BEDLINGTON TERRIER

Charakter rasy bedlington terrier

Oddany całej rodzinie bedlington terrier szczególnie mocno przywiązuje się do wybranej osoby. Lubi dzieci. Ten łagodny na co dzień pies może zareagować gwałtownie na widok uciekającej zdobyczy albo na prowokację ze strony innego psa – wtedy w owieczce budzi się wilk. Jednak dobrze wychowany bedlington zwykle nie prowokuje bójek.

Powinno się go socjalizować z innymi psami już od młodego wieku. Mimo silnego instynktu łowieckiego bez problemów dogaduje się z domowymi kotami. Dobrze układają się także jego stosunki ze znajomymi psami, z którymi ustalił już sobie hierarchię.

Umiejętności

Bedlington terrier jest obecnie psem do towarzystwa. Sprawdza się także w roli stróża. Nie jest hałaśliwy, ale ostrzeże o nadejściu obcych. Szybki i zwinny, w domu zachowuje się jednak spokojnie – jeśli tylko ma możliwość wybiegania się na spacerze.

Szkolenie i wychowanie

To pies inteligentny, ale niezależny. Siłą niewiele się z nim wskóra, dlatego uchodzi za upartego. O wiele więcej można zdziałać łagodnością i nagradzaniem pożądanych zachowań.

Dla kogo ta rasa

Można go polecić większości osób, które nie oczekują od psa bezwzględnego posłuszeństwa, lecz są na tyle konsekwentne i cierpliwe, aby wychować tego uparciucha.

Wady i zalety rasy bedlington terrier

Wady

• uparty i dosyć niezależny
• ma silny instynkt łowiecki
• potrzebuje sporo ruchu
• bywa zadziorny wobec obcych psów
• szata wymaga regularnej pielęgnacji

Zalety

• miły pies do towarzystwa
• akceptuje zwierzęta domowe, z którymi się wychował
• dobry stróż
• nie jest szczekliwy
• nie linieje

Zdrowie rasy bedlington terrier

Bedlingtony są zdrowe i odporne. Dobrze znoszą zarówno upały, jak i mrozy. Są długowieczne i zachowują dobrą kondycję nawet w podeszłym wieku. Z problemów dziedzicznych zdarza się u nich choroba wątroby spowodowana nietolerancją zbyt dużych ilości miedzi w pokarmie, co prowadzi do marskości wątroby i atakuje system nerwowy.

Ponadto zdarzają się dziedziczne wady anatomiczne, np. deformacja mostka, wklęsłość i wypukłość żeber, wyczuwalne i widoczne złamanie ogona, wąsko do wewnątrz ustawione kły żuchwy.

Żywienie

Bedlington terrier nie ma szczególnych wymagań żywieniowych – można go karmić zarówno gotowymi karmami, jak i pokarmem przygotowywanym samodzielnie.

Pielęgnacja

Najwięcej zachodu wymaga pielęgnacja szaty. Aby pies zachował typowy dla rasy wygląd, wymaga fachowego strzyżenia raz na dwa miesiące (również zimą), a co kilka dni – szczotkowania. Oczywiście, jeśli nie chcemy psa wystawiać, możemy go strzyc na krótko.

Historia rasy bedlington terrier

Bedlington terrier jest jedną z wielu starych ras terierów z Wysp Brytyjskich. Jego pochodzenie jest dobrze udokumentowane. Wiadomo, że teriery istniały już w XV wieku. Ich wygląd był zróżnicowany – w każdym regionie, a nawet mieście czy majątku hodowano własny typ psa. Większość terierów miała jednak szorstką szatę.

Opis psa, który mógł być przodkiem współczesnych bedlingtonów, znajdujemy w książce „Psy domowe i psy myśliwskie” Johna Meyericka z 1861 roku. Do dziś nie wiadomo, skąd wzięła się charakterystyczna, nietypowa dla terierów, miękka i wełnista szata tych psów. Być może jest ona efektem krzyżówki z jakimś kudłatym owczarkiem.

Za tą hipotezą może przemawiać fakt, iż niestrzeżony bedlington przypomina małego owczarka staroangielskiego. Psy tego typu były popularne wśród Cyganów i kłusowników, szczególnie w okolicach granicy angielsko-szkockiej – ale nawet szlachetnie urodzeni cenili je ze względu na instynkt łowiecki i chętnie wynajmowali do polowania na drobną zwierzynę.

Bedlington terriery mają wspólnych przodków z dandie dinmont terrierami, być może także z kerry blue i soft-coated wheaten terrierami. Początkowo nazywano je rothbury terrierami (od nazwy miasta w północnej Anglii).

Miłośnikami rasy była nie tylko szlachta, ale także górnicy, między innymi z miasteczka Bedlington. Psy tępiły szczury w kopalniach i startowały w wyścigach organizowanych przez górników. Prawdopodobnie wtedy, by dodać im szybkości, skrzyżowano je z whippetami, czemu bedlingtony zawdzięczają charakterystyczną, podobną do charciej budowę.

Do Polski psy tej rasy trafiły już w okresie międzywojennym. Nigdy jednak nie stały się popularne. Nieco więcej było ich w latach 70. i 80. XX wieku, obecnie rasa należy u nas do rzadkich.

Wzorzec rasy bedlington terrier

Bedlington terrier – grupa III FCI, sekcja 1, nr wzorca 9

• Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
• Charakter: żywiołowy, odważny, inteligentny, obdarzony instynktem łowieckim, łagodny w stosunku do ludzi
• Wielkość: ok. 41 cm (przeciętnie 38-43 cm)
• Waga: 8-10,5 kg
• Szata: gęsta i puszysta, odstająca od skóry, lecz miękka, ma tendencje do skręcania się, szczególnie na głowie
• Maść: niebieska, wątrobiana lub piaskowa, mogą występować podpalania; szczenięta rodzą się czarne, niebieskie, wątrobiane lub piaskowe; potem szata rozjaśnia się, natomiast pigment pozostaje tylko w skórze
• Długość życia: 12-16 lat
• Podatność na szkolenie: średnia
• Aktywność: bardzo lubi ruch, ale bez problemów przystosowuje się do życia w mieszkaniu, jeśli będzie miał możliwość wybiegania się
• Koszty utrzymania: od 200 zł miesięcznie + koszt fryzjera co dwa miesiące
• Odporność/podatność na choroby: bardzo odporny
• Możliwość nabycia szczeniaka: mioty rodzą się sporadycznie, najlepiej wcześniej zamówić szczenię
• Cena psa z rodowodem: 4000-7000 zł

Ciekawostki o rasie bedlington terrier

Bedlington terriery wystąpiły w popularnej przedwojennej polskiej komedii z 1937 roku „Pani minister tańczy”.