26.02.2023
Duże psy. Które rasy psów należą do dużych i olbrzymich?
Marianna Adamska
Ten tekst przeczytasz w 11 minut
Duże psy sprawiają wrażenie łagodnych ciap i jest w tym dużo prawdy. Nie można jednak zapominać o tym, że wyprowadzone z równowagi mogą nieumyślnie spowodować szkody. Co jeszcze warto wiedzieć o przedstawicielach dużych ras psów?
fot. Shutterstock
- Duże i olbrzymie rasy psów
- Bernardyn
- Bullmastiff
- Dog niemiecki
- Dogue de bordeaux
- Leonberger
- Berneński pies pasterski
- Mastif tybetański
- Mastif neapolitański
- Nowofundland
- Wilczarz irlandzki
- Co musisz wiedzieć przed zakupem dużego psa?
- Dlaczego psy ras dużych żyją krócej?
- Na co chorują duże rasy psów?
- Ile mierzył największy pies świata?
Najmniejsze psy mogą ważyć zaledwie 500 g, natomiast największe nawet 90 kg! Roześmiany, wielki pysk, cielsko, do którego można przytulić się w zimny dzień... Nic dziwnego, że psy w rozmiarze XXL mają tylu wielbicieli! Które rasy dużych psów powinieneś poznać, jeśli marzysz o ogromnym zwierzaku? Sprawdź, co musisz wiedzieć przed zakupem psiego giganta
Duże i olbrzymie rasy psów
Może i nie mieszczą się na kolanach, a na kanapie zajmują więcej miejsca. Czy to coś zmienia? Oczywiście, że nie! Za tym dużym wyglądem najczęściej kryje się łagodne usposobienie. Sprawdź, czy wśród tych 10 najpopularniejszych ras psów dużych jest twoja ulubiona rasa.
Bernardyn
Tego kochającego olbrzyma możecie kojarzyć z filmu „Beethoven”. Gdyby ktoś jeszcze miał wątpliwości – tak, czworonożnym bohaterem jest właśnie przedstawiciel tej rasy.
Bernardyn jest psem spokojnym i oddanym opiekunowi, dzięki czemu jest doskonałym towarzyszem rodziny, także tej z małymi dziećmi. Choć jest sporych rozmiarów, to naprawdę trudno wyprowadzić go z równowagi. Jeśli jednak zajdzie taka potrzeba, stanie w obronie najbliższych. Odnajdzie się nie tylko w domu z ogrodem, ale też w większym mieszkaniu. Musi mieć jednak zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu.
Ciekawostka: Pies św. Bernarda był niegdyś wykorzystywany do strzeżenia klasztorów, później zaś do poszukiwania zaginionych ludzi w górach.
Wielkość: wysokość psów w kłębie psów 70-90 cm, suk 65-80 cm
Bullmastiff
Niegdyś wykorzystywany w kłusownictwie, dziś towarzysz świadomej rodziny. Bullmastiff ma jednocześnie silny charakter i wrażliwe usposobienie. Od razu uprzedzamy – życie w odosobnieniu nie jest dla niego. Bullmastiff jest psem cierpliwym, jednak sprowokowany nie omieszka zareagować, dlatego sprawdzi się w roli stróża. Ten pojętny olbrzym szybko uczy się nowych rzeczy. Trzeba jednak spełnić podstawowe warunki – należy być i łagodnym, i konsekwentnym.
Ciekawostka: Butkus to najbardziej znany bulmastif, należący do Stallone'a. W 1971 r. Sylvester Stallone nie miał nawet na jedzenie. Postanowił sprzedać psa. Kiedy dorobił się pieniędzy, odkupił Butkusa, a pies zagrał w filmie „Rocky”.
Wielkość: wysokość w kłębie psów 63,5-68,5 cm, suk 61-66 cm
Dog niemiecki
Choć dog niemiecki należy do molosów, to cechują go niezwykle pokojowe usposobienie i wielkie serce. Przywiązuje się do opiekuna, dlatego bardzo źle znosi samotność. Jego nieufność wobec obcych może sugerować, że będzie dobrym stróżem, ale to nie do końca prawda. Psy rasy dog niemiecki są pewne siebie i zrównoważone – trudno wyprowadzić je równowagi. Dog niemiecki odnajdzie się w mieszkaniu i jest dobrym psem rodzinnym.
