Pies w islamie. Co mówi Koran na temat traktowania czworonogów?

Koran jest najważniejszą księgą islamu. Z kolei hadisy – zbiory opowieści z życia proroka – miały być jej uzupełnieniem, służącym lepszemu zrozumieniu tego, co chciał przekazać Mahomet. Niektórzy badacze prawa kanonicznego uważają część z nich za doktrynalnie wątpliwe.

Prorok i psy

Według Koranu prorok Mahomet został dotkliwie pogryziony przez sforę dzikich psów. Jednak mimo tych doświadczeń, w świętej księdze islamu nie ma słów pozwalających na krzywdzenie tych zwierząt. Co więcej, znajduje się w niej opowieść o siedmiu śpiących, w której pojawia się pies uznany przez proroka Mahometa za tak wyjątkowego, by mógł wejść do raju. Dlaczego więc pogląd o tym, jakoby muzułmanie mieli negatywny stosunek do tych czworonogów, cieszy się taką popularnością?

Zwierzęta rytualnie czyste i nieczyste

Według islamu wyróżnia się zwierzęta czyste i nieczyste. Jednak w przeciwieństwie do innych religii stosujących takie rozróżnienie, nie ma wyraźnych wytycznych określających, które gatunki zwierząt uznaje się za nieczyste. W Koranie nie ma informacji o tym, że psy są nieczyste, ale kultura arabska uznaje je za brudne. Zatem niechęć do tych czworonogów ma związek nie z religią a ze zwyczajami, które mają o wiele dłuższą tradycję niż sam islam.

Chociaż w świętej księdze nie ma negatywnych słów o psach, w hadisach można znaleźć różne opowieści. W jednym z nich napisano „Kiedy pies napije się z wazy jednego z was, niech myje to naczynie siedem razy”. Wbrew pozorom wcale nie musi to świadczyć o nieczystości zwierzęcia, ponieważ islam nakazuje mycie przedmiotów z różnych powodów i nie zawsze jego celem musi być usunięcie nieczystości.

Czy prorok zakazał dotykania psów?

Chociaż w niektórych hadisach pojawiają się nakazy dokonywania ablucji (symboliczne lub rzeczywiste obmycie ciała) po dotknięciu psa, w Koranie nie znajdują się takie zapisy. Co więcej, prorok Mahomet pozwala spożywać mięso zwierząt upolowanych przez psy myśliwskie. By przyrządzić z niego potrawę, nie trzeba wykonywać obmycia. Mimo że było dotykane przez psy i może na nim pozostać ich ślina.

W najświętszej księdze islamu znajduje się także opowieść o grupie wierzących uciekających przed represjami, którym towarzyszył pies. Prorok Mahomet uznał ich za dobrych wierzących, co prawdopodobnie nie miałoby miejsca, jeśli religia zakazywałaby ich posiadania.

Jednak nie wszystkie hadisy prezentują negatywną postawę wobec psów. Istnieją również opowieści mówiące o tym, że za czasów życia Mahometa czworonogi spacerowały po meczecie i nikt nie musiał dokonywać oczyszczeń, by wierni mogli się w nim modlić. Można znaleźć nawet dowody na to, że prorok doceniał akty dobroci wobec tych zwierząt. Człowiek, który napoił psa przy pomocy swojego buta, w podzięce został wpuszczony do raju.

Zgodnie ze stanowiskiem Francuskiego Związku Meczetów, żywy pies, jego pysk, sierść i skóra są czyste. Podobne zdanie ma szkoła Malékite – jedna z czterech muzułmańskich szkół sunnickich, najbardziej reprezentatywna dla islamu we Francji oraz w krajach Maghrebu (Afryka Północna). Skąd zatem nieścisłości w hadisach?

Hadisy – tradycja czy religia?

Po śmierci Mahometa zaczęło powstawać tysiące hadisów. W IX wieku zaczął się okres rozłamów islamu oraz propagowania nowych idei. W tym celu wykorzystywano właśnie wcześniej wspomniane hadisy. Badacze prawa kanonicznego z różnych środowisk i kultur są bezsporni co do tego, że część z nich została sfałszowana. Wielu z nich uważa, że hadisy, w których można znaleźć nawoływania do przemocy wobec psów, również nie są autentyczne. 

Czy zatem kiedyś podejście do tych czworonogów się zmieni?

Redakcja poleca:

1. Urlop z psem w Turcji - przydatne porady na wakacje

2. Turcja – dookoła świata na czterech łapach