Savoir-vivre psiarza, czyli dobre maniery na spacerze

Czy na pewno wiesz, jak się zachować?

Savoir-vivre…

…to nic innego jak ogłada, dobre maniery, bon-ton, konwenans towarzyski, znajomość obowiązujących zwyczajów, form towarzyskich i reguł grzeczności obowiązujących w danej grupie. [za Wikipedia]

Każdy z nas wie, jak należy się zachować w danej sytuacji społecznej, jakimś miejscu (np. w urzędzie) i w obecności różnych osób. Jak to wygląda w środowisku psiarzy? Wydawać by się mogło, że nie powinno być wśród nich większych zgrzytów, bo przecież miłośnicy zwierząt posiadają większą empatię. Niestety, życie psiarza nie wygląda tak kolorowo, jakby się mogło wydawać…

Często spacery zamieniają się w małe wojenki, a psie łączki, parki czy wybiegi w ring. To bardzo przykra sytuacja, zwłaszcza w dużych miastach, gdzie zdawać by się mogło, że świadomość psich potrzeb jest na wysokim poziomie. Jak więc zachować się na spacerze, aby był on miły i bezstresowy nie tylko dla nas, ale i dla otaczających nas ludzi oraz psów?

Podstawy savoir-vivre psiarza:

• Przywitaj się z uśmiechem, kiedy zbliżasz się do innego psiarza. Wasze psy automatycznie również będą do siebie bardziej pokojowo nastawione.
• Szanuj przestrzeń osobistą innego psiarza oraz jego psa – nikt nie lubi, kiedy się mu przeszkadza.
• Nie przeszkadzaj innym podczas zabawy/szkolenia/treningu/robienia zdjęć – pies w trakcie szkolenia lub treningu może zareagować dość agresywnie na podbiegającego intruza.
• Zawsze pytaj, czy psy mogą się przywitać/pobawić. Nie każdy pies jest pokojowo nastawiony, właściciel może nie życzyć sobie, aby Twój pies podchodził do jego psa i ma do tego prawo. Nie wiesz, czy nadchodzący pies nie ma złych doświadczeń, może być chory, mieć szwy, być w trakcie szkolenia.
• Przeproś za niewłaściwe zachowanie swojego psa, jeśli to konieczne zaproponuj zwrot kosztów pralni, rekompensatę za zniszczone ubranie lub pokrycie kosztów wizyty i ewentualnego leczenia psa, jeśli do spięcia doszło z Twojej winy.
• Jeśli ktoś prosi o zabranie psa – zrób to niezwłocznie, nie udawaj, że nie słyszysz, to nieistotne, że Twój pies chce się przywitać, inny może nie mieć na to ochoty.
• Jeśli Twój pies za bardzo się ekscytuje, gnębi, ustawia innego, zabierz go, aby ochłonął.
• Jeśli Twój pies jest nachalny i nieodwoływalny, nie spuszczaj go w parku. Zwłaszcza jeśli jest pełny innych psów, ludzi, dzieci i rowerów, no chyba że na lince.
• Zawsze sprzątaj po swoim psie. Chyba nie muszę tego nikomu tłumaczyć. Nikt nie chce mieć obuwia usmarowanego psimi kupami!
• Jeśli Twój pies z lubością podsikuje wszystko, trzymaj go z daleka. Zwłaszcza jeśli widzisz, że inni psiarze mają koc, plecak, jakieś ubranie na trawie.
• Nie cmokaj, nie przywołuj i nie wyciągaj ręki do każdego napotkanego psa. Psy nie są maskotkami, nie są także własnością publiczną. Pamiętaj, że istnieją psy po przejściach, które nie lubią dotyku, a nawet się go boją.
• Nie upieraj się przy micie, że każdy piesek musi się przywitać z każdym. Twój pies nie musi i nie chce się witać z każdym psem!
• Jeśli widzisz psa na smyczy, nie pozwalaj swojemu do niego podbiegać! Chyba że psy się znają i jesteś pewien, że nie dojdzie do nieprzyjemnej sytuacji. W innym przypadku zawsze zapinaj swojemu pupilowi smycz. Ewentualnie przywołaj go do nogi i omińcie bez kontaktu tamtego psa. Oczywiście jeśli Twój pies jest tego nauczony.

