Linienie u psów - kiedy psy linieją i ile to trwa?

Na jednym centymetrze kwadratowym skóry przeciętnego psa rośnie 1000 włosów. To aż 15 razy więcej niż u ludzi! Nic więc dziwnego, że w okresie linienia u psów większość opiekunów wprost tonie w kłakach swojego pupila. Kiedy psy linieją najbardziej? Ile trwa linienie u psa i czy istnieją domowe sposoby, które mogą ograniczyć wypadanie sierści?

Dlaczego psy linieją?

Psia sierść to nie tylko miła w dotyku ozdoba. Jej głównym zadaniem jest ochrona zwierzęcia przed zimnem, poparzeniem słonecznym i innymi niekorzystnymi czynnikami środowiska, a także zapobieganie urazom skóry. By okrywa włosowa pełniła skutecznie swoje funkcje, konieczna jest jej okresowa wymiana.

Niektóre rasy, takie jak labrador czy golden retriever, zrzucają więcej sierści niż inne. Winę za to ponosi dwuwarstwowa struktura ich sierści złożona zarówno z włosów okrywowych, jak i podszerstka. To właśnie wypadający podszerstek odpowiedzialny jest za linienie u psa.

Na stan sierści i skóry wpływa też gospodarka hormonalna - hormony płciowe, przysadki, tarczycy i nadnerczy. Zaburzenia z nimi związane mogą powodować między innymi nadmierne wypadanie sierści i łysienie symetryczne.

Kiedy psy linieją najbardziej?

Psy mieszkające na dworze linieją zazwyczaj wyraźnie dwa razy do roku, przy czym najsilniej wiosną, kiedy zrzucają zimowy podszerstek. W wypadku psów żyjących w ogrzewanych domach i mieszkaniach, a zatem nienarażonych na gwałtowne zmiany temperatury, proces linienia jest zaburzony i występuje w zasadzie przez cały rok z niewielkim nasileniem wiosną i jesienią.

Linienie może mieć także związek z cyklem płciowym. Suczki linieją intensywnie zazwyczaj 2-4 miesiące po cieczce albo po odchowaniu szczeniąt, kiedy to często całkowicie tracą podszerstek. Suki wysterylizowane nie linieją tak mocno, a wymiana włosa wygląda u nich podobnie jak u samców.

Ile trwa linienie u psów?

Okres linienia u psa trwa zazwyczaj od 4 do 6 tygodni. To, ile trwa, zależy od takich czynników jak: rasa, rodzaj sierści czy miejsce zamieszkania. Szczególnie gwałtownie linienie przebiega u ras pierwotnych (siberian husky, alaskan malamute). Do tego stopnia, że zwierzaki mogą być w tym czasie osłabione i osowiałe, a także bardziej podatne na choroby i mieć nieco podwyższoną temperaturę.

Domowe sposoby na linienie u psów

Wymiana sierści u psów jest konieczna i nie da się jej zapobiec w żaden sposób. Istnieje jednak kilka domowych sposobów pozwalających zmniejszyć ilość psiej sierści zalegającej w domu podczas okresu linienia.

Regularne czesanie

Najprostszym sposobem na utrzymanie domu w czystości jest regularne szczotkowanie sierści pupila. Na rynku jest dostępnych wiele narzędzi do wyczesywania martwego podszerstka u psów – od rękawic z wypustkami (dla delikatniejszych pupili) aż po profesjonalne zgrzebła i trymery. Ważne, by zakupiony sprzęt dostosowany był do długości i rodzaju futra, jakim obdarzony jest nasz pupil. Jednym z najpopularniejszych sprzętów do wyczesywania psów wciąż pozostają furminatory. Te gęste, metalowe grzebienie na wygodnej rączce potrafią usunąć ogromne ilości martwego podszerstka z czworonoga, równocześnie nie niszcząc reszty jego okrywy włosowej.

Oprócz wyboru odpowiedniego sprzętu ważna jest także regularność zabiegów. W okresie linienia warto szczotkować psiaka codziennie. Dzięki temu nie tylko zmniejszymy ilość sierści w naszym mieszkaniu, ale także sprawdzimy, czy na psie nie został po spacerze żaden kleszcz. Większa dbałość o futro pozwoli również zauważyć ewentualne otarcia czy podrażnienia skóry, które mogą być na przykład objawem alergii.

