Dlaczego pies mnie nie słucha na spacerze?

Czemu nie słucha? Przecież w domu wykonuje polecenie w ułamek sekundy! Jeśli te sytuacje wydają ci się znajome, koniecznie czytaj dalej. Sprawdź, czemu pies nie słucha cię na spacerze i jak temu w końcu zaradzić!

Skok na głęboką wodę

Jeden z najczęstszych błędów popełnianych przez psich opiekunów podczas nauki posłuszeństwa to… poprzestawanie na ćwiczeniach w komfortowych, kontrolowanych warunkach. Warto wiedzieć, że proces szkolenia psa nie kończy się na “wytłumaczeniu” mu na czym polega określona komenda. Pies, który wykonuje polecenia bezbłędnie w domu lub dobrze sobie znanym ogrodzie to dopiero początek szkoleniowej drogi! Jeśli zwierzak dotąd pracował z nami tylko w warunkach, w których nic go nie rozpraszało - nagła próba wyegzekwowania komendy w parku w niedzielne popołudnie, najpewniej zakończy się spektakularną porażką. Posłuszeństwo w momencie ekscytacji, w natłoku otaczających bodźców, takich jak ruch uliczny, bawiące się dzieci, biegające niedaleko psy, wymaga odpowiedniego treningu!

Jak w takim razie przenieść naukę posłuszeństwa z domu czy ogródka na tereny spacerowe? Stopniowo! Zacznij od powtarzania treningów poza domem, ale w mniej uczęszczanych miejscach i porach, korzystając z linki. Początkowo rób to, gdy zwierzakowi nieco opadną emocje związane z wyjściem na spacer - później wplataj komendy już na początku, by wypracować posłuszeństwo, gdy zwierzak jest podekscytowany. Powoli zwiększaj ilość bodźców, a zmniejszaj odległość od nich. Na początek sukcesem będzie posłuszeństwo psa w obecności innego zwierzaka w dalszej odległości. Później, w miarę postępów, ćwicz w coraz bardziej wymagającym otoczeniu. Pamiętaj, by nie rezygnować z linki treningowej jako asekuracji, dopóki nie wypracujesz z psem posłuszeństwa również w nagłych, niespodziewanych sytuacjach!

Pies mnie nie słucha… A czy ma powód?

Kolejny błąd, który możemy popełnić podczas wychowania i szkolenia to przyjmowanie założenia, że pies powinien nas słuchać sam z siebie. Tymczasem nagroda dla psa to nie przekupstwo - to podstawowa motywacja do pracy z nami! Traktuj ją jako należną psu wypłatę: sam przecież nie chciałbyś pracować za darmo, nawet jeśli bardzo lubisz swojego przełożonego. Nie dziw się, że pies nie słucha cię na spacerze, jeśli nic z tego nie ma! Nagrody to również element budowania pozytywnych skojarzeń i więzi z opiekunem. Wspólne wyjścia i działanie, porozumiewanie się podczas spacerów, są dla psa jednym z filarów budowania więzi w grupie - możemy uznać je za odpowiednik wspólnego polowania jego dzikich przodków. Nagroda, by spełniała swoją rolę, musi być dla zwierzaka atrakcyjna. Jak więc poprawnie nagradzać swojego pupila?

Najprostsza, a zarazem bardzo skuteczna forma to smakołyki - przydadzą nam się one szczególnie podczas wychowania szczenięcia. Wybieraj dobrej jakości produkty, najlepiej nie zawierające sztucznych dodatków czy zbóż. Dodatkowym atutem, zwłaszcza dla alergików, będzie prosty skład z jednym źródłem białka. Wszystkie te wymogi spełnia linia smakołyków TropiDog Snack - dostępne w czterech pysznych smakach, wysokobiałkowe, a przy tym niskokaloryczne, dzięki czemu nie musisz martwić się o linię pupila nawet podczas intensywnej nauki. Jeden smakołyk to niecałe 3 kalorie! Praktyczne opakowanie i niebrudząca rąk formuła to ogromne zalety podczas spacerów i treningów. Oprócz pokarmu, nagrodą dla Twojego psa może być zabawa ulubioną zabawką czy chwila pieszczot. Dopasuj formę nagradzania do upodobań swojego pupila, pilnie obserwując jego reakcje!

Czy jesteś atrakcyjny dla swojego psa?

Tutaj przyda się chwila zastanowienia i szczerości z sobą samym - czy troszcząc się o swojego psa, nie zamęczasz go ciągłym kontaktem? Czy nie zachowujesz się trochę jak przysłowiowy rodzic-helikopter, biegając ciągle za zwierzakiem, podsuwając mu coraz to nowe kąski, proponując pieszczoty? Czy będąc w domu mówisz do niego przy każdej możliwej okazji, używając jego imienia? Pamiętaj, że we wszystkim konieczny jest umiar. Jeśli w odczuciu psa jesteś natarczywy i “zalewasz” go swoją uwagą, na spacerze najprawdopodobniej kontakt z tobą nie będzie dla niego żadną atrakcją. Wszystko inne będzie dla pupila ciekawsze! Ciągłe powtarzanie imienia psa, gdy nie wiąże się z tym nic istotnego, może sprawić, że pies przestanie na nie reagować… Będzie ono jednym z wielu słów, które nic nie znaczą. Jeśli pies zacznie je ignorować w domu - na spacerze tym bardziej nie zainteresuje go, co do niego mówisz.

Jak zapobiec takim problemom? Upewnij się, że kiedy zwracasz się do psa po imieniu, wiąże się to z czymś dla niego istotnym: wydaniem polecenia, nagrodą, pieszczotami. To samo dotyczy ustalonego brzmienia komend. Używaj zawsze tego samego słowa - nie zamieniaj ciągle “leżeć” na “waruj”, czy “chodź tu” na “ do mnie” - psy nie znają niuansów naszego języka! Nie wydawaj poleceń na odczepnego, nie zwracając uwagi, czy pies je wykona, czy nie. Nie zaczepiaj psa gdy śpi, odpoczywa - daj mu od siebie odsapnąć. Przyzwyczajanie zwierzaka do bycia w nieustannym, bliskim kontakcie może stać się w najgorszym wypadku przyczyną powstania lęku separacyjnego! Dopilnuj, by tych zasad przestrzegali wszyscy domownicy, zwłaszcza dzieci. Dbaj o jakość czasu poświęcanego psu - spacer ze zwierzakiem stęsknionym po twojej nieobecności to nie najlepsza pora na schowanie nosa w telefonie i nadrabianie zaległości na Facebooku.

Odpowiednie podejście, cierpliwość i rzetelna praca ze zwierzakiem sprawią, że nieposłuszeństwo na spacerach przestanie być waszym problemem!

Artykuł powstał we współpracy z marką TropiDog.