Pchły u psa. Wszystko, co musisz o nich wiedzieć!

Opiekunowie miejskich czworonogów już prawie zapomnieli, czym jest zapchlony pies. Zadbane, domowe psiaki nie mają żadnego kontaktu z tymi pasożytami skórnymi. Jednak wystarczy, że nasz podopieczny obwącha się z bezpańskim, zaniedbanym zwierzakiem, by te skoczne owady znalazły się w jego sierści. Jak objawiają się pchły u psa, dlaczego są niebezpieczne i jak się ich pozbyć?

Jak wyglądają pchły?

Pchły to owady bezskrzydłe o spłaszczonym ciele, osiągające od 1 do 6 mm długości. Wyposażone w skoczne odnóża i aparat kłująco-ssący, pobierają krew od swojego żywiciela. Nienapita pchła ma kolor białoszary, jednak gdy tylko się pożywi, zmienia się w ciemnoczerwoną, ruchliwą kropkę.  Psy często padają ofiarą pcheł psich (Ctenocephalides canis) lub kocich (Ctenocephalides felis). Cykl życiowy pcheł zależy od temperatury otoczenia, a w warunkach domowych może trwać zaledwie 3 tygodnie. Dorosłe pchły składają około 20 mikroskopijnych jaj dziennie. Z łatwością roznoszą się one po całym domu.

Z jaj w dość szybkim tempie rozwijają się larwy, a następnie poczwarki. Mogą one rozprzestrzenić się po całym domu, w efekcie pojawiając się np. w materiałach czy rozmaitych tekstyliach psich, np. legowiskach. Poczwarki mają zdolność przeobrażania się w dorosłe formy owadów zarówno po kilku dniach, jak i po wielu miesiącach hibernacji. Dorosłe pchły u psa mogą żerować praktycznie od razu po wykluciu. Już w dobę potem składają jaja, dlatego cykl rozpoczyna się wówczas od nowa.

Nie wszystkie gatunki pcheł składają swoje jaja na żywicielu. Część z nich zakłada gniazda poza zwierzakiem, na przykład na jego legowisku czy w szczelinie podłogi. Dlatego nawet jeśli pozbędziemy się pasożytów za pomocą kąpieli w odpowiednim szamponie, możemy liczyć się z ich nawrotem już po niecałym miesiącu.

Kiedy zwierzak może złapać pchły?

Każdy psiak, który ma kontakt z innymi czworonogami, narażony jest na zapchlenie. Pasożyty te może złapać także wychodzący kot oraz mruczek mieszkający z psem. Krwiopijne owady do domu przynieść może również człowiek. Pchły nie przepadają wprawdzie za ludzką krwią, jednak mogą skryć się w naszych włosach lub na ubraniu i poczekać na dogodny moment, by przeskoczyć na naszego pupila.

Jak objawiają się pchły u psa?

Dorosłe pchły zobaczyć można gołym okiem – mają one około 3 mm długości, owalny kształt i ciemnoczerwony kolor. Pasożyty te są jednak dość trudne do zlokalizowania na skórze psa lub kota ze względu na ich dużą ruchliwość i zwinność. Obecność pcheł u psa lub kota jest przede wszystkim przyczyną silnego świądu. Zwierzak gryziony i drażniony przez te pasożyty będzie drapał się, iskał sierść zębami i wylizywał podrażnioną skórę. Typowym zachowaniem czworonoga zaatakowanego przez pchły jest nagłe zrywanie się z legowiska i intensywne wygryzanie w miejscu ugryzienia.

Pchły u psa lub kota powodować będą również rozdrażnienie i zmęczenie, a często także niechęć do zabawy i unikanie kontaktów z opiekunem. Długotrwałe, silne zapchlenie prowadzić może dodatkowo do osłabienia odporności, zmatowienia i utraty sierści, osłabienia i wychudzenia.

Te objawy nie są jednak jednoznaczne – mogą wskazywać także na jakąś chorobę skóry lub alergie. Dlatego jeśli chcemy upewnić się, że nasz podopieczny złapał pchły, powinniśmy wykonać prosty test. Pchły u psa pozostawiają na sierści zwierzaka swoje odchody. Składają się one głównie z resztek krwi czworonoga i mają postać niewielkich, ciemnoczerwonych kropek. Jeśli po rozchyleniu psiej sierści zauważymy takie kropeczki, powinniśmy zebrać je na wacik lub ręcznik kuchenny i pokropić niewielką ilością wody. Odchody pcheł rozpuszczą się w kontakcie z wilgocią i zmienią w krwawe plamki.

Pchły u psa – dlaczego mogą być niebezpieczne?

Niestety problem z pchłami nie kończy się jedynie na swędzeniu, choć już ono powinno skłonić nas do pomocy czworonogowi, gdyż stałe wygryzanie sierści i drapanie może powodować powstawanie ran i wyłysień. Pchły u psa mogą być odpowiedzialne także za alergiczne pchle zapalenie skóry, które początkowo objawia się niewielkimi krostkami na skórze psa. Z czasem mogą one przerodzić się w nadżerki i otwarte rany, które będą wymagać długiego leczenia. Pchły mogą być także przyczyną innych problemów z pasożytami – są bowiem żywicielem pośrednim tasiemców. Połknięta przez psiaka pchła może więc wywołać poważne zarobaczenie. Dlatego jeśli zauważymy pchły u psa, powinniśmy natychmiast działać!

Pchły u psa – jak się ich pozbyć?

Na rynku znajdziemy wiele preparatów, które pomogą nam ochronić naszego podopiecznego przed pchłami. Krople na skórę, tabletki i obroże to najczęstsze formy tych środków. Jednak rozpoczynając walkę z pchłami musimy pamiętać, że ważne jest nie tylko unicestwienie dorosłych owadów przebywających na psie. W przypadku silnego zapchlenia możemy podejrzewać, że owady te zrobiły sobie gniazdo poza sierścią naszego pupila. Dlatego też samo wykąpanie czworonoga w przeciwpchelnym szamponie nie będzie zbyt skuteczne.

Konieczne więc będzie dokładne przyjrzenie się psim legowiskom i akcesoriom oraz upranie wszystkiego w wysokiej temperaturze, która zabije jaja i larwy pasożytów. Oprócz tego należy także dokładnie odkurzyć wszystkie dywany, kanapy i zakamarki. Czynności te warto powtórzyć po tygodniu. Nie należy też zapominać o regularnym zabezpieczaniu czworonoga przed pasożytami – inwazji pcheł znacznie łatwiej jest zapobiec, niż ją zwalczyć!