Ciekawostka: Eugeniusz Bodo był opiekunem doga niemieckiego. Sambo miał umaszczenie arlekin i towarzyszył polskiemu przedwojennemu aktorowi w przejażdżkach samochodem czy podczas wyjść do restauracji.
Wielkość: wysokość w kłębie psów 80-90 cm, suk 72-84 cm
Dogue de bordeaux
Dogue de Bordeaux to duży pies o masywnej budowie, który kocha dzieci. Jest inteligentny i ma zrównoważony charakter. Dogue de Bordeaux wymaga jednak doświadczonego opiekuna. Przedstawiciel tej rasy jest wrażliwy, a w okazywaniu uczyć bardzo wylewny. Przywiązuje się do swojego opiekuna i źle znosi samotność. Pobyt w kojcu negatywnie odbije się na jego psychice – zdziczeje.
Dogue de Bordeaux ma opinię „niańki dla dzieci”. Nie możemy jednak zapominać o jego rozmiarach. Dlatego rodzice zawsze powinni być obecni podczas kontaktu dziecka z psem. Chociaż odnajdzie się w mieszkaniu, to zdecydowanie lepiej będzie czuł się w domu z ogrodem.
Ciekawostka: Przedstawiciel tej rasy zagrał w rodzimej produkcji „Rodzina zastępcza” - pies miał na imię Śliniak.
Wielkość: wysokość w kłębie psów 60-68 cm, suk 58-66 cm
Leonberger
Leonberger to flegmatyczny olbrzym, który jest przyjazny wobec wszystkich domowników. Bardzo przywiązuje się do swojego opiekuna. Jest cierpliwy, a otoczenie obserwuje z należytą uwagą. Interweniuje tylko wtedy, gdy widzi realne zagrożenie.
Leonberger lubi pływać i piesze wędrówki. Ze względu na swoje gabaryty potrzebuje dużo przestrzeni – kojec i małe mieszkanie wpłyną na niego negatywnie.
Ciekawostka: Opiekunką psa tej rasy była, m.in. cesarzowa Austrii Elżbieta (Sissi).
Wielkość: wysokość w kłębie psów 72-80 cm, suk 65-75 cm
Berneński pies pasterski
Berneński pies pasterski przywiązuje się do całej rodziny. Berneńczyk jest psem zrównoważonym i towarzyskim, dlatego stanowi dobry wybór dla rodzin z dziećmi. W okresie dojrzewania rozpiera go energia. Choć całkiem skutecznie odstraszy intruza, to jednak chętniej spędzi ten czas w towarzystwie ukochanych ludzi. Berneńczyk wymaga sporo ruchu, a znudzony będzie szukał zajęcia na własną łapę. Wtedy może niszczyć przedmioty lub wykopywać dołki w ogrodzie.
Ciekawostka: Na przełomie XIX i XX w. pewien oberżysta w miejscowości Dürrbach sprzedawał trójkolorowe czworonogi. Stąd pierwotna nazwa tej razy brzmiała Dürrbachler.
Wielkość: wysokość w kłębie psów 64-70 cm, suk 58-66 cm
Mastif tybetański
Potężny molos, który chętnie uczestniczy w życiu domowym. Mastif tybetański jest jednocześnie niezależny i przywiązany do swojego opiekuna. Chociaż jest inteligentny, to nie jest to pies, który będzie skory do nauki nowych rzeczy. Szkolenie powinno przebiegać w przyjaznej atmosferze. Wskazany jest wzajemny szacunek, zaś stosowanie przymusu może doprowadzić jedynie do tego, że mastif stanie się agresywny.
Ciekawostka: Tybetańczycy wierzyli, że mastify tybetańskie widzą złe duchy – nawet wtedy, gdy śpią. Skąd takie przekonanie? Byli oni przekonani, że jasne plamki nad oczami to w rzeczywistości dodatkowe oczy.
Wielkość: wysokość w kłębie psów – minimum 66 cm, suk – minimum 61 cm
Mastif neapolitański
Mastif neapolitański ma silny charakter i jest dość samodzielny. Opiekun nie powinien więc bagatelizować szkolenia psa. Chociaż czworonogi te są lojalne wobec wszystkich domowników, to tak naprawdę przywiązują się do jednej osoby i nie są zbyt wylewne w okazywaniu uczuć. Lepiej dogadują się ze starszymi dziećmi.
