BULDOG ANGIELSKI

Charakter rasy buldog angielski

Wygląd buldoga angielskiego budzi respekt, ale z charakterem tego czworonoga nie ma nic wspólnego. Współczesny przedstawiciel tej rasy utracił agresywność i bojowość, które cechowały jego przodków. Buldog angielski to pies łagodny, o umiarkowanym temperamencie, wyjątkowo oddany właścicielowi i przywiązany do niego. Lubi być w centrum zainteresowania, źle znosi zamknięcie i nie powinno się go trzymać w kojcu.

Wbrew marsowej minie buldog angielski jest wesoły i chętny do zabawy, a przy tym odznacza się anielską cierpliwością, dlatego jego kontakty z dziećmi układają się dobrze. Mimo wrodzonej łagodności bywa jednak mało uważny. Nie zdaje sobie rzecz jasna sprawy ze swej masy i siły, przez co może niechcący zrobić krzywdę kilkuletniemu maluchowi, dlatego ich kontakty trzeba nadzorować. Dzieci nie powinny też same wyprowadzać go na spacery.

Buldog angielski szybko zaprzyjaźnia się nawet z obcymi, pod warunkiem że ci nie stwarzają zagrożenia dla jego rodziny. Trzeba pamiętać, że chociaż trudno wyprowadzić go z równowagi, to zachował czujność, odwagę i dobrze rozwinięty instynkt obrony. Z reguły nie zaczepia obcych psów, ale niektórzy przedstawiciele rasy lubią się wdawać w bójki. Buldog angielski dobrze się czuje wśród zwierząt, z którymi się wychował.

Buldog angielski jest dość ruchliwy, ale jogging czy bieg przy rowerze nie należą do jego ulubionych sportów. Do utrzymania psa w odpowiedniej kondycji wystarczą regularne, niezbyt intensywne spacery. Ze względu na specyficzną budowę pyska zbyt duży wysiłek fizyczny może spowodować kłopoty z oddychaniem. Niektóre buldogi chętnie pływają, inne z kolei unikają kontaktu z wodą – w tej kwestii lepiej zostawić pupilowi wybór i mieć go przez cały czas pod kontrolą.

Buldog angielski jest mało hałaśliwy i doskonale przystosowuje się do życia w mieszkaniu. Nie powinien jednak zostawać sam na cały dzień – samotność i nuda mogą odbić się niekorzystnie na jego psychice i skłonić go do niszczenia rzeczy.

Umiejętności

Dawniej buldogi angielskie walczyły z psami, bykami i innymi zwierzętami. Współczesny przedstawiciel rasy pełni funkcję psa do towarzystwa.

Szkolenie i wychowanie

Buldog angielski – choć inteligentny – niełatwo poddaje się szkoleniu. Nie znosi przymusu, jest uparty i niezależny. Można go trenować w zakresie ogólnego posłuszeństwa, ale wymaga to sporej cierpliwości i odpowiedniej motywacji. Buldogi uczą się wolniej niż inne rasy, dlatego w ich wypadku lepsze efekty przyniosą zajęcia indywidualne.

Buldog angielski ma silny charakter, przez co od początku wymaga ogromnej konsekwencji w wychowaniu. Szczenięta trzeba traktować serdecznie, ale w żadnym razie nie pobłażać im i nie pozwalać na wszystko. Powinny przejść socjalizację – należy zabierać je w nowe miejsca, umożliwić kontakty z ludźmi, dziećmi i pobratymcami; przydadzą się też zajęcia w psim przedszkolu.

Dla kogo ta rasa

Buldog angielski to pies dla konesera – wymagający i nieprzeciętny. Nie jest trudny w wychowaniu, ale potrzebuje konsekwentnego, łagodnego traktowania i odpowiednich warunków do życia. Zazwyczaj wzbudza skrajne emocje – jedni go uwielbiają, dla innych jest dziwnym stworzeniem.

