Boisz się, że starszy pies będzie miał problemy ze stawami? Młode psy też mają takie schorzenia!

Jeśli zauważymy u naszego psa jakiekolwiek trudności w poruszaniu się, nie lekceważmy ich. Może się wprawdzie okazać, że przyczyną utykania jest zwykły… oset – wtedy z problemem poradzimy sobie sami. Jeśli jednak mamy mniej szczęścia, to być może nasz pies cierpi na osteochondrozę lub enostozę. Jak przebiega osteochondroza u psa i enostoza?

Osteochondroza u psa

Osteochondroza u psa jest schorzeniem chrząstek stawowych. Najczęściej dotyka stawu łokciowego, nieco rzadziej ramieniowego. Według różnych teorii jej przyczyną jest albo wada dziedziczna, albo błędy żywieniowe, polegające na podawaniu zwierzęciu karm wysokoenergetycznych i przedawkowaniu witamin, oraz makro- i mikroelementów. Choroba może wystąpić również w sytuacji, kiedy pies ma nadwagę i nadmiernie się rusza, obciążając stawy.

Osteochondroza u psa objawia się głównie narastającymi trudnościami z poruszaniem się. Początkowo objawy są mało widoczne, gdyż zwierzę jedynie odciąża kończynę i nie opiera się na niej tak jak na pozostałych. Później jednak kulawizna nasila się i staje się szczególnie widoczna po intensywnym bieganiu. Objawy te jednak samoistnie mijają i właściciel podejrzewa zwykle, że pies miał tzw. „zakwasy”. Sytuacja powtarza się przez miesiąc, dwa – aż do chwili, gdy pies całkowicie przestaje chodzić na dotkniętej schorzeniem łapie.

Charakterystyczne, że choroba ta atakuje młode zwierzęta, najczęściej psy pomiędzy piątym a czternastym miesiącem życia i dotyczy zwykle dużych, szybkorosnących ras. Lekarz stawiający diagnozę musi odróżnić tę przypadłość od młodzieńczego aseptycznego zapalenia kości (enostozy), dysplazji stawu łokciowego i gnilca. W przypadku enostozy zwierzę odczuwa silny ból podczas badania trzonów kości długich, w przypadku gnilca – nadgarstka, a w przypadku osteochondrozy – stawu ramiennego czy łokciowego.

Rozstrzygające jest zwykle badanie rentgenologiczne, ujawniające tzw. „mysz stawową”, czyli oderwany fragment chrząstki stawowej, luźno tkwiący w świetle stawu, lub objawy zwyrodnienia tejże chrząstki. Czasem badanie RTG nie wychwyci zmian i niezbędne jest wykonanie artroskopii lub nawet chirurgiczno-diagnostycznego otwarcia stawu.

Zmiany niewielkie i wcześnie wykryte

W przypadkach, gdy zmiany w obrębie stawu są małe i rozpoznane wcześnie, a pies jest bardzo młody (6-7 miesięcy), można zastosować leczenie zachowawcze i wspomagające. Polega ono na stosowaniu nutraceutyków, kilkumiesięcznym ograniczeniu i dawkowaniu ruchu, ścisłym kontrolowaniu wagi psa, przestrzeganiu specjalnej diety i podawaniu niesterydowych leków przeciwzapalnych oraz przeciwbólowych.

W bardziej zaawansowanych przypadkach niezbędna jest interwencja chirurgiczna, polegająca na usunięciu „myszy stawowej” i uszkodzonych części chrząstki. Rekonwalescencja po zabiegu trwa około miesiąca. W tym czasie należy przestrzegać tych samych zasad, co przy leczeniu zachowawczym.

Męska przypadłość

Inną chorobą spotykaną często u młodych psów ras dużych i szybkorosnących jest enostoza, czyli eozynofilowe zapalenie kości. Ponieważ występuje najczęściej między 4 a 12 miesiącem życia, określana bywa niekiedy jako młodzieńcze zapalenie kości i szpiku kostnego. Znacznie częściej cierpią na nią samce niż suki. Przyczyna choroby nie jest jasna, przypuszcza się, że powodują ją zaburzenia metaboliczne, hormonalne, a także czynniki infekcyjne i alergiczne.

Objawy choroby pojawiają się nagle. Zwierzę praktycznie z dnia na dzień przestaje chodzić. Poruszanie sprawia mu ogromny ból i przy jakichkolwiek próbach przemieszczania się wykazuje daleko posuniętą kulawiznę. Właściciele często podejrzewają uraz mechaniczny zwłaszcza, że silna kulawizna dotyczy często tylko jednej kończyny.

Kulawiźnie towarzyszą inne objawy choroby – pies traci apetyt, jest apatyczny, pojawia się stan podgorączkowy, niekiedy niezbyt wysoka temperatura. Chore zwierzę odczuwa ból przy badaniu jego kości długich. Kulawizna i związany z nią silny ból ustępuje samoistnie, choć bardzo powoli. Pies pozornie sprawia wrażenie zdrowego, jednak po jakimś czasie objawy powracają, choć dotyczyć mogą zupełnie innej kończyny.

Dużo spokoju, mało wysiłku

Enostozę może potwierdzić bądź wykluczyć jedynie badanie rentgenowskie. W przypadkach wątpliwych należy wykonać ponowne zdjęcie rentgenowskie po upływie około trzech tygodni. Choroba może mieć liczne nawroty (nawet co 2-3 tygodnie), dlatego też istotna jest współpraca lekarza weterynarii i właściciela. Po 3-4 dniach leczenia objawy choroby cofają się.

Leczenie schorzenia polega na podawaniu środków przeciwbólowych, przeciwzapalnych i wspomagających. Choremu zwierzęciu należy zapewnić maksymalny spokój, unikać forsownych spacerów i wysiłku. Na szczęście enostoza znika całkowicie w chwili zakończenia fizjologicznego wzrostu psa (w wieku około 1,5 roku) i nie pozostawia po sobie żadnego śladu.

Rasy podatne na choroby kości lub stawów

Jakie rasy mają skłonność do tych chorób?

osteochondroza:

• rottweilery
• owczarki
• bernardyny
• dogi
• goldeny
• labradory
• nowofundlandy

enostoza:

• rottweilery
• owczarki niemieckie
• owczarki kaukaskie
• mastiffy
• wilczarze

Autor: Artur Dobrzyński