Kąpiel

Ciepłe, wiosenne dni to doskonała pora na porządną kąpiel. Dokładne umycie czworonoga nie tylko zmyje z niego kurz, ale także pozwoli na szybsze usunięcie martwych włosów z jego skóry. Do kąpieli psa należy używać specjalnych szamponów przeznaczonych dla czworonogów, gdyż ludzkie kosmetyki mogą wywołać silne podrażnienie skóry. Nałożony na mokrą sierść czworonoga szampon trzeba dokładnie wmasować w skórę, a następnie dobrze spłukać letnią wodą. Nie zaleca się suszenia psiej sierści ciepłym powiewem suszarki. Wysoka temperatura nie tylko może zniszczyć sierść zwierzaka, ale także może przesuszyć skórę i wystraszyć psiaka. W większości przypadków wystarczy osuszyć psa ręcznikiem i pozostawić do wyschnięcia. Mokre futro można przeczesać delikatną szczotką (na przykład pudlówką) lub grzebieniem. Furminatory i trymery powinny być używane wyłącznie na suchej sierści, by nie zniszczyć jej struktury.

Odpowiednie żywienie

Wzbogacenie pokarmu o niektóre składniki również może sprawić, że linienie u psów będzie mniej uciążliwe. Dodatek olejów rybnych do karmy naszego psiaka wzbogaci jego dietę o kwasy tłuszczowe omega-3. Mają one silny, pozytywny wpływ na jakość sierści u czworonogów. Zapobiegają także przesuszeniu skóry, które przyczynia się do nadmiernego zrzucania sierści przez psy. Innymi dodatkami, które mogą wspomóc psiaka podczas wymiany sierści, są drożdże browarnicze i żółtko jajka – zawarta w nich biotyna wzmacnia strukturę nowo wyrastających włosów.

Dodatki te powinny być podawane zgodnie z dawkowaniem określonym przez producentów. Pierwsze pozytywne efekty mogą być zauważalne już po 2 miesiącach od rozpoczęcia suplementacji. Jednak w przypadku psów, które intensywnie linieją, należy podawać je cały rok.

Wizyta u groomera

Częste odwiedzanie groomera z psem to świetny sposób na oszczędność czasu. Regularnie i profesjonalnie trymowany, wyczesywany lub strzyżony pies linieje o wiele mniej, niż czesany nawet codziennie w domu. Jeśli twój pupil ma dłuższą sierść, ale nie zamierzasz brać z nim udziału w wystawach, nic nie stoi na przeszkodzie, by poprosić groomera o bardziej „sportową” fryzurę. Ostrzyżony na krócej psiak nie będzie zostawiał na kanapie swoich długich kłaczków. Ze spaceru także będzie wracał o wiele czystszy, oszczędzając ci uciążliwego odkurzania dywanu.

Czy istnieją rasy psów, które nie linieją?

Do ras, które nie linieją zbyt intensywnie, zalicza się psy mające dłuższe włosy na pysku – i to zarówno szorstkowłose, jak i długowłose o włosie kosmatym, wełnistym lub jedwabistym. Zaliczyć można do nich między innymi:

• maltańczyki,
• yorkshire terriery,
• pudle,
• shih tzu,
• polskie owczarki nizinne,
• teriery tybetańskie,
• foksteriery,
• sznaucery,
• bichony.

Przedstawiciele ras, które nie linieją, tracą tylko ich niewielką część sierści, bo wymiana włosów przypomina u nich wymianę zachodzącą u ludzi, a nie u psów o typowej sierści. Psy tych ras często sprawdzają się jako psy dla alergików. Bo choć uczula tak naprawdę nie sierść, ale naskórek, to jednak psy, które nie linieją intensywnie, nie rozsiewają go w takim stopniu jak bardziej liniejące.

Mniej intensywne linienie można zaobserwować także u ras pozbawionych podszerstka - na przykład bokserów, amstaffów czy buldogów francuskich. Psy te gubią natomiast twarde włosy okrywowe, które przypominają ostre igiełki wbijające się w każdy możliwy materiał.

Nadmierne linienie u psa - kiedy się martwić?

Każda choroba psa odbija się na stanie i wyglądzie okrywy włosowej, dlatego może przyczynić się do nadmiernego linienia. Wzmożone wypadanie sierści u psa może być także stosowanie nieodpowiednich szamponów czy niedobory pokarmowe. Wśród przyczyn nadmiernego linienia u psa wymienić można:

• podawanie źle zbilansowanej diety,
• zaburzenia wchłaniania składników pokarmowych (towarzyszące między innymi chorobom trzustki, wątroby, nawracającym biegunkom czy zarobaczeniu),
• choroby endokrynologiczne (choroba Cushinga, niedoczynność tarczycy, cukrzyca),
• pasożyty skórne i alergiczne pchle zapalenie skóry,
• alergie pokarmowe i atopowe zapalenie skóry,
• choroby skóry (łojotok, infekcje bakteryjne i grzybicze),
• stosowanie niewłaściwej pielęgnacji,
• osłabienie odporności,
• stres (np. linienie podczas wystawy).

Jeśli u psa występuje nadmierne linienie prowadzące do wyłysień, pies uporczywie się drapie lub gubi znaczne ilości sierści poza typowym okresem linienia, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii specjalizującym się w chorobach dermatologicznych.

Współautorzy: Urszula Charytonik, Ewa Grabowska, Artur Dobrzyński