Inne zasady savoir-vivre psiarza:

• Jeśli używasz smyczy typu flexi, to obowiązkowo naucz się z niej poprawnie korzystać!
• Zawsze sprzątaj wyczesywaną z pupila sierść, ewentualnie wczesną wiosną zanieś ją pod drzewa. Ptaki użyją jej do budowania gniazda.
• Nie chodź z suczką w cieczce do parku i w godzinach, kiedy spaceruje dużo psów.
• Nie zachowuj się tak, jakbyś zjadł wszystkie rozumy! Nie pouczaj bezustannie wszystkich, jak mają postępować ze swoim psem, każdy jest inny i potrzebuje indywidualnego podejścia.
• Kastruj/sterylizuj, jeśli nie prowadzisz hodowli.
• Nie krzycz i nie wymachuj rękoma przy nieznanym sobie psie. Większość psów może przestraszyć się takiej ekspresji.
• Nie wszczynaj kłótni, bo Twoje emocje i emocje innych przenoszą się na Wasze psy. To grozi gigantycznym konfliktem, po co psuć spacer sobie i innym?
• Nie rozdawaj smakołyków na prawo i lewo wszystkim psom! Zawsze zapytaj wcześniej opiekuna psa, czy możesz go poczęstować. Pies może być na coś uczulony, może też być na diecie. Inną kwestią jest późniejsze zobojętnienie na nagrody podczas treningu, bo pies może się nauczyć, że jedzenie można dostać za nic.
• Nigdy nie wyładowuj swojej frustracji na psie!
• Bądź asertywny i nie daj wejść sobie i swojemu psu na głowę.

Rachunek sumienia

A teraz pomyśl i odpowiedz sobie sam przed sobą, ile razy wykazałeś się nietaktem podczas spaceru z psem. Z własnego doświadczenia wiem, że tylko osoby, które mają jakieś problemy ze swoim psem i starają się je przepracować, stosują się do savoir-vivre psiarza.

Większość z Was pewnie nie zdawała sobie sprawy, jak bardzo z pozoru drobne rzeczy mogą źle wpływać na innego psa. Ja niestety nigdy nie mogę się doprosić psiarzy o zabranie psa. Niestety na moją bardzo empatyczną i nadpobudliwą suczkę fatalnie wpływają nieplanowane spotkania z innymi, niepanującymi nad sobą psami. Na nic moja praca, mój trud, pieniądze wydane na behawiorystę…

Doszło do tego, że z powodu psiarzy nieprzestrzegających zasad dobrego wychowania i puszczających psy samopas, unikam innych psiarzy jak ognia. Staram się wybierać miejsca i czas spacerów tak, aby spotkać jak najmniejszą ilość innych psów oraz ich właścicieli.

Kilka niemiłych incydentów, niegroźnych pogryzień, nieprzyjemne wymiany zdań mogą skutecznie zniechęcić do integracji.

Czy przestrzegasz savoir-vivre psiarza?

Jeśli nie, to spróbuj wdrażać go w swoje życie podczas spacerów z pupilem. Nagle może się okazać, że zyskasz nowych znajomych. Być może jakaś osoba, którą uważałeś za niemiłą i dziwną, przestanie taka być. Może musiała się tak zachowywać, aby zapewnić komfortowy spacer swojemu psu.

Pomyśl, zanim coś zrobisz! Kontroluj poczynania swojego psa! Czy Ty witasz się czule i długo z każdym mijanym na ulicy człowiekiem? Czy chętnie dzielisz się swoimi rzeczami? Czy skaczesz na nieznajomych? Czy zostawiasz śmieci byle gdzie? Te pytania można mnożyć. Mam nadzieję, że teraz chociaż trochę lepiej rozumiem psy, ich potrzeby oraz takie, a nie inne zachowanie ich właścicieli.

Włączcie myślenie na spacerze!

To nie boli, a nam wszystkim może się żyć o wiele łatwiej. Korzystanie z przestrzeni publicznej z poszanowaniem innych jej użytkowników sprawi, że w końcu wrócisz zrelaksowany ze spaceru 😉