KUVASZ

Charakter rasy kuvasz

Kuvasz to pies odważny, bezkompromisowy w swojej chęci ochrony rodziny, który nie podporządkowuje się ślepo wymaganiom człowieka – tak opisują tę rasę znawcy. Indywidualista, który bardzo przywiązuje się do swoich ludzi, ale obcych nie darzy specjalnie uczuciem – kuvasz traktuje ich z lekką podejrzliwością, co najwyżej zaś obojętnie. To czujny i dobry stróż – jego uwadze nie umknie żadna zmiana w otoczeniu.

Umiejętności

Pilnowanie swojej rodziny, jej dobytku i terytorium – to powołanie kuvasza. Nie jest jazgotliwym stróżem alarmującym, raczej będzie próbował bez zbędnego hałasu osobiście rozprawić się z napastnikiem zakłócającym życie stada. Kuvasz ma doskonały węch, a jako że w pracy jest wytrwały i dokładny, nadaje się do roli psa tropiącego czy wykrywającego konkretne zapachy. Bardzo poważnie traktuje powierzone mu zadania, dlatego praca z nim to czysta przyjemność.

Mimo swoich rozmiarów, kuvasz jest sprawny fizycznie i skoczny. W Stanach Zjednoczonych, gdzie kuvasze zrobiły pewną karierę, niektórzy właściciele próbują z nimi pracować na torach agility, choć czynią to tylko rekreacyjnie.

Szkolenie i wychowanie

Osoba, która będzie chciała podporządkować sobie psa tej rasy, nie może mieć delikatnego, miękkiego czy chwiejnego charakteru. Zbyt silne jednak korekty czy „wojskowy dryl” spowodują, że kuvasz wycofa się, zamknie w sobie i nie będzie w ogóle chciał współpracować z człowiekiem, z czym i tak, nawet najlepiej prowadzony, miewa problemy. Mówi się, że zwierzaki tej rasy to typowe psy silnego mężczyzny, jednak to stwierdzenie ma raczej sens metaforyczny, a nie dosłowny. Chodzi o siłę duchową, nie fizyczną (choć, przy krzepie i wytrzymałości kuvasza, zawsze się przydadzą treningi na siłowni, by mu dorównać na spacerze).

Szczeniaka trzeba intensywnie i regularnie socjalizować. Przy dość nieufnym charakterze rasy dobrze byłoby, żeby psiak od wczesnej młodości był przyzwyczajony do innych ludzi, zwierząt, dziwnych dźwięków i zjawisk. Przejawy agresji muszą się spotykać z bardzo stanowczą reakcją przewodnika, a już na pewno nie można psa do niej zachęcać – rozbudzony i wspierany w takich zachowaniach kuvasz może stać się zwierzakiem wyjątkowo trudnym do opanowania.

Dla kogo ta rasa?

Kuvasz jest dobrym psem rodzinnym, wyrozumiałym wobec dzieci, jednak w razie czego wyraźnie pokazującym im granice. Będzie znakomicie strzegł dużej posesji, pod warunkiem że codziennie będzie się go wyprowadzało na spacery poza ogrodzenie – to pomoże trochę tego wielkiego psa ucywilizować. Małe mieszkanie w środku miasta i stale ta sama trasa spacerowa po osiedlowych trawnikach albo w pobliskim małym parku to nie jest propozycja dla kuvasza i trzeba sobie zdawać z tego sprawę. Podobnie osoby wiekowe, słabe fizycznie, inwalidzi i nastolatkowie powinni raczej zrezygnować z myśli o byciu głównym przewodnikiem tego pięknego psa.

Kuvasz dobrze się za to sprawdzi jako towarzysz osoby energicznej, stanowczej, lubiącej ruch, która ma kondycję lub chce nad nią pracować. Wszystko dlatego, że dla kuvasza zrobienie trzydziestu kilometrów za jednym zamachem nie stanowi problemu.

Wady i zalety rasy kuvasz

Kuvasz – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• wyjątkowo samodzielny, może nie zważać na zdanie przewodnika
• potrafi okazywać sporą agresję
• wymaga dużo ruchu i zajęcia, a najlepiej też terenu do stróżowania

Zalety

• silnie przywiązany do rodziny
• doskonały stróż
• wytrzymały i lojalny

Zdrowie rasy kuvasz

Jak większość dużych ras, także kuvasz zmaga się z prawdopodobieństwem wystąpienia dysplazji stawów biodrowych. Rasa ma też tendencje do skrętu żołądka, dlatego najlepiej byłoby podzielić dzienną porcję jedzenia tego dużego pupila na kilka mniejszych porcji oraz przypilnować, żeby tuż po jedzeniu zwierzak odpoczywał, a nie biegał. Poza tym w rasie zdarzają się choroby oczu, głównie entropion (predyspozycje dziedziczne, poligeniczne).