Mastif neapolitański jest przyjazny dla starszych i młodszych osób, które lubiane przez opiekuna. Sprowokowany będzie walczył do upadłego.
Ciekawostka: Jednym z bohaterów filmu „Babe – świnka w mieście” był Alan – pies rasy mastif neapolitański.
Wielkość: wysokość w kłębie psów 65-75 cm, suk 60-68 cm
Nowofundland
Nowofundland to duży pies, za którym trudno się nie obejrzeć. Ten spokojny i łagodny czworonóg najlepiej odnajdzie się w domu z ogrodem, ale nie nadaje się do życia w kojcu. Z racji tego, że jest pozbawiony agresji, jest idealnym towarzyszem dzieci. Nigdy jednak maluchy nie powinny pozostawać z psem bez nadzoru. Jeśli zajdzie taka potrzeba, nowofundland stanie w obronie opiekuna. Jest cierpliwy, jednak sprowokowany będzie się bronił.
Ciekawostka: Nowofundlandy bardzo dobrze sprawdzają się w pracy wodnej. Wyciągają z wody ludzi czy przedmioty.
Wielkość: wysokość w kłębie psów 71 cm, suk 66 cm
Wilczarz irlandzki
Wilczarz irlandzki to największy spośród wszystkich chartów. Na lojalność wilczarza irlandzkiego trzeba sobie zapracować. Jest wrażliwy, łagodny i potrzebuje kontaktu z człowiekiem, a zamknięty w kojcu – cierpi. Do ludzi nastawiony jest przyjaźnie. Jeśli nie zostanie sprowokowany, nie wykaże żadnych agresywnych zachowań. W wychowywaniu wilczarza irlandzkiego niezbędna jest cierpliwość, łagodność i konsekwentność opiekuna.
Ciekawostka: Jak sama nazwa wskazuje - początkowo wykorzystywany był do polowania na wilki.
Wielkość: minimalna wysokość w kłębie psów 79 cm, suk 71 cm
Co musisz wiedzieć przed zakupem dużego psa?
Duży pies jest twoim największym marzeniem? Wspaniale! Musisz jednak zadawać sobie sprawę, co to oznacza na co dzień. Zwłaszcza jeśli wcześniej miałeś małego psiaka, to życie z olbrzymem będzie prawdziwą rewolucją! Oto co cię czeka...
Ogromny pies wymaga szczególnego szkolenia
Wziąłeś pod swój dach szczeniaka dużej rasy? Nie daj się zwieść jego niewielkim rozmiarom! Teraz jest mały, lecz będzie rósł w oczach z miesiąca na miesiąc. Dlatego, jeśli nie chcesz, by wielkie bydlę ładowało ci się na kolana czy skakało na ciebie przy powitaniu, od małego musisz uczyć pupila takich zachowań, jakich od niego oczekujesz, gdy osiągnie docelowe wymiary. Oczywiście psy małych ras też trzeba tego uczyć, ale w wypadku zwierzaków o dużej masie jest to szczególnie ważne. Niewychowane dorosłe duże psy mogą bowiem zrobić krzywdę np. dziecku, gdy skoczą na nie podczas zabawy i je przewrócą. Nie ma rady – olbrzyma trzeba szkolić!
Duży pies to duży wydatek
Utrzymanie dużego psa jest kosztowne. Pół biedy, jeśli twój wielki przyjaciel cieszy się dobrym zdrowiem. Wtedy nadal musisz się liczyć z większymi wydatkami na profilaktykę niż gdybyś miał psa małego czy średniego. Nawet środki na odrobaczenie kosztują więcej, bo ich ilość zależy od wagi zwierzaka. Dotyczy to również wszystkich lekarstw, narkozy itp. Za każdy zabieg zapłacisz więcej niż opiekun małego czworonoga. Codzienne wydatki także są niemałe. Dobra karma jest droga, a duże psy potrzebują jej naprawdę dużo. To stały koszt, który musisz uwzględnić w swoim budżecie.
