Czy dziecko może samo wychodzić na spacer z psem?

Samodzielne dziecko to marzenie każdego rodzica. Do podstawowych obowiązków, które mają małego człowieka nauczyć odpowiedzialności, należy często wyprowadzanie na spacer domowego pupila. Również dzieci, które próbują namówić rodziców na kupno czworonoga deklarują, że będą samodzielnie wyprowadzać ukochanego zwierzaka. Jednak czy pozwalanie dziecku na spacer z psem bez nadzoru dorosłych jest dobrym i bezpiecznym pomysłem? Co może się stać, kiedy dziecko z psem na spacerze nie będzie pilnowane przez rodziców?

Spacer z psem to nie taka prosta sprawa!

Każdy odpowiedzialny psiarz wie, że spacer nie służy tylko załatwieniu psich potrzeb. Wyjście na dwór to dla czworonoga okazja do węszenia i eksplorowania otoczenia. Dzieci jednak szybko się nudzą. Nie uśmiecha im się spędzanie z psem kilku minut przy każdym krzaczku, więc często popędzają spragnionego zapachów zwierzaka i odciągają go na smyczy od interesujących miejsc. Brak zaspokojenia podstawowych potrzeb psa (w tym szczególnie potrzeby eksploracji) będzie powodować u zwierzaka frustrację. W efekcie psiak może stać się poirytowany i będzie próbował wyładować się w inny sposób – na przykład niszcząc w domu lub wyrywając się do mijanych psów. Odciągany siłą od zapachów pies nabierze także nawyku ciągnięcia na smyczy za każdym razem, kiedy będzie chciał do czegoś podejść. W końcu bez walki nie ma węszenia!

Dziecko na spacerze z psem nie tylko spaceruje

Spacer z psem to dla wielu dzieci nudny obowiązek. Chętnie zamienią bezsensowne, powolne chodzenie za psem na jakąś ciekawszą rozrywkę. Nieraz widać, jak trzymające psa na smyczy dziecko przez cały spacer patrzy w telefon. Niedopilnowany czworonóg może zjeść coś niezdrowego z trawnika lub na wyciągniętej flexi zejść z chodnika na ulicę i skończyć pod kołami. Znudzone dziecko może także w upalny dzień zabrać swojego psa na przejażdżkę rowerową z kolegami, nie mówiąc rodzicom o takim pomyśle. Przegrzany psiak, szczególnie młody lub krótkopyski, taką wycieczkę może przypłacić życiem!

Dziecko nie zawsze rozumie psią mowę ciała

Nie każda dorosła osoba umie rozpoznać, kiedy psiak się boi, a kiedy jest radosny. Badania wskazują, że większość dzieci nie tylko sądzi, że machający ogonem pies zawsze jest radosny. Młodsze dzieciaki mogą także postrzegać wyszczerzone groźnie zęby psa za uśmiech! Brak zrozumienia podstawowych sygnałów wysyłanych przez zwierzaki powoduje, że większość dzieci nie ma najmniejszych oporów, by pozwalać swojemu pupilowi na podchodzenie do innych, zupełnie obcych psiaków. Przypadkowe spotkania z nieznajomymi psami mogą skończyć się tragicznie, szczególnie jeśli czworonogi zaplączą się w smycze. Na widok gryzących się psów spanikowane dziecko najprawdopodobniej nie będzie umiało odpowiednio zareagować. W takich sytuacjach za pogryzienie odpowiadać będą rodzice beztroskiego dziecka!

Ryzyko ze strony innych psów

Spuszczony ze smyczy, podbiegający pędem rottweiler nawet w dorosłym człowieku może wywołać panikę. Pozbawione opieki rodziców dziecko z psem na spacerze tym bardziej nie zachowa zimnej krwi! Nie dość, że nie będzie umiało obronić trzymanego na smyczy czworonoga, to jeszcze samo może zostać poważnie pogryzione. Brak siły wystarczającej do utrzymania panikującego pupila może sprawić, że przestraszony zwierzak wyrwie smycz z ręki dziecka. Uciekający w amoku psiak może nie trafić później do domu albo nawet skończyć pod kołami samochodu.