Wady i zalety rasy buldog angielski

Buldog angielski – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• mało odporny na wysokie temperatury
• bywa uparty i niezależny
• trudny w hodowli

Zalety

• oddany i przywiązany do całej rodziny
• łagodny wobec ludzi
• cierpliwy i uległy w stosunku do dzieci
• toleruje inne psy i zwierzęta domowe
• nie wymaga intensywnych treningów
• mało szczeka
• nie potrzebuje skomplikowanej pielęgnacji

Zdrowie rasy buldog angielski

Buldog angielski jest rasą trudną w hodowli. Jeśli chcemy mieć zdrowego i sprawnego psa, powinniśmy wziąć szczeniaka ze sprawdzonego źródła.

Z powodu krótkiej kufy przedstawiciel tej rasy jest mało odporny na wysokie temperatury. Latem należy chronić go przed przegrzaniem, zapewniając chłodne miejsce do odpoczynku i stały dostęp do wody. Dłuższe spacery najlepiej odbywać wcześnie rano lub wieczorem. Nie przeszkadzają mu za to niskie temperatury i nawet podczas dużych mrozów chętnie wychodzi na zewnątrz. Trzeba jednak pamiętać, że nie nadaje się na psa podwórzowego – utrzymanie go w dobrym zdrowiu i zapewnienie odpowiedniej higieny wymaga, aby wiódł życie domowego pupila.

Przedstawiciel tej rasy miewa skłonności do chorób oczu: wypadania gruczołu trzeciej powieki (tzw. wiśniowe oko) i wad ustawienia powiek (ektropium i entropium). Zdarzają się dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, wypadanie rzepki, luźne więzadło krzyżowe kolana, a u rosnących szczeniąt – enostoza (młodzieńcze zapalenie kości).

Inne przypadłości, na jakie narażony jest buldog angielski to zwężenie tchawicy, zbyt długie podniebienie miękkie, zwężenie tętnic płucnych, zbyt płytka – tzw. płaska – klatka piersiowa (nie jest w stanie pomieścić powiększających się płuc i serca) i uchyłki przełyku. Czasami może wystąpić dwoistość kręgów – wada rozwojowa, która polega na tym, że szczeniak rodzi się z podwójną ilością kręgów (nie zrastają się przed urodzeniem). Początkowo nie wpływa to na jego stan zdrowia, jednak z czasem dochodzi do uszkodzenia rdzenia kręgowego i w rezultacie do śmierci zwierzaka.

Buldogi mogą cierpieć na anginę i przeziębienie (głównie młode osobniki), zapalenie skóry (psy zbyt mocno pomarszczone), udary słoneczne, alergie (głównie psy z przewagą bieli w umaszczeniu) i ropowicę międzypalcową, która dotyka głównie zbyt ciężkich zwierzaków.

Specyficzna budowa kręgosłupa (lekkie wzniesienie w kierunku ogona) sprzyja zapaleniom wielonerwowym (odpowiednik zapalenia korzonków u ludzi), które objawiają się bólem i kłopotami z poruszaniem się – najczęściej dzieje się tak przy gwałtownych zmianach temperatury otoczenia. Z powodu krótkiej kufy buldogi są narażone na problemy przy stosowaniu narkozy. Powszechne są także kłopoty z rozrodem – konieczność sztucznej inseminacji, porody przez cesarskie cięcie i wysoka śmiertelność szczeniąt.

Żywienie

Buldog angielski zwykle ma doskonały apetyt, choć zdarzają się niejadki. Według wzorca powinien mieć atletyczną sylwetkę: dobrze zarysowane mięśnie i nieznaczne wcięcie w słabiznach. Nie może być otyły, dlatego rodzaj pożywienia należy dostosować do trybu życia danego czworonoga. Można korzystać z gotowych karm wysokiej jakości zawierających substancje chroniące i regenerujące chrząstkę stawową (glukozaminę i chondroitynę).

