Zanim kupisz labradora

Labrador retriever to duży, ciężki, ważący 30-40 kg, bardzo silny i ogromnie żywiołowy pies. Jeśli nie zostanie odpowiednio wychowany i wyszkolony, może przysporzyć niemałych kłopotów. Bez trudu przewróci człowieka podczas entuzjastycznego powitania. Na spacerach będzie wyrywał rękę i ciągnął właściciela tam, gdzie zechce, co zwłaszcza w zimie na śliskim chodniku może być bardzo niebezpieczne. Chętnie też przywita się z nieznajomymi, wskakując na nich ubłoconymi łapami…

Spacer lub… dziura w ścianie

Pies tej rasy potrzebuje bardzo dużo ruchu i zajęć umysłowych. Nie zadowoli się piętnastominutowym spacerem wokół bloku. Dorosłemu labradorowi trzeba zapewnić codziennie przynajmniej jeden dwugodzinny spacer, podczas którego będzie mógł pobiegać i popracować. Szczęśliwy labrador to wybiegany labrador. Jeśli nie damy mu szansy rozładowania energii w kontrolowany sposób, sam będzie musiał sobie z tym poradzić – zje kanapę, wydrapie dziurę w ścianie…

Labrador nie potrzebuje domu z ogrodem. Potrzebuje natomiast właściciela mającego czas i ochotę, by go szkolić. Wybiegany labrador może zostać sam w domu na osiem godzin.

BISZKOPT CZEKOLADCE NIERÓWNY?

Błotne kąpiele i zdechłe myszy

Labradory uwielbiają wodę – w każdej postaci… Będą się świetnie bawić nad rzeką czy jeziorem, ale nie odpuszczą sobie także taplania się w śmierdzącym bajorku czy choćby umoczenia się w brudnej kałuży. Na szczęście ta miłość do wody przekłada się zazwyczaj na chętne poddawanie się kąpieli w wannie czy pod prysznicem.

Psy tej rasy to łakomczuchy – wiecznie głodne i patrzące tęsknym wzrokiem na wszystko, co się nadaje do jedzenia. Jest to cecha niezmiernie przydatna w czasie szkolenia, bo za maleńki przysmak chętnie zrobią to, o co je poprosimy. Trzeba jednak uważać, by nie utuczyć psa, bo labradory mają niestety skłonność do tycia. Ich łakomstwo przejawia się także w tym, że każde świństwo znalezione na spacerze – końska kupa czy zdechła mysz – jest dla nich przysmakiem.

Sierść pod skorupką jajka

Dwa razy w roku labradory bardzo intensywnie linieją. Przez kilka tygodni ogromna ilość sierści wala się w każdym zakamarku domu. Właściciele psów tej rasy utrzymują, że znajdują ją nawet pod skorupką jajka ugotowanego na twardo…

Nie będziesz tym jedynym

Labrador kocha wszystkich ludzi, a najbardziej tych, którzy chcą się z nim bawić albo mają coś dobrego w kieszeni. Przepada za dziećmi, ale nie można zapominać, że tak duży i silny pies może niechcący w zabawie dziecko popchnąć, przewrócić albo przygnieść swoim ciężarem. Zazwyczaj nie ma problemu z zostawieniem labka na jakiś czas u rodziny czy znajomych – nie będzie tęsknie wpatrywał się w drzwi. To wygodne, ale też często frustrujące dla właściciela, który chciałby być niezastąpiony.

Wiele osób planujących zakup labradora myśli, że to ponadprzeciętnie inteligentne zwierzęta, które już z natury są doskonale wychowane. Nic bardziej mylnego! Będą takie tylko wtedy, jeśli poświęcimy im odpowiednio dużo czasu i…nauczymy je takimi być.

Autor: Krystyna Habryń