Psy dużych ras wymagają specjalnej diety
Niby oczywiste, ale może cię zaskoczyć, ile zjada pies ważący 30 czy 50 kg, nie mówiąc o większych... A odpowiednie żywienie w wypadku dużych psów jest szczególnie ważne, zwłaszcza podczas okresu wzrostu. Niedobory potrzebnych składników są szczególnie niebezpieczne dla stawów olbrzymów. Jeśli będziesz chciał zaoszczędzić na diecie dorastającego psa, konsekwencje mogą się ciągnąć przez całe życie. A niesprawny duży pies to duży problem – nie weźmiesz go na ręce jak malucha. Lepiej nie decyduj się na olbrzyma, jeśli mieszkasz na 3. czy 4. piętrze bez windy. Bo co zrobisz, gdy zwierzak się zestarzeje i będzie miał problem z poruszaniem się?
Pamiętaj też o tym, że po dużym psie trzeba sprzątać duże kupy. A im gorszą karmą będziesz go próbował karmić, tym będą większe. W wypadku biegunki możesz też mieć więcej sprzątania w domu...
Duży pies bardziej brudzi
Nawet gdy twój duży pies okaże się zdrów jak rydz, sprzątania i tak będzie sporo. Sporo błota wniesie na łapach i będzie gubił więcej sierści niż mniejszy pies o takim samym rodzaju włosa. Zwłaszcza jeśli to przedstawiciel ras mocno liniejących, musisz się zaopatrzyć w dobry odkurzacz. Jeżeli się obawiasz, że sprzątanie cię przerośnie, rozważ zakup np. dużego pudla lub innej rasy, która nie gubi dużo sierści.
A skoro już o tym mowa, to trzeba pamiętać o tym, że duży pies to też więcej do czesania... Nawet jeśli gigant nie zostawia wszędzie kłębów sierści, to i tak masz zapewnione sprzątanie. Z pewności zachlapie kawał podłogi, pijąc wodę, a wiele olbrzymów o wydatnych faflach (np. bernardyny czy mastify) na dodatek obficie się ślini.
Psi gigant wszędzie dosięgnie
Maluszka zamknąłbyś w razie potrzeby w jakimś pomieszczeniu, lecz z olbrzymem sprawa nie jest taka prosta. Do klamki sięgnie bez trudu i ze zwykłą zazwyczaj sobie doskonale radzi. Prawdopodobnie będziesz musiał więc pomyśleć o innym zamknięciu, np. gałce obrotowej lub kluczu.
To jednak nie koniec utrudnień. Talerzyka z ciastkami też nie wystarczy postawić na stole czy szafce, bo większość mebli jest w zasięgu dużego psa. Nawiasem mówiąc – przemyśl, czy pozwolić olbrzymowi włazić na sofę – może nie wystarczyć na niej miejsca dla ciebie... A jeśli ma spać z tobą w łóżku, to może od razu wymień je na większe.
No i uwaga na ogon! Długi, gruby ogon młodego wielkopsa, w dodatku roztańczony z radości, może strącać wszystko z niskich stolików i przewrócić najmłodszych domowników!
Duże psy potrzebują dużo miejsca
Niby to oczywiste, że duży pies zajmuje więcej przestrzeni niż mały. Jednak czy na pewno przemyślałeś wszystkie okoliczności, w których to może się stać kłopotliwe? Może masz duże mieszkanie i odpowiednio przestronne legowisko, ale co ze wspólnymi wyjazdami?
Czy dla dużego pupila znajdzie się miejsce w samochodzie? Każdy pies w aucie musi być przypięty pasem lub jechać w transporterze, ale w wypadku dużego zwierzaka jest to szczególnie ważne. Zarówno dla jego, jak i naszego bezpieczeństwa – trzeba o tym pamiętać! Jeśli nie mamy własnego pojazdu, będzie jeszcze trudniej. Podróż z dogiem czy wilczarzem pociągiem to karkołomne przedsięwzięcie...