Dietę domową trzeba uzupełniać preparatami wapniowo-witaminowymi i mineralnymi. Dzienną porcję dla dorosłego psa najlepiej podzielić na co najmniej dwa posiłki.

Szczenięta wymagają szczególnie starannego żywienia – ich masa ciała rośnie niewspółmiernie do kośćca, dlatego najlepiej wybrać wysokogatunkową gotową karmę dla ras, które szybko się rozwijają (na rynku dostępna jest specjalistyczna karma dla buldogów). Bez konsultacji z lekarzem weterynarii nie należy rosnącym psom podawać preparatów wapniowych, bo łatwo je przedawkować.

Pielęgnacja

Buldog angielski zwykle linieje trzy razy w roku, choć niewielkie ilości sierści gubi praktycznie przez cały czas. Częstotliwość i intensywność wymiany okrywy włosowej w dużym stopniu zależą od sposobu żywienia i pielęgnacji. Sierść jest krótka i twarda, łatwo się wbija w tapicerkę czy dywan i dosyć trudno ją stamtąd usunąć.

Psa najlepiej wyczesać furminatorem raz w tygodniu. Warto również przetrzeć go wilgotnym bawełnianym ręcznikiem nasączonym roztworem wody i pięcioprocentowego octu (w proporcji 2:1).

Buldoga kąpiemy w miarę potrzeby w szamponach dla psów krótkowłosych, np. z dodatkiem selenu lub rumianku; można też stosować suche kosmetyki. Fałdę przy oczach i nosie przemywamy środkiem do pielęgnacji oczu – częstotliwość zabiegu zależy od stopnia pomarszczenia pyska. W razie potrzeby stosuje się także środki do usuwania przebarwień.

Raz na dwa tygodnie zakrapla się do wnętrza uszu środek samoczyszczący (małżowinę przecieramy tym samym preparatem). Regularnie trzeba kontrolować gruczoły okołoodbytowe i skracać zbyt długie pazury. Można stosować dodawane do wody preparaty zapobiegające osadzaniu się płytki nazębnej.

Buldogi angielskie wystawia się w naturalnej postawie na ringówce dostosowanej do umaszczenia. Od szczeniaka trzeba je przyzwyczajać do pokazywania zębów i dotyku obcych osób. Nowe przepisy nakładają na sędziego obowiązek zwracania uwagi na wydolność fizyczną psów. Te, które mają problemy z oddychaniem czy poruszaniem się, nie powinny być oceniane.

Akcesoria

Dla buldoga najlepsza będzie zwykła mocna obroża lub wygodne szelki i solidna smycz (można też używać smyczy automatycznych). Nie należy stosować obroży i łańcuszków zaciskowych, gdyż grozi to podduszeniem.

Zabawki powinny być mocne i duże, aby zwierzak ich nie połknął – dobrze sprawdzają się piłki, grube sznury czy piszczące maskotki. Nie podajemy natomiast buldogom wędzonych uszu, preparowanych kości ze skóry czy innych gryzaków, bo ich połknięcie może doprowadzić do zadławienia. Warto również przyzwyczaić psa do klatki transportowej.

Historia rasy buldog angielski

Przodkami buldoga angielskiego były prawdopodobnie starożytne molosy. Wykorzystywano je do polowania na grubego zwierza, a także jako psy bojowe. Na statkach fenickich kupców czworonogi te dotarły do Wielkiej Brytanii. Z kolei w czasie najazdu Rzymian na Wyspy Brytyjskie wiele psów trafiło potem na teren cesarstwa, gdzie brały udział w krwawych widowiskach – walczyły z dzikimi zwierzętami, bykami i ludźmi.

