadku liczby agarów czystej krwi. Zdziesiątkowały je również wojny. Sądzono nawet, że podczas II wojny światowej rasa wyginęła, udało się jednak odnaleźć trochę psów w oryginalnym typie. Współcześni hodowcy dążą do przywrócenia rasie wyglądu i innych cech dawnego agara. Praca nad tym wciąż trwa, choć FCI uznało rasę w 1966 r.

Obecnie rasa jest najlepiej znana w swojej ojczyźnie i Rumunii, ale powoli zyskuje coraz większą popularność w całej Europie. Dotarła też już nawet do Stanów Zjednoczonych i Kanady. W Polsce pojawiła się kilka lat temu, w tej chwili mieszka u nas zaledwie kilku jej przedstawicieli.

Wzorzec rasy chart węgierski

Chart węgierski – grupa X FCI, sekcja 3, nr wzorca 240

Ciekawostki o rasie chart węgierski

Polowanie z chartami było do niedawna na Węgrzech zabronione (w Polsce nadal jest). Obecnie to możliwe, jeśli pies i właściciel zdadzą trudny egzamin w związku łowieckim.