Żywienie

Kuvasz nie ma skłonności do kaprysów, jeśli chodzi o jedzenie. Dobrze też wykorzystuje podawaną karmę. Może dostawać zarówno gotową, dobrej jakości suchą i mokrą karmę, jak i jedzenie przygotowywane w domu, jeśli będzie ono odpowiednio suplementowane. Dodatkowo warto podawać psu witaminy (szczególnie – biotynę), żeby utrzymać w dobrej kondycji jego piękną, efektowną sierść. Jako że szczenięta kuvasza rosną stosunkowo szybko, w okresie wzrostu dobrze jest wesprzeć ich rozwój preparatami wapniowymi.

Pielęgnacja

Mimo swojego efektownego wyglądu puchatego białego miśka, kuvasz jest niezmiernie prosty w pielęgnacji – wystarczy raz na jakiś czas starannie wyczesać jego gęstą sierść metalowym grzebieniem. Częstsza pielęgnacja wskazana jest w okresie linienia, które zazwyczaj bywa obfite. Należy też bacznie kontrolować sferę pod oczami kuvasza (u ras białych pojawiają się tu czasem nieestetyczne brązowawe wycieki).

Akcesoria

Jeśli nasz kuvasz będzie spędzał czas na posesji, powinniśmy zainwestować w wysokie i szczelne ogrodzenie, w dobrze pojętym interesie otoczenia. Ten stróż z powołania gotów jest napędzić sporo strachu przypadkowym przechodniom, jeśli wydostanie się z ogrodu i zechce patrolować trochę większy teren niż ten wyznaczony granicą działki. Poza tym na spacery najlepiej wyprowadzać kuvasza w szerokiej, materiałowej obroży lub w szelkach typu guard.

Historia rasy kuvasz

Niektórzy badacze wywodzą kuvasze od molosów ze starożytnego imperium rzymskiego, jednak większość przychyla się do teorii, według której duże, białe psy trafiły na teren dzisiejszych Węgier z azjatyckimi koczownikami – ludem zwącym się Kumanami.

Podstawowym zajęciem tych psów była ochrona stad owiec, bydła i kóz przed drapieżnikami, głównie wilkami. Dlatego w hodowli preferowano psy o jasnej, wyrazistej sierści – pomagało to odróżnić psa od znacznie ciemniejszych, dziko umaszczonych wilków. W wiekach średnich do ich zadań doszło jeszcze uczestnictwo w polowaniach, głównie na dziki.

W okresie międzywojennym sporo Węgrów emigrowało do USA, część z nich zabrała ze sobą ukochane zwierzaki, najczęściej psy, w tym sporą liczbę kuvaszy. Duże, efektowne psiska spodobały się Amerykanom, stąd stosunkowo duża ilość hodowli na terenie Stanów Zjednoczonych. To między innymi dzięki temu udało się rasę uchronić od wyginięcia, bowiem w czasie drugiej wojny światowej liczebność kuvaszy w ich kraju ojczystym znacznie się zmniejszyła.

Kuvasz w Polsce

W Polsce rasa pozostaje nieliczna. Nie zrobiła kariery prawdopodobnie z tego powodu, że mamy rodzimą rasę psów górskich bardzo podobnych do kuvasza – owczarka podhalańskiego.

Wzorzec rasy kuvasz

Kuvasz – grupa I FCI, sekcja 1, nr wzorca 54

• Kraj pochodzenia: Węgry
• Charakter: lojalny wobec właściciela, odważny, dość samodzielny, ma silny instynkt stróżowania
• Wielkość: psy 71-76 cm, suki 66-70 cm
• Waga: psy 48-62 kg, suki 37-50 kg
• Szata: sierść dość długa, twardawa, falująca, z gęstym, puchowym podszerstkiem, bez tendencji do szybkiego kołtunienia
• Maść: biała, niekiedy jasnokremowa
• Długość życia: 10-12 lat
• Odporność na warunki atmosferyczne: wysoka
• Koszty utrzymania: od 400 zł
• Cena psa z rodowodem: 2000-5000 zł

Ciekawostki o rasie kuvasz

Kuvasz nie jest popularną rasą na świecie. Trzeba jednak powiedzieć, że zdobyła ona grono zwolenników w Stanach Zjednoczonych, w których jej miłośnicy nie tylko prezentują kuvasze na wystawach, ale też z nimi pracują – między innymi na zajęciach z tropienia. Pierwszym kuvaszem, który zdobył w USA oficjalny tytuł psa-tropiciela, była suka Szumeria’s Wildwood Pretty Penny, w domu zwana pieszczotliwie Moola.

Kuvasze są blisko spokrewnione z naszymi owczarkami podhalańskimi oraz słowackimi czuwaczami. Różnice w wyglądzie są na tyle niewielkie, że bardzo łatwo pomylić te rasy. Psy tej rasy wyjątkowo polubił król Węgier, Maciej Korwin, rządzący krajem w XV wieku. Otrzymanie od władcy szczeniaka kuvasza uważane było wówczas za niezwykłe wyróżnienie.