Przez kilka stuleci po upadku Imperium Rzymskiego nie wzbudzały większego zainteresowania. Dopiero w średniowieczu ponownie pojawiły się na arenach – tym razem w Anglii. Prawdopodobnie pierwsza walka odbyła się ok. 1204 r. Oprócz tzw. szczucia byka organizowano także zmagania psów między sobą. Król Edward III miał nawet wydać dekret uznający to barbarzyństwo za zabawę ludową.

W XVII w. odróżniano już dawne buldogi od mastifów i preferowano te pierwsze jako lepiej sprawdzające się w walce. W 1835 r. parlament brytyjski wydał ustawę zakazującą organizowania walk, jednak naprawdę zaprzestano ich dopiero w drugiej połowie XIX w. Buldogi straciły więc swoje główne zajęcie i groziło im, że wyginą. Znaleźli się jednak miłośnicy rasy, którzy postanowili ją uratować, ale trzeba było całkowicie zmienić jej wizerunek.

Współczesny buldog angielski znacznie się różni od pierwowzoru zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Nazwa rasy kojarzy się z pierwotnym przeznaczeniem tych psów – słowo „bull” oznacza w języku angielskim byka. Wcześniej w literaturze używano również innych określeń – pies rzeźnicki lub dog angielski.

Jedną z pierwszych osób, które zaczęły hodować buldogi jako psy towarzyszące, był Bill George, a jego działalność wywarła duży wpływ na współczesny wygląd rasy. Po raz pierwszy buldoga angielskiego pokazano na wystawie w Birmingham w 1860 r. W 1875 r. powołano istniejący do dziś Klub Buldoga, a rok później opracowano pierwszy wzorzec rasy.

W 1891 r. powstało London Bulldog Society. Buldog angielski został uznany w swojej ojczyźnie za rasę narodową. Towarzyszył legendarnemu Johnowi Bullowi (postać literacka uosabiająca stereotypowego porywczego i grubiańskiego Anglika, stworzona przez szkockiego pisarza Johna Arbuthnota), był pupilem brytyjskiego premiera Winstona Churchilla i maskotką polityków z Partii Pracy.

Buldog angielski w Polsce

W Polsce pierwsze wzmianki o buldogach angielskich pojawiły się już pod koniec XIX w. W literaturze okresu międzywojennego można znaleźć nieliczne opisy psów przypominających wyglądem tę rasę. Trudno jednak mówić o udokumentowanej historii z tego okresu, ponieważ podczas II wojny światowej archiwa hodowlane zostały zniszczone, a większość populacji wyginęła.

Na początku lat 70. XX w. Jan Gajewski sprowadził z Anglii parę buldogów, która zapoczątkowała nowy etap hodowli. Były to Sir Fredrick of Mariseni i Lady Luck of Mariseni. Pierwszy miot urodził się w hodowli Sobietaka.

Wzorzec rasy buldog angielski

Buldog angielski – grupa II FCI, sekcja 2.1, nr wzorca 149

• Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
• Charakter: czujny, śmiały, oddany, odważny; choć wygląd ma groźny, to z natury jest łagodny
• Wielkość: ok 40 cm w kłębie
• Waga: psy 25 kg, suki 23 kg
• Szata: sierść delikatna, krótka, przylegająca, gładka, nie szorstka
• Maść: jednolita lub z maską; pręgowana, czerwona w różnych odcieniach, płowa, łaciata – każdy z wymienionych kolorów w postaci łat na białym tle; umaszczenie czarne, czarne podpalane i cieliste niepożądane
• Długość życia: 8-10 lat
• Odporność na warunki atmosferyczne: średnia
• Koszty utrzymania: od 200 zł miesięcznie
• Cena psa z rodowodem: 4000-8000 zł

Ciekawostki o rasie buldog angielski

Ze względu na specyficzną budowę pyska zbyt duży wysiłek fizyczny może powodować u buldoga angielskiego kłopoty z oddychaniem. Z tego też powodu buldog jest mało odporny na upały, dobrze natomiast znosi niskie temperatury.