Jak rozpoznać, że psie pazury są zbyt długie?

Co siedzi w pazurach?

Psie pazury składają się z rogowej płytki (części martwej) oraz żywego „wnętrza”, w którym znajdują się łożysko i macierz paznokcia. Gdy pazury naszego psa przerastają i nie ścierają się odpowiednio podczas codziennych aktywności, dochodzi do nadmiernego wydłużenia się warstwy rogowej. Jest to powszechne zjawisko – głównie u psów mających mało ruchu lub przebywających przede wszystkim na miękkich, lub gładkich powierzchniach (trawa, podłoga w mieszkaniu). Twardość warstwy rogowej i łatwość jej ścierania są jednak również cechami osobniczymi! Niektóre zwierzaki będą więc miały większe tendencje do przerastania pazurów – i będą wymagały większej troski ze strony opiekuna. Na pazury warto zwrócić szczególną uwagę u psów starszych lub po kontuzjach – niska aktywność może wtedy dodatkowo sprzyjać nadmiernemu wydłużaniu się pazura.

Wbrew pozorom, nie jest to tylko problem kosmetyczny… Zbyt długi pazur może łatwo zahaczyć o nierówność terenu czy gdzieś się zaklinować i ulec bolesnemu złamaniu. Wydłużona warstwa rogowa opiera się o podłoże i powoduje nienaturalne wyginanie się palców psa. Zwierzak może odczuwać dyskomfort podczas chodzenia – wnętrze pazura jest przecież obficie ukrwione i unerwione! Na dłuższą metę sytuacja ta może doprowadzić nawet do zmian zwyrodnieniowych w stawach i wad postawy… Ponadto długotrwałe zaniedbywanie psich pazurów prowadzi do stopniowego wydłużania się jego ukrwionej części, To może z czasem sprawić, że obcięcie pazurów do prawidłowego długości nie będzie już możliwe bez bólu i krwawienia! Takie pazury będą wymagały żmudnego, bardzo częstego opiłowywania, aby stopniowo doprowadzić do cofnięcia się naczyń krwionośnych i nerwów na odpowiednią odległość.

Jaka jest optymalna długość psich pazurów?

Tu mamy dość prostą odpowiedź – jeśli podczas chodzenia pupila po podłodze słyszymy głośne stukanie, pazury są za długie. Przy bliższej obserwacji możemy zauważyć, że pazur opierając się o podłogę, powoduje nieznacznie odginanie się palców psa ku górze. Jest to już stan sprawiający zwierzakowi dyskomfort – i wskazanie do skrócenia pazurów. Oczywiście nie należy przesadzać w drugą stronę – zbyt krótko przycięte psie pazury, oprócz bólu i krwawienia podczas samego zabiegu, przestają spełniać swoją funkcję. Są one bowiem istotnym elementem poprawiającym stabilność i przyczepność do podłoża podczas biegu. Psy używają też pazurów podczas prezentacji wielu naturalnych zachowań, np. kopania w podłożu. Bardzo krótkie pazury sprawiają, że palce psa są bardziej narażone na uszkodzenia!

Jak więc optymalnie wyznaczyć miejsce, do którego powinien być skrócony pazur? Właściciele psów o jasnej płytce rogowej mają zdecydowanie najłatwiejsze zadanie. Część żywa pazura będzie wówczas dobrze widoczna jako różowe, ukrwione wnętrze – a końcówka przeznaczona do obcięcia, będzie tylko białawej/żółtawej barwy. Nieco trudniejsze zadanie mają przed sobą opiekunowie psów o pazurach bardzo ciemnych, czy wręcz czarnych. Tu ułatwieniem może być wyznaczenie miejsca, w którym pazur zaczyna się wyraźnie zwężać – tam prawdopodobnie kończy się macierz, a zaczyna wyłącznie martwa, rogowa część. Czarne pazury warto obcinać często, ale stopniowo, zaczynając od niewielkiej długości usuwanej tkanki – zwłaszcza jeśli nie jesteśmy pewni, czy nie doszło do przerostu macierzy. Zbyt krótkie przycięcie pazura może bardzo zrazić psa do tej czynności – lepiej za jednym razem obciąć mniej niż za dużo!

Skracanie pazurów w praktyce

Przede wszystkim warto zaopatrzyć się w odpowiedni sprzęt. Przycinanie pazurów tępym lub niedopasowanym sprzętem, np. obcinaczkami przeznaczonymi dla ludzi, może przysporzyć nam dodatkowych problemów. Nie dość ostre akcesoria łamią i miażdżą pazur, zamiast go ściąć. Dobrej jakości obcinacze do pazurów, jak FURminator® Nail Clippers, są wyposażone w regulowaną prowadnicę, która umożliwia wyznaczenie długości, na którą chcemy przyciąć pazur. Zapobiega to przypadkowemu zbyt krótkiemu ścięciu pazura, kiedy pies nagle się poruszy! Ostre krawędzie ze stali nierdzewnej z łatwością przytną nawet bardzo twardą płytkę, a funkcja blokowania narzędzia chroni je, gdy nie są używane. Obcinacz umożliwia szybkie i łatwe przycięcie psich pazurów na pożądaną długość.

Są jednak psy, u których tradycyjny obcinacz niekoniecznie się sprawdzi. Wrażliwe lub już zniechęcone do takiego zabiegu psy mogą bać się odgłosu ucinania i gwałtownie się bronić. Oprócz pracy behawioralnej i starań, by skracanie pazurów kojarzyło się zwierzakowi dobrze, pomóc może zmiana akcesoriów. Zamiast obcinacza możemy użyć szlifierki do pazurów, na przykład FURminator® Nail Grinder. Przyda się ona także podczas pielęgnacji pazurów z przedłużonym rdzeniem – częste piłowanie małego odcinka pazura pomoże w cofnięciu się nerwów i naczyń krwionośnych na właściwe miejsce, nie powodując bólu i krwawienia. FURminator® Nail Grinder posiada wbudowaną lampkę LED, która oświetla pazur, ułatwiając zlokalizowanie jego żywej, wrażliwej części – i bezpieczne, łatwe skrócenie pazurów. Regulacja prędkości szlifowania pozwoli dopasować ją do indywidualnych potrzeb pupila. Po wszystkim nie zapomnij nagrodzić psa pysznym smakołykiem – warto budować od początku dobre skojarzenia z zabiegami pielęgnacyjnymi naszego zwierzaka. To ogromne ułatwienie na przyszłość!

Artykuł powstał we współpracy z marką Furminator.