Sztuczki na dwóch łapach

Trudność tej sztuczki zależy w dużym stopniu od indywidualnych predyspozycji fizycznych czworonoga. Dlatego odradzamy uczenie jej zwierzaków o ciężkiej budowie i długim kręgosłupie. Najłatwiej opanują ją czworonogi małe i średnie, choć przy dobrych chęciach i zdrowiu pies o gabarytach briarda również może się nią popisywać. Z nauką poczekajmy jednak do zakończenia rozwoju układu kostnego.

Chodzenie na tylnych łapach

Etap 1. – stanie na dwóch nogach
Weź w dłoń kilka smakołyków, pokaż je psu przed nosem i powoli unieś rękę tak, by chcąc ich dosięg-
nąć, musiał się wspiąć na tylne łapy. Na początku nie wymagaj długiego pozostawania w tej pozycji – gdy choć na sekundę stanie na dwóch nogach, zaznacz ten moment kliknięciem lub słowem pochwały i zaraz potem daj mu smakołyk. Powtarzaj to ćwiczenie, aż zwierzak zacznie wykonywać je bez wahania. Nie oczekuj jednak wielu powtórek z rzędu – jego mięśnie nie są jeszcze przyzwyczajone do tej nietypowej pozycji. Jeśli na początkowym etapie zdarza mu się opierać o ciebie, nie broń mu tego, ale też przesadnie nie pomagaj.
Stopniowo przedłużaj – początkowo tylko o sekundę – czas pozostawania na dwóch łapach. Nie chodzi jednak o to, żeby za każdym następnym razem pies wytrzymywał dłużej, lecz o przedłużanie średniego czasu trwania ćwiczenia. Dzięki temu twój uczeń nigdy nie będzie wiedział, ile czasu trzeba poczekać na nagrodę.

Etap 2. – chodzenie do tyłu
Kiedy zwierzak wytrzymuje już na tylnych łapach kilka sekund, możesz rozpocząć naukę chodzenia. Ze względu na budowę psu łatwiej jest poruszać się w tej pozycji do tyłu niż do przodu. Zacznij od nagradzania choćby jednego kroku i stopniowo wydłużaj pokonywany dystans. Możesz iść na wprost zwierzaka (on idzie tyłem, ty przodem) albo też pies może być zwrócony tyłem do ciebie (oboje idziecie do tyłu). Stale naprowadzaj go smakołykami. Z czasem możesz je odstawić i poprzestać na sygnale optycznym (wyciągnięta ręka).
Dalsze modyfikacje i utrudnienia tej sztuczki to kręcenie się w kółko i chodzenie do przodu. Jeśli pies opanował poruszanie się na tylnych łapach razem z tobą i potrafi sam cofać się na komendę (patrz nr 7/2007), możesz spróbować połączyć obie sztuczki – samodzielne cofanie się na tylnych łapach to efektowny element tańca z psem.

Ciuchcia
Zabawa w pociąg to odmiana chodzenia na dwóch nogach łatwiejsza do wykonania dla psa. Nie nadaje się tylko dla małych czworonogów, gdyż wymaga dosięgnięcia przednimi łapami pośladków przewodnika (można wprawdzie bawić się w ciuchcię w kucki, ale jest to męczące).
Weź w obie dłonie po kilka smakołyków, odwróć się tyłem do zwierzaka i pokazując mu przysmaki na wysokości swojej talii lub poniżej (zależnie od jego wielkości), zachęć go do oparcia przednich łap na tobie. Nagródź go w tej pozycji.
Jeżeli pies zabiega cię z boku, nie zniechęcaj go do tego, tylko stopniowo przesuwaj ręce do tyłu. Pamiętaj, żeby nagradzać go na zmianę z obu dłoni – w przeciwnym razie nauczy się wspinać na ciebie krzywo.
Gdy twój uczeń już za każdym razem ładnie opiera się na tobie, zrób mały krok do przodu, trzymając w rękach za sobą smakołyki. Jeśli pies postąpi za tobą, nie spadając na ziemię, nagródź go. Stopniowo zwiększaj liczbę kroków, cały czas nagradzając zwierzaka w tej pozycji. Możesz też dodać komendę słowną. Następnie zacznij przedłużać ćwiczenie już bez karmienia psa i zwiększać tempo. Na koniec zrezygnuj nawet z trzymania smakołyków w dłoniach. Ręce założone z tyłu mogą pozostać komendą optyczną, możesz też pozostawić tylko komendę słowną (jest to dla psa nieco trudniejsze).

Krakowiaczek
Inna sztuczka – nadająca się również dla małych psów – polega na tym, że zwierzak opiera się przednimi łapami o przewodnika i okrąża go. Przewodnik może stać, klęczeć lub kucać. Zachęcamy czworonoga smakołykami do oparcia o nas łap, a potem stopniowo przesuwamy rękę – tak żeby zaczął nas obchodzić. Możemy nauczyć psa okrążania nas najpierw w jedną stronę, a potem – znowu rozpoczynając od naprowadzania go – w drugą. Oczywiście do każdego z tych ćwiczeń dodajemy inną komendę.
Opisane sztuczki nie tylko nadają się do wykorzystania w tańcu z psem czy freestyle’u we frisbee, ale stanowią ćwiczenia wzmacniające mięśnie tylnych kończyn i kręgosłupa – przydatne są więc także dla czworonogów uprawiających inne sporty.

Za pomoc dziękujemy Kasi Rusinowicz i Adelince.