Duże rasy często wzbudzają strach
Życie z gigantem jest fajne, ale chwilami niełatwe. Bo nie oszukujmy się, z maluchem (zwłaszcza w transporterze) zwykle łatwiej jest wejść w wiele miejsc, gdzie duży zwierzak może być mniej mile widziany. Dużego psa więcej osób się boi, a to może powodować konflikty – i to nawet wtedy, gdy czworonóg jest dobrze wychowany i nic złego nie robi. Jednak wiedząc o tym, możemy temu przeciwdziałać i nie dopuszczać do sytuacji, w których nasz pies mógłby kogoś przestraszyć. Po prostu – z dużym pupilem trzeba się nauczyć żyć. Mogą nam w tym pomóc rady i doświadczenia innych opiekunów gigantów – korzystajmy z nich!
Dlaczego psy ras dużych żyją krócej?
Średnia długość życia małych psów wynosi od 12 do 14 lat, dla średnich – od 7 do 10. W przypadku olbrzymich to od 5 do 8 lat. Zatem im większy pies, tym krótsza jego żywotność. Dlaczego tak się dzieje? Naukowcy postanowili sprawdzić, z czego to wynika, zwłaszcza że jest to nietypowe, bo przeważnie to jednak duże organizmy żyją dłużej.
Zespołowi badawczemu z niemieckiego Uniwersytetu udało się ustalić, że każde dodatkowe 2 kg masy ciała skracają psie życie o miesiąc. Ponadto duże psy rosną w bardzo szybkim tempie. Co z kolei wiąże się z tym, że ich organizmy starzeją się znacznie szybciej. Częściej też zapadają na choroby, w tym nowotwory.
Na co chorują duże rasy psów?
Nie dość, że żyją krócej, to jeszcze borykają się z wieloma dolegliwościami zdrowotnymi. Do najczęstszych chorób, na które narażona jest większość dużych psów, należą:
- choroba zwyrodnieniowa stawów (artoza) – to przewlekła, postępująca choroba, która powoduje trwałe uszkodzenie stawów. Typowe objawy: niechętne wchodzenie po schodach, problemy ze wstawaniem po leżeniu, sztywny chód,
- dysplazja stawów biodrowych i łokciowych – powszechna choroba, która występuje u psów ras dużych i olbrzymich. Występuje, gdy stawy nie rozwijają się prawidłowo. Najczęstsze objawy: kołyszący się chód, trudności w poruszaniu się lub podnoszeniu, zmniejszony poziom aktywności, zanik mięśni tylnych łap,
- skręt żołądka – jest niezwykle poważne i może prowadzić do śmierci. Dlatego wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej. Typowe objawy: nadmierne ślinienie lub ślinotok, wymioty, rozdęty brzuch. Na skręt żołądka podatne są m.in. takie rasy psów jak: dog niemiecki, wyżeł weimarski czy bernardyn, a także mniejsze rasy – labrador retriever, owczarek niemiecki czy owczarek podhalański,
- zespół wobblera (ucisk rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym) – możemy wówczas zaobserwować u psa chwiejny chód, trudności ze wstawaniem czy częściowy lub całkowity paraliż.
Ile mierzył największy pies świata?
Za rekordzistę uważa się doga niemieckiego. W maju 2021 roku przedstawiciel tej rasy o imieniu Zeus ustanowił nowy rekord i tym samym został najwyższym psem na świecie. Mając dwa lata, w kłębie mierzył już 104 centymetry.
Zobacz powiązane artykuły
04.12.2024
Obalamy najczęściej powtarzane mity o rasach psów!
Ten tekst przeczytasz w 4 minuty
Niektórym rasom przypisuje się wyjątkowe, niemal nieprawdopodobne cechy. Jednak nie zawsze jest to prawdą… Oto mity o rasach psów, które mogłeś uważać za pewnik!
undefined
21.11.2024
Psi węch. Poznaj potęgę psiego nosa
Ten tekst przeczytasz w 6 minut
O tym, że psi węch jest nieporównywalnie lepszy od naszego, wiedzą wszyscy. Warto jednak zdawać sobie sprawę także z tego, że niektóre rasy psów czują więcej niż inne.
undefined
19.04.2024
10 ras psów, które nie gubią sierści
Ten tekst przeczytasz w 4 minuty
Nie przepadasz za psią sierścią w kawie? W takim razie musisz zadbać o to, aby twój pupil należał do jednej z ras, które nie gubią sierści. Sprawdźmy, o jakich czworonogach mowa.
undefined